รอนัลดีนโย

รอนัลดู จี อาซิส โมเรย์รา (โปรตุเกส: Ronaldo de Assis Moreira) หรือที่รู้จักกันในชื่อ โรนัลจีญู (โปรตุเกส: Ronaldinho "โรนัลโดน้อย") หรือ รอนัลดีนโย ตามการออกเสียงในภาษาอังกฤษ เกิดเมื่อวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2523 (ค.ศ. 1980) เป็นอดีตนักฟุตบอลอาชีพชาวบราซิล ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในนักเตะที่ดีที่สุดตลอดกาล รอนัลดีนโยเล่นในตำแหน่งกองกลางตัวรุกเป็นหลัก แต่สามารถขยับไปเล่นเป็นตัวริมเส้นได้เช่นกัน เขาได้รับรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมประจำปีของฟีฟ่า 2 สมัย และรางวัลบาลงดอร์ 1 สมัย เขามีจุดเด่นในเรื่องของการเลี้ยงบอล, การผ่านบอลให้เพื่อน โดยมีภาพจำที่ติดตาแฟนฟุตบอลคือการผ่านบอลได้อย่างแม่นยำโดยไม่ต้องมองเพื่อน และสามารถเล่นลูกตั้งเตะได้อย่างยอดเยี่ยม

รอนัลดีนโย

รอนัลดีนโย ในปี 2017
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม	รอนัลดู จี อาซิส โมเรย์รา
วันเกิด	21 มีนาคม ค.ศ. 1980 (41 ปี)
สถานที่เกิด	โปร์ตูอาเลกรี, ประเทศบราซิล
ส่วนสูง	1.83 ม. (6 ฟุต 0 นิ้ว)
ตำแหน่ง	กองกลางตัวรุก / กองหน้า
สโมสรเยาวชน
1987–1998	เกรมีอู
สโมสรอาชีพ*
ปี	ทีม	ลงเล่น	(ประตู)
1998–2001	เกรมีอู	52	(21)
2001–2003	ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	55	(17)
2003–2008	บาร์เซโลนา	145	(70)
2008–2011	เอซี มิลาน	76	(20)
2011–2012	ฟลาเมงกู	33	(15)
2012–2014	อัตเลชีกูมีเนย์รู	47	(17)
2014–2015	เกเรตาโร	25	(8)
2015	ฟลูมิเนนเซ่	5	(1)
ทีมชาติ^‡
1996	บราซิล U17	6	(2)
1999	บราซิล U20	5	(3)
1999–2005	บราซิล U23	27	(18)
1999–2013	บราซิล	97	(33)
เกียรติประวัติ ตัวแทนของ  บราซิล Men's ฟุตบอล 2008 Beijing Team Competition
* นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 13:04, 4 เมษายน 2013 (UTC) ‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด ณ วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2013

รอนัลดีนโย ลงสนามนัดแรกในเกมทางการของตนเองกับสโมสรเกรมีอู ในประเทศบราซิล ในปี 1998 ต่อมา ในปี 2001 เขาย้ายไปร่วมทีมปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง ก่อนจะย้ายร่วมทีมบาร์เซโลนา ในปี 2003 ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของความยิ่งใหญ่ในอาชีพของเขา ในฤดูกาลที่สองของเขากับบาร์เซโลนา เขาได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของฟีฟ่าเป็นสมัยแรก โดยบาร์เซโลนาชนะเลิศการแข่งขัน ลาลิกา ในปีนั้น ต่อมาในฤดูกาล 2005-06 ถือเป็นฤดูกาลที่ดีที่สุดของรอนัลดีนโยอย่างแท้จริง โดยเขาสามารถพาทีมชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้เป็นครั้งแรกในรอบ 14 ปีของสโมสร และยังป้องกันแชมป์ ลาลิกา เอาไว้ได้ ส่งผลให้เขาได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีเป็นครั้งที่สอง รวมถึงรางวัลบาลงดอร์ในปีนั้น และภายหลังจากทำประตูอันงดงามได้ในนัดที่พบกับ เรอัลมาดริด ในปีนั้น ทำให้เขาเป็นผู้เล่นบาร์เซโลนาคนที่สองในประวัติศาสตร์ที่ได้รับเสียงปรบมือยกย่องจากแฟนฟุตบอลของเรอัลมาดริด ณ สนามกีฬาซานเตียโก เบร์นาเบว ต่อจาก ดิเอโก มาราโดนา

ต่อมา ในฤดูกาล 2006-07 บาร์เซโลนาทำได้เพียงคว้าตำแหน่งรองชนะเลิศ ลาลิกา และรอนัลดีนโยยังมีอาการบาดเจ็บรบกวนจนถึงฤดูกาล 2007-08 ทำให้เขาตัดสินใจย้ายไปร่วมทีม เอซี มิลาน ก่อนจะคว้าแชมป์ลีกได้ในปี 2011 และได้กลับไปเล่นอาชีพที่ประเทศบราซิลร่วมกับสโมสร ฟลาเม็งกู และ สโมสรมิไนโร่ ตามด้วยการย้ายไปร่วมทีม เกเรตาโร่ ในเม็กซิโก ก่อนจะกลับมาปิดท้ายการเล่นอาชีพกับสโมสร ฟลูมิเนนเซ่ ในบราซิลในปี 2005 นอกเหนือจากรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมของฟีฟ่า และรางวัลบาลงดอร์ รอนัลดีนโยยังได้รับรางวัลสำคัญอีกมากมาย อาทิ การติดหนึ่งในผู้เล่นทีมยอดเยี่ยมของ สหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป, รางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมประจำทวีปอเมริกาใต้ และในปี 2004 เขาได้รับการจัดอันดับโดย เปเล่ ตำนานรุ่นพี่ทีมชาติบราซิลให้มีชื่ออยู่ใน 1 ใน 100 นักฟุตบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่

