เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล

เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล (17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2366 - 16 มกราคม พ.ศ. 2376) ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิบราซิลและด้วยเหตุนี้เป็นพระบรมวงศานุวงศ์ราชวงศ์บราแกนซาโปรตุเกสสายบราซิล พระราชบิดาและพระราชมารดาของพระนางคือจักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล พระประมุขพระองค์แรกแห่งรัฐเอกราชบราซิลกับอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย ประสูติที่รีโอเดจาเนโร เจ้าหญิงเปาลาเป็นพระราชธิดาพระองค์ที่สาม พระนางทรงสูญเสียพระราชมารดาขณะมีพระชนมายุเพียง 3 พรรษาและสูญเสียพระราชบิดาขณะมีพระชนมายุ 8 พรรษา เมื่อจักรพรรดิเปดรูต้องสละราชบัลลังก์และเสด็จออกจากบราซิลมายังโปรตุเกส ซึ่งพระองค์ต้องการฟื้นฟูราชบัลลังก์ให้แก่พระเชษฐภคินีของเจ้าหญิงเปาลา สมเด็จพระราชินีนาถมาเรีย ดา กลอเรีย ผู้ซึ่งควรจะได้เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกส

เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
'พระสาทิสลักษณ์เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล'
พระบรมนามาภิไธย	เปาลา มาเรียนา ฮวนนา คาร์ลอตา ฟาอุสตินา มัททีอัส ฟรานซิสกา ซาเวียร์ เดอ เปาลา มิคาเอลา กาเบรียลา ราฟาเอลา กอนซากา
พระปรมาภิไธย	เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล
พระอิสริยยศ	เจ้าหญิงแห่งบราซิล
ราชวงศ์	บราแกนซา
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชสมภพ	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2366 ณ รีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล
สวรรคต	16 มกราคม พ.ศ. 2376 ณ รีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล (พระชนมายุ 9 พรรษา)
พระราชบิดา	จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล
พระราชมารดา	อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

หลังจากพระราชมารดาสิ้นพระชนม์ เจ้าหญิงเปาลากับพระอนุชาและพระภคินีทรงได้รับการอภิบาลจากทาส, แม่นมและรัฐบุรุษผู้ซึ่งจักรพรรดิเปดรูที่ 1 ทรงแต่งตั้งให้มาอภิบาลพระราชโอรสและพระราชธิดาของพระองค์ เจ้าหญิงเปาลากับพระอนุชาและพระภคินีได้รับการเสนอเมื่อพระราชบิดาทรงอภิเษกสมรสครั้งที่สองกับเจ้าหญิงอเมลีแห่งเลาช์เทนเบิร์ก ซึ่งท้ายที่สุดพระนางจะกลายเป็นเหมือนพระมารดาของพระราชโอรสธิดาที่ประสูติแต่พระมเหสีองค์แรก หลังจากพระราชบิดาสละราชบัลลังก์และจากไป พระราชโอรสธิดาทรงถูกทิ้งตามลำพังในบราซิล โดยพระราชบิดาทรงพาพระนางอเมลีไปกับพระองค์ด้วย ทั้งสองพระองค์มีพระราชธิดาร่วมกันหนึ่งพระองค์ระหว่างเดินทาง เจ้าหญิงเปาลาทรงเริ่มประชวรหนักในปลายปีพ.ศ. 2375 และสิ้นพระชนม์ในต้นปีพ.ศ. 2376 ขณะมีพระชนมายุ 9 พรรษา พระนางได้รับการฝังตามคำขอของพระราชบิดา ให้ฝังพระศพที่รีโอเดจาเนโร

พระราชตระกูล

16. พระเจ้าโจเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกส

8. พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

17. อาร์คดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งออสเตรีย

4. พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส

18. พระเจ้าโจเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส

9. สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส

19. เจ้าหญิงมาเรียนา วิกโตเรียแห่งสเปน

2. จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล

20. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน

10. พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

21. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี

5. เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน

22. ฟิลิป ดยุคแห่งปาร์มา

11. เจ้าหญิงมาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา

23. เจ้าหญิงหลุยส์ เอลิซาเบธแห่งฝรั่งเศส

1. เจ้าหญิงเปาลาแห่งบราซิล

24. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. จักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา

6. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

13. เจ้าหญิงมาเรีย หลุยซาแห่งสเปน

27. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

3. อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

28. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

14. พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งทูซิชิลี

29. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

7. เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซา แห่งเนเปิลส์และซิซิลีส์

30. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์(=24)

15. อาร์คดัสเชสมาเรีย แคโรไลนาแห่งออสเตรีย

31. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา(=25)

เชิงอรรถ

อ้างอิง

• Barman, Roderick J. (1999). Citizen Emperor: Pedro II and the Making of Brazil, 1825–1891. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3510-0.CS1 maint: ref=harv (link)
• Calmon, Pedro (1975). História de D. Pedro II (ภาษาโปรตุเกส). 1–5. Rio de Janeiro: J. Olympio.CS1 maint: ref=harv (link)
• Carvalho, José Murilo de (2007). D. Pedro II: ser ou não ser (ภาษาโปรตุเกส). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN 978-85-359-0969-2.CS1 maint: ref=harv (link)
• Costa, Sérgio Corrêa da (1972) [1950]. Every Inch a King: A Biography of Dom Pedro I First Emperor of Brazil. Translated by Samuel Putnam. London: Robert Hale. ISBN 978-0-7091-2974-5.CS1 maint: ref=harv (link)
• Costa, Sérgio Corrêa da (1995). As quatro coroas de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: Paz e Terra. ISBN 978-85-219-0129-7.CS1 maint: ref=harv (link)
• Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (1969). Revista do Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro.CS1 maint: ref=harv (link)
• Isle, Mick (2001). Malaria. New York: Rosen. ISBN 978-08-239-3342-6.CS1 maint: ref=harv (link)
• Longo, James McMurtry (2008). Isabel Orleans-Bragança: The Brazilian Princess Who Freed the Slaves. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-3201-1.CS1 maint: ref=harv (link)
• Lyra, Heitor (1977). História de Dom Pedro II (1825–1891): Ascenção (1825–1870) (ภาษาโปรตุเกส). 1. Belo Horizonte: Itatiaia.CS1 maint: ref=harv (link)
• Macaulay, Neill (1986). Dom Pedro: The Struggle for Liberty in Brazil and Portugal, 1798–1834. Durham, North Carolina: Duke University Press. ISBN 978-0-8223-0681-8.CS1 maint: ref=harv (link)
• Montgomery-Massingberd, Hugh (1977). Burke's Royal Families of the World: Europe and Latin America. 1. Buckingham: Burke's Peerage. ISBN 978-08-501-1023-4.CS1 maint: ref=harv (link)
• Morato, Francisco (1835). Memória sobre a soccessão da coroa de Portugal, no caso de não haver descendentes de Sua Magestade Fidelíssima a rainha D. Maria II (ภาษาโปรตุเกส). Lisbon: Typographia de Firmin Didot.CS1 maint: ref=harv (link)
• Olivieri, Antonio Carlos (1999). Dom Pedro II, Imperador do Brasil (ภาษาโปรตุเกส). São Paulo: Callis. ISBN 978-85-86797-19-4.CS1 maint: ref=harv (link)
• Schwarcz, Lilia Moritz (1998). As barbas do Imperador: D. Pedro II, um monarca nos trópicos (ภาษาโปรตุเกส) (2nd ed.). São Paulo: Companhia das Letras. ISBN 978-85-7164-837-1.CS1 maint: ref=harv (link)
• Santos, Eugénio Francisco dos (2011). "Fruta fina em casca grossa". Revista de História da Biblioteca Nacional (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: SABIN. 74. ISSN 1808-4001.CS1 maint: ref=harv (link)
• Vainfas, Ronaldo (2002). Dicionário do Brasil Imperial (ภาษาโปรตุเกส). Rio de Janeiro: Objetiva. ISBN 978-85-7302-441-8.CS1 maint: ref=harv (link)