เซโตะ ซากากิบาระ

เซโตะ ซากากิบาระ (ญี่ปุ่น: 酒鬼薔薇 聖斗 โรมาจิ: Sakakibara Seito) เป็นนามแฝงของคนร้ายซึ่งฆ่าตัดศีรษะกับทำร้ายเด็กหญิงชายหลายคนต่อเนื่องกันในเมืองโคเบะ จังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น เมื่อกลางปี 2540 และเจ้าพนักงานตำรวจจับกุมเด็กชายวัยสิบสี่ปีคนหนึ่งโดยเชื่อว่าเป็นฆาตกร และตั้งนามสมมติให้เขาว่า เด็กชายเอ (少年A; พ.ศ. 2526 — ) เนื่องจากกฎหมายวิธีพิจารณาความของญี่ปุ่นห้ามเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับเยาวชนผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดอาญา

เซโตะ ซากากิบาระ
วันที่	16 มีนาคม ค.ศ. 1997 (1997-03-16) (ฆาตกรรมครั้งแรก) - 28 มิถุนายน ค.ศ. 1997 (1997-06-28) (ถูกจับ)
ประเภท	ทำร้าย, ตัดหัว
อาวุธ	ค้อน, เลื่อยมือ
ตาย	2
เจ็บ	มากกว่า 2
ผู้เสียหาย	อายากะ ยามาชิตะ จุง ฮาเซะ
Assailant	ชินอิจิโระ อาซูมะ หรือ"เด็กชายเอ" หรือ เซโตะ ซากากิบาระ

การฆ่า

 

ประตูเข้าโรงเรียนประถมศึกษาไทโนฮาตะซึ่งศีรษะของจุง ฮาเซะ ถูกตัดมาทิ้งไว้

เช้าตรู่วันที่ 27 พฤษภาคม 2540 ชาวเมืองโคเบะพบศีรษะของจุง ฮาเซะ (土師 淳; เกิดราวปี 2529) ซึ่งเป็นนักเรียนศึกษาพิเศษ (พิการ) ที่โรงเรียนประถมศึกษาไทโนะฮะตะ (Tainohata Elementary School) ถูกตัดโยนทิ้งไว้หน้าประตูเข้าโรงเรียนดังกล่าวก่อนเริ่มเรียนในวันนั้น เจ้าพนักงานชันสูตรแล้วเห็นว่า ศีรษะถูกตัดออกจากร่างกายด้วยเลื่อย แล้วทิ้งไว้ตรงนั้นเพื่อให้นักเรียนเห็นเมื่อมาโรงเรียนกันในเวลาเช้า ทั้งอวัยวะอื่นน่าจะถูกเฉือนออกจากร่างกายด้วย ปากศพมีกระดาษใบหนึ่งยัดเอาไว้ กระดาษนั้นมีข้อความเขียนด้วยหมึกแดงว่า "เกมมันเพิ่งเริ่ม...เจ้าพวกตำรวจเอ๋ย จับได้ก็มาจับซี...อยากจะเห็นคนตายใจจะขาดอยู่แล้ว ฆ่าคนนี่มันตื่นเต้นเสียจริงนะ ความทุกข์ระทมที่ฉันเจอมาหลายปีมันต้องล้างด้วยคำตัดสินเปื้อนเลือด" และลงชื่อว่า "ซะกะกิบะระ" เจ้าพนักงานตำรวจตั้งข้อสังเกตว่า วิธีที่คนร้ายฆ่าเด็กชายฮะเซะกับข้อความที่คนร้ายทิ้งไว้นั้นชวนให้นึกถึงนักฆ่าจักรราศี (Zodiac Killer) ซึ่งก่อคดีในนครซานฟรานซิโกเมื่อหลายสิบปีก่อนหน้า

