อาณาจักรพัลแฮ

เมื่ออาณาจักรโคกูรยอแตกใน พ.ศ. 1211 ในครั้งนั้นมีผู้คนกลุ่มต่าง ๆ เป็นจำนวนมากอพยพหลบหนีออกจากโคกูรยอไปอย่างกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทางไปอาศัยอยุ่อย่างกระจัดกระจายในที่ต่าง ๆ กระทั่งใน พ.ศ. 1239 ราชวงศ์ถังเกิดสงครามกับพวกคิตัน ซึ่งเป็นชนเผ่าเร่ร่อนกลุ่มหนึ่งที่มาตั้งหลักแหล่งอยู่ในแมนจูเรีย ช่วงเวลานั้นเองที่มีชาวโคกูรยอที่กระจัดกระจายไป ได้พยายามรวมตัวกันขึ้นใหม่เพื่อหมายไปตั้งถิ่นฐานเดิมในโคกูรยอ คนกลุ่มนี้นำโดย กอลโกล จุงซัง พาคนเหล่านี้กลับขึ้นไปยังดินแดนตอนเหนือ แต่ระหว่างทาง กอลโกล จุงซัง เกิดเสียชีวิตลง หน้าที่การนำต่อมาจึงเป็นของบุตรชายคือ แท โจยอง ผู้นำคนต่อไป จนกระทั่งถึงตอนเหนือของโคกูรยอเดิม แล้วตั้งถิ่นฐานใหม่ตรงบริเวณมณฑลจี้หลิน ของจีนในปัจจุบัน แล้วสร้างเมืองหลวงใหม่ขึ้น คือ เมืองทงกยอง แล้วเรียกแผ่นดินที่ปักหลักใหม่แห่งนี้ว่า อาณาจักรจิน โดยถือว่าเป็นอาณาจักรสืบต่ออาณาจักรโคกูรยอ

พัลแฮ 발해/渤海/Бохай
698–926
Largest area of Balhae
เมืองหลวง	ภูเขาทงโม (698-742) จองคยอง (742-756) ซางคยอง (756-785) ทงคยอง (785-793) ซางคยอง (793-926)
ภาษาทั่วไป	ภาษาโคกูรยอ
ศาสนา	พระพุทธศาสนา, ลัทธิขงจื๊อ, ลัทธิเต๋า, Korean shamanism
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์
จักรพรรดิ
• 698 - 719	พระเจ้าโกแห่งพัลแฮ
• 719 - 737	พระเจ้ามูแห่งพัลแฮ
• 737 - 793	พระเจ้ามุนแห่งพัลแฮ
• 818 - 830	พระเจ้าซอนแห่งพัลแฮ
ยุคประวัติศาสตร์	โบราณ
• สถาปนาจักรวรรดิ	ค.ศ. 698 698
• จักรวรรดิล่มสลาย	14 มกราคม ค.ศ. 926 926
ก่อนหน้า ถัดไป โคกูรยอ อาณาจักรโคกูรยอใหม่

ในระหว่างนั้นจีนยังตกอยู่ในปัญหาความขัดแย้งทั้งภายในและภายนอก จึงปล่อยให้จักรวรรดิแห่งนี้ตั้งตัวเติบโตขึ้นมาเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกัน ชิลลาก็ไม่สามารถแผ่อิทธิพลขึ้นไปถึง เนื่องจากถ้านำทัพขึ้นไปก็อาจต้องสู้รบกับชนเผ่าเร่ร่อนเผ่าอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นด้วย อาจต้องเสียทีถูกจักรวรรดิใหม่แห่งนี้ตีกลับมาได้ ในขณะที่อาณาจักรจินเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ นั้น ต่อมาราชวงศ์ถังได้พยายามจะให้จักรวรรดิแห่งนี้เข้ามาเป็นเขตอำนาจของจีนเพื่อเป็นรัฐกันชนกับชนเผ่าเร่ร่อนทางเหนือ

ใพ.ศ. 1256 ราชวงศ์ถังจึงได้ประกาศให้จักรวรรดิแห่งนี้เป็นมณฑลหนึ่งของจีน และเนื่องจากทำเลที่ตั้งอยู่ติดกับคาบสมุทรเหลียวตงของจีนที่ล้อมรอบทะเลป๋อไห่ จึงเรียกมณฑลนี้ว่ามณฑลป๋อไห่ แต่ชาวจินเองถือว่าตนเป็นจักนวรรดิโดยสมบูรณ์ แท โจยอง ก็ดำรงสถานะเป็นจักรพรรดิของจักรวรรดิแห่งนี้ ซึ่งจีนเองก็ยินยอมรับสถานะความเป็นจักรพรรดิของ แท โจยอง แต่ยังคงถือว่าเป็นเขตอำนาจของจีนอยู่เช่นนั้นและจากการที่จีนเรียกดินแดนนี้ว่าป๋อไห่ อาณาจักรแห่งนี้จึงถูกเรียกว่า พัลแฮ ซึ่งเป็นภาเกาหลีมากกว่าที่จะเรียกว่าอาณาจักรจิน

การล่มสลายของจักรวรรดิพัลแฮ

การล่มสลายของจักรวรรดิพัลแฮเริ่มต้นขึ้นเมื่อเกิดสงครามครั้งใหญ่ระหว่างราชวงศ์เหลียว หรือพวกชนเผ่าคิตัน เข้าตีดินแดนของจีนสมัยปลายราชวงศ์ถัง ในพุทธศตวรรษที่ 15 อาณาจักรพัลแฮจึงต้องถูกตีไปด้วยเนื่องจากเป็นเขตอิทธิพลที่อยู่ใกล้ชิดติดกันระหว่างเขตดินแดนระหว่างจีนและคิตันในแมนจูเรีย ในพ.ศ. 1545 ราชวงศ์ถัง ถูกราชวงศ์เหลียวตีจนแตกออกเป็นแคว้นเล็กแคว้นน้อย และพวกคิตันก็ทำสงครามต่อเนื่องจนกระทั่งได้ครอบครองดินแดนทางตอนเหนือของจีนส่วนใหญ่ การทำสงครามยึดครองครั้งนี้ จักรวรรดิพัลแฮก็ถูกยึดครองไปด้วยเช่นกัน ราชวงศ์เหลียวเข้าตีพัลแฮจนแตกใน พ.ศ. 1469 นับเป็นการสิ้นสุดจักรวรรดิพัลแฮ แม้ในภายหลังราชวงศ์เหลียวได้ตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นแทน คือ อาณาจักรตงตาน เป็นอาณาจักรที่ก่อตั้งได้เพียง 10 ปี ในพ.ศ. 1479 ราชวงศ์เหลียวก็ควบคุมอาณาจักรตงตานมาเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์เหลียว และประชาชนชาวพัลแฮรู้ว่าตนเองสืบเชื้อสายจากชาวชาวโคกูรยอ ไม่ใช้ชาวแมนจู จึงได้อพยพลงใต้ไปยังบริเวณอาณาจักรโคกูรยอเก่าแล้วสถาปนาอาณาจักรใหม่ขึ้นมาคืออาณาจักรฮูโกกูรยอหรืออาณาจักรโคกูรยอใหม่

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

• Britannica Concise Encyclopedia
• Columbia Encyclopedia
• U.S. Library of Congress: Country Studies
• Metropolitan Museum of Art
• Bohai Kingdom in academia
• แม่แบบ:Worldhistory
• (ในภาษาญี่ปุ่น) Bohai country Research Center 渤海国交流研究センター
• (ในภาษาเกาหลี) Han's Palhae of Korea 한규철의 발해사 연구실
• (ในภาษารัสเซีย)