โจป้า

โจป้า ตามสำเนียงฮกเกี้ยน หรือ เฉา เป้า ตามสำเนียงกลาง (จีน: 曹豹; พินอิน: Cáo Bào) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก ขุนพลแห่งโตเกี๋ยมผู้ปกครองเมืองชีจิ๋ว โจป้าเป็นพ่อตาของลิโป้ เมื่อคราวเล่าปี่ครองเมืองชีจิ๋วต่อจากโตเกี๋ยม โจโฉได้มีหนังสือรับสั่งให้เล่าปี่นำกำลังทหาร ไปรบกับอ้วนสุดที่เมืองลำหยง เล่าปี่จึงนำกำลังทหารไปตามคำสั่งโจโฉโดยมอบหมายให้เตียวหุยดูแลเมืองชีจิ๋ว ฝ่ายเตียวหุยซึ่งอยู่รักษาเมืองชีจิ๋วตามคำสั่งเล่าปี่ โดยมอบหมายให้ตันเต๋งเป็นผู้ว่าราชการฝ่ายพลเรือน ตนเองเป็นผู้ว่าราชการข้างเหล่าทหาร

โจป้า
ขุนพลของโตเกี๋ยม
ชื่อ
อักษรจีนตัวเต็ม	曹怕
อักษรจีนตัวย่อ	曹怕
ยุคในประวัติศาสตร์	ยุคสามก๊ก

ประวัติ

โจป้ามีตำแหน่งเป็นพ่อตาของลิโป้ รับราชการด้วยเล่าปี่ที่เมืองชีจิ๋ว อยู่มาวันหนึ่งเตียวหุยให้แต่งโต๊ะ แล้วเชิญขุนนางฝ่ายทหารและพลเรือนมาพร้อมกับแล้วว่า "เมื่อเล่าปี่จะยกกองทัพไปนั้น ได้กำชับเราว่าอย่าเสพย์สุรานัก วันนี้เราสบายใจจึงให้แต่งโต๊ะเชิญท่านทั้งปวงมากินโต๊ะ เสพย์สุราเล่นแต่วันเดียวนี้ให้สนุก สืบไปท่านทั้งปวงแลเราอย่าได้กินเลยเป็นอันขาด จะตั้งหน้าว่าราชการรักษาเมืองไว้ให้เป็นปรกติกว่าเล่าปี่จะยกกลับมา" แล้วเตียวหุยก็รินสุราคำนับให้ขุนนางทั้งปวงกิน โจป้าซึ่งเป็นขุนนางฝ่ายทหารมิได้รับจอกสุราจากเตียวหุยและกล่าวแก่เตียวหุยว่า "ข้าพเจ้าได้สาบานไว้ต่อเทพดาว่ามิได้กินเลย" เตียวหุยจึงว่า "ตัวเป็นทหาร เหตุใดจึงว่าไม่เสพย์สุรา เราจะให้กินสักจอกหนึ่ง ถ้ามิกินเราไม่ฟัง"'

โจป้าหวาดกลัวเตียวหุยที่ขู่บังคับให้กินสุรา จึงคำนับรับจอกสุรามากินเข้าไป เตียวหุยเห็นโจป้ากินสุราก็รินสุรากินไปประมาณยี่สิบจอกใหญ่และรินสุราให้ขุนนางทั้งปวงกินอีก แต่โจป้าปฏิเสธว่า "ข้าพเจ้ากินไม่ได้" เตียวหุยจึงหัวเราะแล้วว่า "เมื่อกี้นั้นตัวว่ากินไม่ได้ แล้วก็กินเข้าไปได้จอกหนึ่ง ครั้นให้กินอีกว่ากินไม่ได้ ก็เห็นว่าตัวแกล้งบิดพลิ้วลวงเรา เราไม่ฟัง จะให้ตัวกินอีกจงได้" แล้วก็บังคับให้โจป้ากินสุราแต่โจป้าก็มิได้กิน ทำให้เตียวหุยโกรธจึงว่า "ตัวเป็นผู้น้อยว่าเรา บังอาจขัดไม่เสพย์สุราด้วยเรานั้น ก็เห็นว่าตัวมิได้เกรงเรา" แล้วก็สั่งให้นำตัวโจป้าไปตีร้อยที

ตันเต๋งซึ่งเป็นขุนนางฝ่ายพลเรือนเห็นเตียวหุยเมาสุราและทำการวุ่นวาย จึงเข้าห้ามปราม โจป้าอ้อนวอนเตียวหุยว่า "ข้าพเจ้าขอโทษเสียครั้งหนึ่งเถิด ถึงแม้ไม่เห็นแก่ข้าพเจ้า จงเห็นแก่หน้าบุตรเขยขอข้าพเจ้าบ้าง" เตียวหุยจึงถามว่าบุตรเขยโจป้าเป็นผู้ใด เมื่อรู้ว่าลิโป้เป็นบุตรเขยโจป้า เตียวหุยยิ่งโกรธจัดและให้ทหารนำตัวโจป้าไปตี แต่เหล่าขุนนางทั้งปวงช่วยกันขอ เตียวหุยจึงสั่งงดไว้

โจป้าครั้นกลับมาบ้านก็คิดแค้นเตียวหุยเป็นอันมาก จึงแต่งหนังสือให้ม้าใช้นำไปให้ลิโป้ที่เมืองเสียวพ่ายเป็นใจความว่า "บัดนี้เล่าปี่ยกกองทัพไปตีเหมืองลำหยง เตียวหุยเสพย์สุราเมาให้ตีเรา แล้วว่ากล่าวหยาบช้ากระทบมาถึงลิโป้ด้วย ขอให้คุมทหารยกมาตีเมืองชีจิ๋วให้เวลากลางคืนวันนี้เห็นจะได้โดยง่าย ด้วยเตียวหุยกำลังเมาสุราอยู่" เมื่อลิโป้แจ้งในหนังสือของโจป้า จึงนำกำลังทหารยกมาตีเมืองชีจิ๋ว เมื่อทหารของโจป้าได้ยินลิโป้ร้องเรียก ก็นำเนื้อความมาบอกแก่โจป้า โจป้าจึงให้ทหารเปิดประตูเมืองรับลิโป้เข้ามา เมืองชีจิ๋วของเล่าปี่จึงตกเป็นของลิโป้อย่างง่ายดาย

ครั้นเสียเมืองชีจิ๋วแก่ลิโป้ เตียวหุยตกใจขึ้นม้าถือทวนหลบหนีไป โดยทิ้งครอบครัวของเล่าปี่ไว้ในเมือง ลิโป้เห็นเตียวหุยมีฝีมือจึงไม่ติดตาม แต่โจป้าคิดแค้นเตียวหุยเป็นอันมาก จึงคุมทหารประมาณหนึ่งร้อยติดตามไป โจป้ารบด้วยเตียวหุยสามเพลงก็ขับม้าหนี แต่ถูกเตียวหุยแทงด้วยทวนตกม้าตาย

อ้างอิง

1. เล่าปี่เสียเมืองชีจิ๋วแก่ลิโป้, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 193

ดูเพิ่ม

• ตัวละครในสามก๊ก
• ลิโป้