ต่อมาวันที่ 6 มิถุนายน 2540 มีจดหมายฉบับหนึ่ง ความยาวสามหน้า ใส่ซองสีน้ำตาลลงตราวันที่ 3 มิถุนายน 2540 ไม่ปรากฏชื่อที่อยู่ผู้ส่ง ส่งไปถึงหนังสือพิมพ์โคเบะชิมบุง (Kobe Shinbun) มีข้อความยาวหนึ่งพันสี่ร้อยคำเขียนด้วยหมึกแดงว่า "ตอนนี้เกมมันเพิ่งเริ่ม...ผมเสี่ยงชีวิตเพื่อเกมนี้...ถ้าผมถูกจับ ผมคงถูกแขวนคอ...พวกตำรวจน่าจะตามผมให้ขึงขังและเอาจริงเอาจังกว่านี้...พอผมได้ฆ่าเท่านั้น ผมก็รู้สึกเหมือนพ้นจากความเกลียดชังที่ผมต้องเจอมาอยู่เรื่อย และยังบรรลุถึงความสงบสุขด้วย ตอนที่ทำให้คนอื่นเจ็บปวดนี่แหละ ผมถึงหายเจ็บปวด" จดหมายนี้ยังกระทบกระเทียบระบบการศึกษาของประเทศญี่ปุ่นว่าเป็น "การศึกษาภาคบังคับที่ทำให้ไม่มีใครเห็นหัวผม" กับรับว่า ผู้เขียนเป็นคนร้ายฆ่าตัดศีรษะฮาเซะเอง ทั้งยังข่มขู่ว่า จะฆ่าผู้อื่นเพิ่มอีก แล้วลงชื่อ "ซากากิบาระ เซโตะ" ซึ่งแต่ละอักษรในชื่อนี้มีความหมายว่า สุรา ปิศาจ กุหลาบ นักบุญ และการวิวาท ตามลำดับ

ด้วยความเร่งรีบ สื่อมวลชนอ่านชื่อ "ซากากิบาระ" ผิดเป็น "โอนาบาระ" จึงมีจดหมายอีกฉบับไปว่า "ต่อไปนี้ ถ้าพวกมึงอ่านชื่อกูผิดหรือทำให้อารมณ์กูเสีย กูจะฆ่าผักปลาพวกนี้อาทิตย์ละสามคน...ถ้ามึงคิดว่ากูฆ่าเป็นแต่เด็กละก็ มึงผิดถนัดแล้วล่ะ"

การดำเนินคดี

วันที่ 28 มิถุนายน 2540 เจ้าพนักงานตำรวจจับกุมเด็กชายอายุสิบสี่ปีซึ่งเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นคนหนึ่งในเมืองโคเบะ เรียกเขาว่า "เด็กชายเอ" เจ้าพนักงานตำรวจสืบสวนพฤติกรรมของเด็กชายเอแล้วทราบว่า ตั้งแต่ครั้งเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษา เด็กชายเอหัดพกพาของมีคมโดยเขียนไว้ในอนุทินว่า "ผมจะหายหงุดหงิดเวลาได้ถือมีดยังชีพหรือได้ควงกรรไกรอย่างควงปืน" ครั้นอายุได้สิบสองปี เขาเริ่มทรมานสัตว์อย่างสาหัส เป็นต้นว่า เรียงกบไว้บนถนนแล้วขับรถจักรยานทับ เฉือนอวัยวะแมว และตัดศีรษะนกพิราบ ต่อมาวันที่ 16 มีนาคม 2531 เขาบันทึกลงอนุทินว่า "วันนี้ ผมทดลองของสูงดู จะได้รู้ว่ามนุษย์เราอ่อนปวกเปียกแค่ไหน...ตอนเด็กหญิงคนนั้นเงยหน้ามองมาที่ผม ผมก็ทิ้งค้อนลงไป ผมว่าผมทิ้งลงไปโดนเธอสองสามครั้งนะ แต่มันตื่นเต้นเสียจนจำไม่ได้แล้ว" ลุวันที่ 23 มีนาคม เขาเขียนลงอนุทินว่า "ตอนเช้าแม่ว่า 'น่าสงสารแม่หนูคนนั้นจัง คนที่โดนทำร้ายน่ะ ท่าจะตายเสียแล้ว' ดูท่าผมจะไม่โดนจับได้เสียด้วย...เรื่องนี้ต้องขอบคุณท่านบะโมะอิโดกิชิง (Bamoidōkishin) เลยครับ...คุ้มครองผมต่อไปด้วยนะครับ" จึงเชื่อว่าเขาเป็นคนร้ายฆ่าตัดศีรษะฮะเซะ

