อ๋อง (จีน : 王 ; พินอิน : wáng หวัง หรือ หวาง ) เป็นพระราชอิสริยยศสูงสุดของจีนตั้งแต่สมัยราชวงศ์เซี่ย จนถึงราชวงศ์โจว ซึ่งสมัยนั้นจีนยังไม่รวมเป็นจักรวรรดิ ที่เป็นปึกแผ่น แต่ละแคว้นจะมีอ๋องเป็นเจ้าผู้ครองแคว้น ต่อมาฉินอ๋องเจิ้งแห่งแคว้นฉินทรงรวมแผ่นดินจีนเป็นปึกแผ่น พระองค์ถือว่าพระองค์มีคุณงามความดีเหนืออ๋องในอดีตทั้งมวล ทรงพระดำริเห็นว่าพระราชอิสริยยศ "อ๋อง" ไม่ยิ่งใหญ่เพียงพอสำหรับพระองค์ จึงทรงสถาปนาพระราชอิสริยยศขึ้นใหม่คือ หฺวังตี้ (จีน : 皇帝 ; พินอิน : Huángdì ฮกเกี้ยน :ฮ่องเต้; แต้จิ๋ว :อ้วงตี่) แล้วเฉลิมพระปรมาภิไธยพระองค์เป็น ฉินฉื่อหฺวังตี้ หรือ จิ๋นซีฮ่องเต้ (แปลว่า ปฐมจักรพรรดิฉิน ) นับเป็นปฐมจักรพรรดิ แห่งจักรวรรดิจีน
ในยุคชุนชิว และจ้านกว๋อ (770 ปีก่อนคริสต์ศักราช – 453 ปีก่อนคริสต์ศักราช) มีอ๋องอยู่เพียง 5 พระองค์เท่านั้นที่ได้รับการสรรเสริญเป็น ป้าอ๋อง หรือ ป้าจู๋ (霸, Bà) แปลว่า "อ๋องผู้ยิ่งใหญ่" ได้แก่
และอาจมี 2 พระองค์ที่ได้รับการยกย่องเช่นกัน คือ
วู๋อ๋องฟูซา อู๋อ๋องโกวเจี้ยน ต่อมาอ๋องกลายเป็นพระราชอิสริยยศลำดับสูงในราชสำนักจีนทุกราชวงศ์รองลงมาจากฮ่องเต้ ผู้ที่จะได้รับการสถาปนาเป็นอ๋องส่วนใหญ่จะเป็นพระบรมวงศ์ เช่น พระโอรส พระเชษฐา หรือพระอนุชา ถือว่าเป็นยศฐาบรรดาศักดิ์ชั้นพิเศษ และมีสิทธิ์สืบราชสมบัติได้
อ้างอิง พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ แปลว่า "เจ้านายชั้นสูงของจีน" Ebrey, Patricia Buckley (1999). The Cambridge Illustrated History of China . Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-66991-X (paperback). p.34-35
อง, นอ, wáng, หว, หร, หวาง, เป, นพระราชอ, สร, ยยศส, งส, ดของจ, นต, งแต, สม, ยราชวงศ, เซ, ยจนถ, งราชวงศ, โจว, งสม, ยน, นจ, นย, งไม, รวมเป, นจ, กรวรรด, เป, นป, กแผ, แต, ละแคว, นจะม, เป, นเจ, าผ, ครองแคว, อมาฉ, นเจ, งแห, งแคว, นฉ, นทรงรวมแผ, นด, นจ, นเป, นป, กแผ,. xxng cin 王 phinxin wang hwng hrux hwang 1 epnphrarachxisriyyssungsudkhxngcintngaetsmyrachwngsesiycnthungrachwngsocw sungsmynncinyngimrwmepnckrwrrdithiepnpukaephn aetlaaekhwncamixxngepnecaphukhrxngaekhwn txmachinxxngecingaehngaekhwnchinthrngrwmaephndincinepnpukaephn phraxngkhthuxwaphraxngkhmikhunngamkhwamdiehnuxxxnginxditthngmwl thrngphradariehnwaphrarachxisriyys xxng imyingihyephiyngphxsahrbphraxngkh cungthrngsthapnaphrarachxisriyyskhunihmkhux h wngti cin 皇帝 phinxin Huangdi hkekiyn hxnget aetciw xwngti aelwechlimphraprmaphiithyphraxngkhepn chinchuxh wngti hrux cinsihxnget aeplwa pthmckrphrrdichin nbepnpthmckrphrrdiaehngckrwrrdicininyukhchunchiwaelacankwx 770 pikxnkhristskrach 453 pikxnkhristskrach mixxngxyuephiyng 5 phraxngkhethannthiidrbkarsrresriyepn paxxng hrux pacu 霸 Ba aeplwa xxngphuyingihy idaek chihwnkng cinehwinkng chinmukng sngesiyngkng chucwnghwangaelaxacmi 2 phraxngkhthiidrbkarykyxngechnkn khux wuxxngfusa xuxxngokweciyn 2 txmaxxngklayepnphrarachxisriyysladbsunginrachsankcinthukrachwngsrxnglngmacakhxnget phuthicaidrbkarsthapnaepnxxngswnihycaepnphrabrmwngs echn phraoxrs phraechstha hruxphraxnucha thuxwaepnysthabrrdaskdichnphiess aelamisiththisubrachsmbtiidxangxing aekikh phcnanukrmchbbrachbnthitysthan ph s 2554 aeplwa ecanaychnsungkhxngcin Ebrey Patricia Buckley 1999 The Cambridge Illustrated History of China Cambridge Cambridge University Press ISBN 0 521 66991 X paperback p 34 35ekhathungcak https th wikipedia org w index php title xxng amp oldid 9197125, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,
บทความ , อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม