เบนโซเอไพรีน

เบนโซเอไพรีน (C₂₀H₁₂) เป็นโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนที่มีวงเบนซีน 5 วง เป็นสารก่อกลายพันธุ์และสารก่อมะเร็งที่สำคัญมาก จัดอยู่ในกลุ่มของเบนโซไพรีน เบนโซเอไพรีนเกิดจากการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์ที่อุณหภูมิระหว่าง 300 - 600 °C ใน พ.ศ. 2536 พบเบนโซเอไพรีนเป็นองค์ประกอบของน้ำมันดิน และพบถึงความสามารถในการก่อมะเร็ง พบหลักฐานว่าคนงานในอุตสาหกรรมน้ำมันเป็นมะเร็งผิวหนังสูง ต่อมาจึงพบว่า เบนโซเอไพรีนในน้ำมันสามารถก่อมะเร็งในสัตว์ทดลองได้

เบนโซเอไพรีน
ชื่อตาม IUPAC	Benzo[a]pyrene
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	[50-32-8]^[CAS]
SMILES	c1\cc2\cc/cc3ccc4cc5ccccc5c1c4c23
คุณสมบัติ
สูตรโมเลกุล	C20H12
มวลโมเลกุล	252.31 g mol^−1
ความหนาแน่น	1.24 g/cm³ (25 °C)
จุดหลอมเหลว	179 °C
จุดเดือด	495 °C
ความสามารถละลายได้ ใน น้ำ	0.11 mg/L (25 °C)
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
สถานีย่อย:เคมี

โครงสร้างทางเคมีของ benzo[a]pyrene-7,8-diol-9,10-epoxide ที่เป็นสารก่อมะเร็ง

การยึดเกาะกับดีเอ็นเอ (DNA adduct) (กลาง) ของเบนโซเอไพรีน ซึ่งเป็นสารก่อกลายพันธุ์ที่สำคัญในควันบุหรี่

อ้างอิง

1. Created from PDB 1JDG

แหล่งข้อมูลอื่น

• International Chemical Safety Card 0104
• National Pollutant Inventory - Polycyclic Aromatic Hydrocarbon Fact Sheet