เย่ เจี้ยนอิง
เย่ เจี้ยนอิง (จีน: 叶剑英; อักษรโรมัน: Ye Jianying; 28 เมษายน ค.ศ. 1897 – 22 ตุลาคม ค.ศ. 1986) เป็นผู้นำปฏิวัติและนักการเมืองคอมมิวนิสต์จีน หนึ่งในสิบจอมพลผู้ก่อตั้งของกองทัพปลดปล่อยประชาชน เขาเป็นผู้นำทางทหารระดับสูงในการรัฐประหาร ค.ศ. 1976 ซึ่งได้ล้มล้างแก๊งออฟโฟร์และยุติการปฏิวัติทางวัฒนธรรม รวมถึงเป็นผู้สนับสนุนคนสำคัญของเติ้ง เสี่ยวผิง ในการต่อสู้แย่งชิงอำนาจกับฮั่ว กั๋วเฟิง หลังจากเติ้งขึ้นสู่อำนาจ เย่ได้ทำหน้าที่เป็นประมุขแห่งรัฐจีนในฐานะประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติตั้งแต่ ค.ศ. 1978 ถึง 1983
| จอมพล เย่ เจี้ยนอิง 叶剑英 | |
|---|---|
| ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ คนที่ 3 | |
| ดำรงตำแหน่ง 5 มีนาคม ค.ศ. 1978 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1983 | |
| หัวหน้ารัฐบาล | ฮั่ว กั๋วเฟิง จ้าว จื่อหยาง |
| ผู้นำ | ฮั่ว กั๋วเฟิง เติ้ง เสี่ยวผิง |
| ก่อนหน้า | ซ่ง ชิ่งหลิง (รักษาการ) |
| ถัดไป | หลี่ เซียนเนี่ยน (ในฐานะประธาน) |
| รองประธานเอกพรรคคอมมิวนิสต์จีน คนที่ 5 | |
| ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม ค.ศ. 1976 – 12 กันยายน ค.ศ. 1982 | |
| ประธาน | ฮั่ว กั๋วเฟิง หู เหย้าปัง |
| ก่อนหน้า | ฮั่ว กั๋วเฟิง |
| ถัดไป | ตำแหน่งถูกยกเลิก |
| รองประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 30 สิงหาคม ค.ศ. 1973 – 12 กันยายน ค.ศ. 1982 | |
| ประธาน | เหมา เจ๋อตง ฮั่ว กั๋วเฟิง หู เหย้าปัง |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน คนที่ 3 | |
| ดำรงตำแหน่ง 17 มกราคม ค.ศ. 1975 – 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1978 | |
| หัวหน้ารัฐบาล | โจว เอินไหล ฮั่ว กั๋วเฟิง |
| ก่อนหน้า | จอมพล หลิน เปียว |
| ถัดไป | จอมพล สู เซี่ยงเฉียน |
| สมาชิกของ สภาประชาชนแห่งชาติ | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 กันยายน ค.ศ. 1954 – 6 มิถุนายน ค.ศ. 1983 | |
| เขตเลือกตั้ง | มณฑลกวางตุ้งโดยไม่แบ่งเขต (54-59) กองทัพปลดปล่อยประชาชนโดยไม่แบ่งเขต (59-83) |
| นายกเทศมนตรีกว่างโจว คนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1949 – ค.ศ. 1952 | |
| ก่อนหน้า | ตำแหน่งที่สถาปนา |
| ถัดไป | เหอ เหวย |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 28 เมษายน ค.ศ. 1897 อำเภอเจียยิ่ง มณฑลกวางตุ้ง จักรวรรดิชิง |
| เสียชีวิต | 22 ตุลาคม ค.ศ. 1986 (89 ปี) ปักกิ่ง ประเทศจีน |
| พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์จีน (ค.ศ. 1927–1985) |
| ศิษย์เก่า | โรงเรียนการทหารหวงผู่ |
| การเข้าเป็นทหาร | |
| ชื่อเล่น | 叶帅 (จอมพลเย่) 花帅 ("จอมพลเพลย์บอย") |
| รับใช้ | พรรคคอมมิวนิสต์จีน สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| สังกัด | กองทัพบกกองทัพปลดปล่อยประชาชน หมู่กองทัพที่ 18 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน กองทัพแดงของกรรมกรและชาวนาจีน กองทัพที่ 1 และกองทัพที่ 4 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน |
| ยศ | จอมพลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน พลโท กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน สาธารณรัฐจีน |
| บังคับบัญชา | เสนาธิการ กองทัพที่ 4 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน เสนาธิการ กองทัพแดง เสนาธิการ หมู่กองทัพที่ 18 กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน เสนาธิการ คณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง |
| บำเหน็จ | เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งชัยของการต่อต้านการรุกราน (ค.ศ. 1945) เหรียญอิสริยาภรณ์หนึ่งสิงหาคม (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) เครื่องอิสริยาภรณ์เอกราชและเสรีภาพ (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งการปลดปล่อย (เหรียญชั้นที่ 1) (ค.ศ. 1955) รายละเอียด... |
.jpg.html){kind=link}
.jpg.html){kind=link}
| เย่ เจี้ยนอิง | |||||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 叶剑英 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวเต็ม | 葉劍英 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ชื่อเกิด | |||||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 叶宜伟 | ||||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 葉宜偉 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ชื่อทางการ | |||||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 沧白 | ||||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 滄白 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
ชีวิต
เขามีชื่อแรกเกิดคือเย่ อี๋เหว่ย (จีน: 叶宜伟) โดยเกิดในครอบครัวพ่อค้าแคะชาวคริสต์ที่ร่ำรวยในอำเภอเจียยิ่ง (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นเขตเหมย์เซี่ยน) มณฑลกวางตุ้ง ส่วนชื่อทางการของเขาคือชังไป๋ (จีน: 滄白)
หลังจากสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนการทหารยูนนานใน ค.ศ. 1919 เขาได้เข้าร่วมกับซุน ยัตเซ็น และก๊กมินตั๋ง (KMT) ซึ่งเขาได้สอนที่โรงเรียนการทหารหวงผู่ และใน ค.ศ. 1927 ได้เข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์
ในปีนั้น เขาเข้าร่วมในการก่อการกำเริบหนานชางซึ่งล้มเหลว และถูกบังคับให้หนีไปฮ่องกง พร้อมกับผู้นำการก่อการกำเริบอีกสองคนคือโจว เอินไหล และเย่ ถิ่ง (ไม่มีความสัมพันธ์) โดยมีปืนพกเพียงคู่เดียวเท่านั้นที่จะแบ่งปันระหว่างพวกเขา ไม่นานหลังจากนั้น เขาได้ปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างซื่อสัตย์ในระหว่างการก่อการกำเริบกว่างโจว แม้ว่าเขาจะถูกต่อต้านก็ตาม จากความล้มเหลวของการก่อการกำเริบนี้ เขาต้องหนีไปฮ่องกงอีกครั้งพร้อมกับเย่ ถิ่ง และเนี่ย หรงเจิน อย่างไรก็ตาม เย่ เจี้ยนอิง โชคดีกว่าเย่ ถิ่ง ผู้ซึ่งถูกทำให้เป็นแพะรับบาปสำหรับความล้มเหลวขององค์การคอมมิวนิสต์สากล และถูกบังคับให้ลี้ภัย โดยที่เย่ เจี้ยนอิง ไม่ได้ถูกกล่าวโทษ และต่อมาได้เข้าศึกษาวิทยาการทหารในมอสโก
หลังกลับสู่ประเทศจีนใน ค.ศ. 1932 เขาได้เข้าร่วมกับเจียงซีโซเวียต โดยทำหน้าที่เป็นเสนาธิการของกองทัพแนวหน้าที่สี่ของจาง กว๋อเต้า อย่างไรก็ตาม หลังจากที่นักรบของจางพบกับกองกำลังของเหมา เจ๋อตง ในช่วงการเดินทัพทางไกล ผู้นำทั้งสองไม่เห็นด้วยกับการกรีธาพลกองทัพจีนแดงในภายหลัง จางยืนกรานที่จะวกกลับไปทางใต้เพื่อสร้างฐานทัพใหม่ในภูมิภาคที่มีชนกลุ่มน้อยทิเบตและเชียงอาศัยอยู่ (ภายหลังพิสูจน์แล้วว่าเป็นหายนะ อย่างที่เหมาคาดไว้ โดยจางสูญเสียพลทหารไปกว่า 75 เปอร์เซ็นต์ และล่าถอยกลับไปยังฐานคอมมิวนิสต์ที่มณฑลฉ่านซี) ในระหว่างความขัดแย้งของผู้นำทั้งสอง เย่ – แม้ว่าเขาจะเป็นเสนาธิการของจาง – ได้เข้าข้างเหมา และแทนที่จะสนับสนุนจางอย่างไม่มีเงื่อนไขเหมือนที่เคยทำในช่วงการก่อการกำเริบกว่างโจว เย่ได้หลบหนีไปที่สำนักงานใหญ่ของเหมาพร้อมกับคู่มือลงรหัสและแผนที่ของจาง เป็นผลให้การสื่อสารของจากกับองค์การคอมมิวนิสต์สากลถูกตัดออก ในขณะที่เหมาสามารถสร้างการเชื่อมทางวิทยุได้ ซึ่งนำไปสู่การยอมรับขององค์การคอมมิวนิสต์สากลต่อความเป็นผู้นำของเหมาในพรรคคอมมิวนิสต์จีน เหมาจะไม่มีวันลืมการมีส่วนร่วมของเย่ โดยการสังเกตในภายหลังว่า "เย่ เจี้ยนอิง ช่วยพรรคคอมมิวนิสต์ (จีน), กองทัพแดง (จีน) และการปฏิวัติ (จีน)"
แหล่งข้อมูลอื่น
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เย่ เจี้ยนอิง