เอฟเอพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 1993–94
เอฟเอพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 1993–94 (รู้จักกันในชื่อ FA Carling Premiership ด้วยเหตุผลด้านการสนับสนุน) เป็นฤดูกาลที่สองของพรีเมียร์ลีก ซึ่งเป็นลีกสูงสุดของฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด คว้าแชมป์ลีกโดยมีแต้มเหนือ แบล็กเบิร์นโรเวอร์ส 8 แต้ม โดยเป็นแชมป์ลีกสมัยที่สองติดต่อกัน สวินดอนทาวน์ อยู่ท้ายตารางของลีกในฤดูกาลแรกของพวกเขาในฟุตบอลลีกสูงสุด และตกชั้นพร้อมกับ เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด และ โอลดัมแอทเลติก นอกจากนี้ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ยังทำลายสถิติการทำแต้มสูงสุดของพวกเขาเองในฤดูกาลเดียวในฤดูกาลที่แล้ว ก่อนที่ เชลซี ในยุคของ โชเซ่ มูรินโญ่ จะทำลายสถิติของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดลงในฤดูกาล 2004–05
| ฤดูกาล | 1993–94 |
|---|---|
| วันที่ | 14 สิงหาคม 1993 – 08 พฤษภาคม 1994 |
| ทีมชนะเลิศ | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด แชมป์พรีเมียร์ลีกสมัยที่ 2 แชมป์ลีกสูงสุดอังกฤษสมัยที่ 9 |
| ตกชั้น | เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด โอลดัมแอทเลติก สวินดอนทาวน์ |
| แชมเปียนส์ลีก | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
| คัพวินเนอร์สคัพ | อาร์เซนอล เชลซี |
| ยูฟ่าคัพ | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ นิวคาสเซิลยูไนเต็ด แอสตันวิลลา |
| จำนวนประตู | 1,195 |
| ผู้ทำประตูสูงสุด | แอนดี โคล (34 ประตู) |
| ทีมเหย้า ชนะสูงสุด | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 7–1 สวินดอนทาวน์ (12 มีนาคม 1994) |
| ทีมเยือน ชนะสูงสุด | สวินดอนทาวน์ 0–5 ลิเวอร์พูล (22 สิงหาคม 1993) สวินดอนทาวน์ 0–5 ลีดส์ยูไนเต็ด (7 พฤษภาคม 1994) |
| จำนวนประตูสูงสุด | นอริชซิตี 4–5 เซาแทมป์ตัน (9 เมษายน 1994) |
| ชนะติดต่อกัน มากที่สุด | 8 นัด แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
| ไม่แพ้ติดต่อกัน มากที่สุด | 22 นัด แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
| ไม่ชนะติดต่อกัน มากที่สุด | 15 นัด สวินดอนทาวน์ |
| แพ้ติดต่อกัน มากที่สุด | 7 นัด ทอตนัมฮอตสเปอร์ |
| จำนวนผู้ชมสูงสุด | 45,347 แอสตันวิลลา พบ ลิเวอร์พูล (7 พฤษภาคม 1994) |
| จำนวนผู้ชมต่ำสุด | 4,739 วิมเบิลดัน พบ คอเวนทรีซิตี (26 ธันวาคม 1993) |
← 1992–93 1994–95 → | |
ในฤดูกาลนี้ได้มีการปรับเปลี่ยนกฎเช่น ให้ปลอกแขนกัปตันทีมมีตราสัญลักษณ์ของพรีเมียร์ลีกและคำว่า Captain อยู่บนปลอกแขนเพื่อจะได้ระบุตัวได้ง่ายยิ่งขึ้นกว่าเดิม ยกเลิกกฎเบอร์เสื้อตามตำแหน่งเพื่อไม่ให้เกิดการสับสนเนื่องจากสมัย ดิวิชัน 1 มีนักเตะที่สวมเบอร์เหล่านั้นจำนวนมากเวลาลงเล่นในตำแหน่งนั้น เช่น เบอร์ 11 ของ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด บางครั้ง ลี ชาร์ป เป็นตัวจริงก็สวมเบอร์ 11 ไรอัน กิ๊กส์ จึงต้องเปลี่ยนไปสวมเบอร์อื่น พอนัดถัดมา ไรอัน กิ๊กส์ เป็นตัวจริงในตำแหน่งนั้น ก็สวมเบอร์ 11 ลี ชาร์ป ที่เป็นตัวจริงนัดที่แล้วจึงต้องสวมเบอร์อื่นแทน
เปลี่ยนเป็นกำหนดเบอร์เสื้อให้นักเตะแต่ละคนพร้อมชื่อแบบตายตัวเพื่อจะได้จดจำได้ง่ายขึ้น
ภาพรวม แก้
ผู้สนับสนุนลีก แก้
ตั้งแต่เริ่มต้นฤดูกาล 1993–94 เอฟเอ พรีเมียร์ลีก ได้รับการสนับสนุนจาก Carling Breweries
การซื้อขาย แก้
ก่อนเริ่มฤดูกาล รอย คีน กลายเป็นนักเตะที่มีค่าตัวแพงที่สุดที่เซ็นสัญญาโดยทีมฟุตบอลจากอังกฤษ มิดฟิลด์ชาวไอริชวัย 22 ปีรายนี้ย้ายจาก นอตทิงแฮมฟอเรสต์ ไปอยู่กับ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ด้วยค่าตัว 3.75 ล้านปอนด์
ระหว่างฤดูกาล 1993-94 ผู้เล่นจำนวนมากถูกย้ายระหว่างสโมสรในพรีเมียร์ลีกโดยมีค่าตัวเกิน 1 ล้านปอนด์ ได้แก่ เดวิด ไวท์ (แมนเชสเตอร์ซิตี ไป ลีดส์ ยูไนเต็ด), เดวิด โรคาสเซิล (จาก ลีดส์ยูไนเต็ด ไป แมนเชสเตอร์ซิตี), รอย เวเกอร์เล่ (แบล็กเบิร์นโรเวอร์ส ไป โคเวนทรีซิตี) และ ทิม ฟลาวเวอร์ส (เซาแทมป์ตัน ไป แบล็คเบิร์นโรเวอร์ส) ด้วยค่าตัว 2.5 ล้านปอนด์ ส่งผลให้ฟลาวเวอร์สกลายเป็นผู้รักษาประตูที่ค่าตัวแพงที่สุดในฟุตบอลอังกฤษในขณะนั้น
สรุป แก้
แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เป็นผู้นำในพรีเมียร์ลีกฤดูกาล 1993-94 ตลอดทั้งฤดูกาล ในที่สุดก็จบด้วยการเป็นแชมป์นำหน้า แบล็กเบิร์นโรเวอร์ส ซึ่งเป็นรองแชมป์ 8 แต้ม พวกเขายังได้แชมป์เอฟเอคัพหลังจากเอาชนะเชลซี 4-0 ในรอบชิงชนะเลิศ ดังนั้นจึงกลายเป็นเพียงทีมที่สี่ที่ทำได้ในศตวรรษที่ 20 (หลังจากทอตนัมฮอตสเปอร์ในปี 1961, อาร์เซนอลในปี 1971 และลิเวอร์พูลในปี 1986) พวกเขามีคะแนนนำในพรีเมียร์ลีกอยู่ที่ 11 แต้มภายในสิ้นเดือนตุลาคมและสูงสุดที่ 16 แต้มในอีกสองเดือนต่อมา แต่ผลการแข่งขันที่แย่ในเดือนมีนาคม ตามมาด้วยความพ่ายแพ้ต่อแบล็คเบิร์นเมื่อต้นเดือนเมษายน หมายความว่าตอนนี้พวกเขานำในลีกด้วยผลต่างประตูเท่านั้น แต่พวกเขาก็กลับมาคืนฟอร์มและรักษาแชมป์ไว้ได้ โดยยังเหลือการแข่งขันอีก 2 นัด