ในการเล่นให้กับทีมชาติบราซิล เขาลงสนามไปทั้งสิ้น 97 นัด ด้วยผลงาน 33 ประตู และมีส่วนร่วมในการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย 2 สมัยโดยคว้าแชมป์โลกได้ 1 สมัย (ฟุตบอลโลก 2002) และยังคว้าแชมป์ ซีเอเอฟ คอนเฟเดอเรชัน คัพ 1 สมัย (ค.ศ. 2005) ซึ่งเขาได้รับรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมในนัดชิงชนะเลิศ และยังเป็นกัปตีนทีมชาติชุดที่คว้าเหรียญทองแดงในการแข่งขันฟุตบอลโอลิมปิกฤดูร้อนใน ค.ศ. 2008

ประวัติ

รอนัลดีนโยเกิดในเมืองโปร์ตูอาเลกรี

(Porto Alegre) เมืองเอกของรัฐรีอูกรันดีดูซูล (Rio Grande do Sul) มารดาของเขาเป็นนางพยาบาล ส่วนบิดาของเขานั้นเป็นทั้งพนักงานอู่ซ่อมเรือและนักฟุตบอล ในวัยเยาว์ ทักษะในการเล่นฟุตบอลของเขาพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วและสามารถยิงประตูคนเดียว 23 ประตูให้ทีมชนะทีมพื้นเมืองไป 23-0 เขาจึงได้รับรางวัลดาวรุ่งยอดเยี่ยมนักฟุตบอลอายุต่ำกว่า 17 ปีชิงแชมป์โลกที่ประเทศอียิปต์ ปี พ.ศ. 2540

ต่อมาก็มีทีมฟุตบอลต่าง ๆ ยื่นข้อเสนอมาให้เขามากมาย ท้ายที่สุดเขาได้ตัดสินใจเข้าร่วมทีมเกรมีอู ภายหลังถูกซื้อตัวโดยทีมปารีแซ็ง-แฌร์แม็งในลีกฝรั่งเศส หลังจากนั้นเขาต้องการจะย้ายออกจากปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง โดยมีเป้าหมายว่าจะไปบาร์เซโลนา ในที่สุดเขาได้ตัดสินใจเข้าร่วมทีมกับบาร์เซโลนาและประสบความสำเร็จอย่างมาก ก่อนจะย้ายมาค้าแข้งกับเอซีมิลาน และปัจจุบันมกราคมปี 2554 ได้ย้ายกลับไปเล่นกับทีมฟลาเมงกูในบราซิล ต่อมาจึงย้ายออกจากฟลาเมงกูที่ไม่ยอมจ่ายค่าเหนื่อยให้แล้วย้ายไปอยู่อัตเลชีกูมีเนย์รูน์

เกียรติประวัติ

รางวัลที่ได้ส่วนตัว

• FIFA World Player of the Year ปี 2547 2548
• World Soccer Player of the Year ปี 2547 2548
• Ballon d'Or ปี 2548
• FIFPro World Player of the Year ปี 2548 2549
• UEFA Club Footballer of the Year ปี 2548

ระดับสโมสร

• แชมป์ ลาลิกา 2548 2549
• แชมป์ ซูเปร์โกปาเดเอสปัญญา 2548
• แชมป์ ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 2549

ระดับนานาชาติ

• แชมป์ฟุตบอลเยาวชนโลกอายุ 17 ปี 2540
• แชมป์ โกปาอาเมริกา 2542 2547
• แชมป์ ฟุตบอลโลก 2002
• แชมป์ คอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2548

อ้างอิง

1. Goal.com Ronaldinho player profile
2. ออกเสียง [ʁonaɫˈdʒĩɲu] เนื่องจากในหลายพื้นที่ของบราซิล พยัญชนะ /d/ เมื่อนำหน้าสระ /i/ จะกลายเป็นเสียง [dʒ] (เสียงเดียวกับ j ในภาษาอังกฤษ)
3. ในภาษาอังกฤษออกเสียง /ˌrɒnəlˈdiːnjəʊ/ (สำเนียง Received Pronunciation ในสหราชอาณาจักร) หรือ /ˌrɑːnəlˈdiːnjoʊ/ (สำเนียง General American ในสหรัฐอเมริกา). Longman Dictionary of Contemporary English fifth edition. [DVD-ROM]. London: Pearson Education, 2009.
4. admin (2019-06-26). "Ronaldinho Passes with His Back". Soccer Training Info (ภาษาอังกฤษ).
5. "PSG close to Ronaldinho deal". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
6. UEFA.com (2006-05-17). "2005/06: Ronaldinho delivers for Barça". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
7. "15 Years Ago, Ronaldinho Received A Bernabéu Ovation, A Feat Few Barça Players Ever Achieve". The18.
8. "On This Day in 2005: Ronaldinho Earns Standing Ovation From Real Madrid Fans at Santiago Bernabéu". 90min.com (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-19.
9. Dimond, Alex. "Barcelona's Ronaldinho Gets Real Madrid Ovation in Clasico for the Ages". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
10. "Brazilian superstar Ronaldinho joins Milan for $30m". The Sydney Morning Herald (ภาษาอังกฤษ). 2008-07-16.
11. shop, VCoins, the online coin. "Brazil, Medal, The 100 Greatest Living Players selected by Pelé, Ronaldinho". www.vcoins.com (ภาษาอังกฤษ).

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• Ronaldinho tribute site
• Photos and Videos Ronaldinho
• Ronaldinho Video and Pictures