เด็กชายเอรับสารภาพว่า เป็นคนร้ายฆ่าฮาเซะ โดยหมกศพส่วนที่เหลือไว้ในป่าหญ้าแห่งหนึ่ง กับได้ฆ่าอายากะ ยามาชิตะ (山下彩花) เด็กหญิงวัยสิบปี เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2540 และได้ทำร้ายเด็กหญิงคนอื่นอีกสามคนในเวลาไล่เลี่ยกันด้วย อย่างไรก็ดี ผู้คนจำนวนหนึ่งซึ่งรวมถึงโชจิโร โกโต (Shōjirō Gotō) นักกฎหมายผู้มีประสบการณ์ทำคดีกล่าวหาเท็จมาหลายคดี และโนะบุโยะชิ อิวะตะ (Nobuyoshi Iwata) ผู้อำนวยการโรงเรียนของซะกะกิบะระ แสดงความเห็นว่า เด็กชายเอมิใช่คนร้ายจริง เจ้าพนักงานจับผิดคน ทั้งแถลงการณ์หลายฉบับของพนักงานสอบสวนยังขัดแย้งกันเองด้วย

ระหว่างดำเนินคดีต่อเด็กชายเอนั้น ในวันที่ 1 มิถุนายน 2547 เกิดคดีทำนองเดียวกันอีกเรียก "คดีฆ่าปาดคอที่เมืองซาเซโบะ" (Sasebo slashing) โดยคนร้ายเป็นเด็กหญิงวัยสิบเอ็ดปี ตั้งนามสมมติว่า "เด็กหญิงเอ" ฆ่าเด็กหญิงวัยสิบสองปีซึ่งเป็นเพื่อนร่วมห้องถึงแก่ความตายในโรงเรียน เป็นเหตุให้สภานิติบัญญัติแห่งญี่ปุ่นแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญาโดยลดอายุเด็กที่ต้องรับผิดทางอาญาจากสิบหกปีลงมาเป็นสิบสี่ปี

วันที่ 11 มีนาคม 2547 กระทรวงยุติธรรมญี่ปุ่นสั่งให้ปล่อยเด็กชายเอ ซึ่งบัดนี้อายุได้ยี่สิบเอ็ดปี เป็นการชั่วคราว ต่อมาวันที่ 1 มกราคม 2548 จึงให้ปล่อยเขาเป็นการถาวร เป็นการปล่อยผู้ต้องหาคดีอาญาอุกฉกรรจ์ซึ่งที่ไม่เคยปฏิบัติมาก่อนในประเทศญี่ปุ่น จึงมีผู้วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง

อ้างอิง

1. "Kobe murder". Weekly Bunshun. July 24, 1997.
2. "Kobe School Killer". สืบค้นเมื่อ 2008-09-19.
3. Faiola, Anthony (August 9, 2004). "Youth Violence Has Japan Struggling for Answers - 11-Year-Old's Killing of Classmate Puts Spotlight on Sudden Acts of Rage". Washington Post Foreign Service: A01. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ September 8, 2007. สืบค้นเมื่อ 2007-09-19.
4. "Kobe killer set free". The Japan Times. 2004-03-11. สืบค้นเมื่อ 2011-02-03.