นอริชซิตี, ลีดส์ยูไนเต็ด, นิวคาสเซิลยูไนเต็ด, เอฟเวอร์ตัน และ แอสตันวิลลา อยู่ในกลุ่มที่โชว์ฟอร์มได้ดีในช่วงต้นฤดูกาล ก่อนที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด จะเป็นผู้นำแบบไม่เห็นฝุ่น นอริชไปถึงรอบที่สามของ ยูฟ่าคัพ หลังจากที่เอาชนะ บาเยิร์นมิวนิค ได้ในรอบที่สอง แต่ฟอร์มในลีกของพวกเขาตกต่ำลงหลังจากที่ ไมค์ วอล์คเกอร์ ผู้จัดการทีมของพวกเขาย้ายไปเอฟเวอร์ตันในเดือนมกราคมแทนที่ ฮาเวิร์ด เคนดัลล์ และนอริชจบที่อันดับ 12 การนำของเอฟเวอร์ตันช่วงสั้น ๆ ในลีกในช่วงเปิดฤดูกาลนั้นตามมาด้วยฟอร์มที่ตกต่ำ และผู้จัดการทีม ฮาเวิร์ด เคนดัลล์ ลาออกจากตำแหน่งเมื่อต้นเดือนธันวาคมโดยทีมท็อฟฟี่สีน้ำเงิน อยู่ในครึ่งล่างของตาราง พวกเขารอดพ้นการตกชั้นอย่างหวุดหวิดในวันสุดท้ายของฤดูกาล แอสตันวิลลา จบอันดับ 10 อย่างน่าผิดหวังในลีก แต่คว้าแชมป์ฟุตบอลลีกคัพเป็นสมัยที่สี่
รองแชมป์พรีเมียร์ลีกได้แก่ แบล็กเบิร์นโรเวอส์ อันดับที่สามคือ นิวคาสเซิลยูไนเต็ด ซึ่ง แอนดี โคล กองหน้าวัย 22 ปีเป็นดาวซัลโวสูงสุดของพรีเมียร์ลีกด้วยจำนวน 34 ประตูจาก 40 เกมรวม 41 ประตูในทุกรายการ อันดับที่สี่คือ อาร์เซนอล ซึ่งประสบความสำเร็จในการแข่งขันระดับยุโรปด้วยชัยชนะ 1-0 เหนือ ปาร์มา ในรอบชิงชนะเลิศ ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ
สวินดอนทาวน์ เก็บชัยชนะได้เพียง 5 เกมตลอดทั้งฤดูกาล และตกชั้นโดยเสีย 100 ประตูในลีกจาก 42 เกม โอลดัมแอทเลติก ซึ่งรอดพ้นการตกชั้นจากผลต่างประตูเมื่อฤดูกาลที่แล้ว ตกชั้นในวันสุดท้ายของฤดูกาลหลังจากล้มเหลวในการชนะนอริชซิตี ทีมสุดท้ายที่ตกชั้นคือ เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด ซึ่งตกชั้นจากลีกสูงสุดหลังจากแพ้ เชลซี 3-2 โดยประตูชัยมาในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ
ทีม แก้
22 ทีมเข้าแข่งขันในลีก - 19 ทีมชั้นนำจากฤดูกาลที่แล้วและ 3 ทีมที่เลื่อนชั้นจากดิวิชั่น 1 ทีมที่เลื่อนชั้นขึ้นมา ได้แก่ นิวคาสเซิลยูไนเต็ด, เวสต์แฮมยูไนเต็ด และ สวินดอนทาวน์ นิวคาสเซิล ยูไนเต็ด และเวสต์แฮมยูไนเต็ดกลับมาสู่ลีกสูงสุดอีกครั้งหลังจากหายไปนานถึง 4 ปีและ 1 ปีตามลำดับ ขณะที่สวินดอนทาวน์ลงเล่นในลีกสูงสุดเป็นครั้งแรก พวกเขาเข้ามาแทนที่ คริสตัลพาเลซ, มิดเดิลส์เบรอ และ นอตทิงแฮมฟอเรสต์ โดยสิ้นสุดช่วงเวลา 4 ปี 1 ปี และ 16 ปีตามลำดับ
อ้างอิง แก้
- ↑ . statto.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2015. สืบค้นเมื่อ 19 February 2015.
- ↑ "Match Report". สืบค้นเมื่อ 14 March 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- League and cup results for all the 1993/94 Premier Division clubs ที่ footballsite