โคเบะ
โคเบะ (ญี่ปุ่น: 神戸市 โรมาจิ: Kōbe-shi) เป็นเมืองเอกของจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นเมืองขนาดใหญ่อันดับที่ 5 และเป็นเมืองท่าที่สำคัญของญี่ปุ่น ตั้งอยู่ทางฝั่งใต้ของเกาะฮนชู ห่างจากโอซากะไปทางตะวันตกประมาณ 30 กิโลเมตร มีประชากรประมาณ 1.5 ล้านคนและเป็นส่วนหนึ่งของมหานครเคฮันชิง
โคเบะ 神戸 | |
|---|---|
| 神戸市 · นครโคเบะ | |
ที่ตั้งของโคเบะ ใน จังหวัดเฮียวโงะ | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 34°41′24″N 135°11′44″E / 34.69000°N 135.19556°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 34°41′24″N 135°11′44″E / 34.69000°N 135.19556°E | |
| ประเทศ | ญี่ปุ่น |
| ภูมิภาค | คันไซ |
| จังหวัด | จังหวัดเฮียวโงะ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 552.26 ตร.กม. (213.23 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (1 สิงหาคม 2011) | |
| • ทั้งหมด | 1,545,410 คน |
| • ความหนาแน่น | 2,798 คน/ตร.กม. (7,250 คน/ตร.ไมล์) |
| เขตเวลา | UTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) |
| - ต้นไม้ | ไฮเดรนเยีย |
| - ดอกไม้ | แต้ฮั้งฮวย (Camellia sasanqua) |
| หมายเลขโทรศัพท์ | 078-331-8181 |
| ที่อยู่ | 6-5-1 Kano-chō, Chūō-ku, Kōbe-shi, Hyōgo-ken 650-8570 650-8570 |
| เว็บไซต์ | City of Kobe |
| โคเบะ | |||||
โกเบในตัวอักษรคันจิ | |||||
| ชื่อภาษาญี่ปุ่น | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ชินจิไต | 神戸 | ||||
| คีวจิไต | 神戶 | ||||
| ฮิรางานะ | こうべ | ||||
| คาตากานะ | コーベ | ||||
| |||||
.svg.html){kind=link}
โคเบะปรากฏในหลักฐานลายลักษณ์อักษรเป็นครั้งแรกในพงศาวดารนิฮงโชกิที่กล่าวถึงการก่อตั้งศาลเจ้าอิกูตะโดยพระจักรพรรดิจิงกูเมื่อ ค.ศ. 201 โคเบะไม่มีประวัติศาสตร์ที่สำคัญมากนัก แม้แต่เมื่อครั้งที่ท่าเรือโคเบะอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะในสมัยเอโดะ จนกระทั่งมีการก่อตั้งเมืองขึ้นในปี ค.ศ. 1889 ในชื่อเมือง "คันเบะ" (神戸) เพื่อระลึกถึงผู้บริจาคในการสร้างศาลเจ้าอิกูตะ จากนั้น ในปี ค.ศ. 1956 รัฐบาลญี่ปุ่นได้จัดตั้งให้โคเบะเป็นหนึ่งในเมืองของประเทศที่มีเขตการปกครองรูปแบบพิเศษ
โคเบะเป็นเมืองท่าที่สำคัญของญี่ปุ่นที่มีการค้าขายกับทางประเทศตะวันตกนับตั้งแต่การยกเลิกนโยบายปิดประเทศ ในปี ค.ศ. 1995 เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้เมืองโคเบะได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่ก็สามารถซ่อมแซมบูรณะจนกลายมาเป็นเมืองท่าที่สำคัญอีกครั้งหนึ่งได้ บริษัทหลายๆแห่งได้ตั้งสำนักงานใหญ่ที่โคเบะ และเมืองนี้ยังขึ้นชื่อในเรื่องของเนื้อโคเบะอีกด้วย
ประวัติศาสตร์
ยุคแรกเริ่มจนถึงยุคเมจิ
มีการขุดพบการใช้เครื่องมือของมนุษย์ในยุคโจมงทางตะวันตกของโคเบะ ด้วยความเหมาะสมทางภูมิศาสตร์ของโคเบะทำให้มีการพัฒนาท่าเรือขึ้นที่บริเวณแห่งนี้ หลักฐานลายลักษณ์อักษรของโคเบะปรากฏครั้งแรกในพงศาวดารนิฮงโชกิ ที่กล่าวถึงการตั้งศาลเจ้าอิกูตะโดยพระจักรพรรดิจิงกูเมื่อ ค.ศ. 201
ในยุคนาระและยุคเฮอันนั้น ท่าเรือในบริเวณนี้ก็เป็นที่รู้จักในชื่อท่าจอดเรือแห่งโอวาดะ (โอวาดะ โนะ โทมาริ) เป็นจุดที่เริ่มต้นของการเดินทางเจริญสัมพันธไมตรีกับจีน เมืองโคเบะเคยเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่นเป็นช่วงเวลาสั้นๆเมื่อปี ค.ศ. 1180 เมื่อซามูไรไทระ โนะ คิโยโมริสั่งให้พระจักรพรรดิอันโตกุย้ายไปอยู่ที่เขตฟูกูฮาระในเขตเมืองโคเบะ แต่หลังจากนั้น 5 เดือน พระจักรพรรดิก็ย้ายกลับไปเคียวโตะอีกครั้ง ในช่วงปลายของยุคเฮอัง โคเบะเป็นสมรภูมิของสงครามเก็มเป อันเป็นเป็นเส้นแบ่งระหว่างยุคเฮอังและยุคคามากูระ
หลังจากยุคคามากูระ โคเบะกลายเป็นศูนย์กลางการค้าขายกับจีนและต่างประเทศ และในคริสต์ศตวรรษที่ 13 โคเบะเริ่มเป็นที่รู้จักในชื่อ ท่าเรือเฮียวโงะ (兵庫津 เฮียวงตสึ) เป็นท่าเรือสำคัญเคียงคู่กับท่าเรือของเมืองโอซากะ
หลังจากนั้น เมื่อเข้าสู่ยุคเอโดะ พื้นที่ทางตะวันออกของโคเบะอยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลอะมะงะซะกิและพื้นที่ทางตะวันออกอยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลอะกะชิ ส่วนพื้นที่ตอนกลางของเมืองถูกปกครองโดยรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ จนกระทั่งมีการยกเลิกไปเมื่อมีการยกเลิกระบบศักดินาในปี ค.ศ. 1871 เมื่อล่วงเข้าสู่ยุคเมจิ และมีการใช้ระบบการปกครองแบบจังหวัด ดังเช่นที่ใช้กันในทุกวันนี้
รัฐบาลบากูฟุเปิดท่าเรือโคเบะให้ค้าข่ายกับต่างประเทศได้พร้อมท่าเรือโอซากะเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1868 ก่อนที่จะเกิดสงครามโบชิงและการปฏิรูปเมจิขึ้น จากนั้นพื้นที่ของโคเบะจึงเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น และมีชาวตะวันตกเริ่มเข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณคิตาโนะทางตอนเหนือของโคเบะในปัจจุบัน
สมัยใหม่
เมืองโคเบะ ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1889 และเนื่องจากเมืองมีความเกี่ยวข้องทางประวัติศาสตร์กับศาลเจ้าอิกูตะ จึงได้ตั้งชื่อเมืองว่า "โคเบะ" ซึ่งมาจากคำว่า "คันเบะ" (神戸) ที่เป็นคำโบราณที่หมายถึงผู้ที่บริจาคในการสร้างศาลเจ้าแห่งนี้
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โคเบะถูกโจมตีทางอากาศอย่างหนัก และเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดคือการทิ้งระเบิด B-29 เมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1945 จนเป็นเหตุให้มีพลเรือนเสียชีวิต 8,841 ราย พื้นที่เมืองโคเบะลดลงไปกว่าร้อยละ 21 เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างภาพยนตร์เรื่องสุสานหิ่งห้อยโดยสตูดิโอจิบลิ
เมื่อวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 1975 เทศมนตรีเมืองโคเบะผ่านบัญญัติว่าด้วยการห้ามมิให้ยานพาหนะใดที่บรรทุกอาวุธนิวเคลียร์เข้ามาเทียบท่าที่ท่าเรือโคเบะโดยเด็ดขาดหลังจากที่ได้รับการกดดันจากพลเรือนมาโดยตลอด
เมื่อวันที่ 17 มกราคม ค.ศ. 1995 เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิงวัดขนาดได้ที่แมกนิจูด 7.2 เมื่อเวลา 5:46 นาฬิกา คร่าชีวิตชาวเมืองไป 6,434 ราย และประชาชนไร้ที่อยู่อาศัย 212,443 คน ท่าเรือและหลายส่วนของเมืองได้รับความเสียหาย หลังจากได้มีการบูรณะเมืองจนเข้าสู่สภาพปกติเรียบร้อยแล้ว เมืองโคเบะได้จัดแสดงแสงสี (Luminari) เพื่อเป็นที่ระลึกถึงโศกนาฏกรรมในครั้งนั้นเป็นประจำทุกปี
ท่าเรือโคเบะเคยเป็นท่าเรือที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดของญี่ปุ่นและติดอันดับท่าเรือชั้นนำของเอเชีย จนกระทั่งเมื่อเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิง ปัจจุบัน โคเบะเป็นท่าเรืออันดับที่ 4 ของญี่ปุ่นและเป็นท่าเรือที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดเป็นอันดับ 49 ของโลก (จากการจัดอันดับเมื่อปี 2012)
ภูมิศาสตร์
โคเบะตั้งอยู่ระหว่างชายฝั่งและภูเขา เป็นเมืองที่ยาวและแคบ ทางตะวันออกติดกับเมืองอะชิยะ ทางตะวันตกติดกับเมืองอะคะชิ และมีเมืองอื่นๆที่สำคัญตั้งอยู่รอบๆ เช่น ทาการาซูกะ นิชิโนมิยะ และมิกิ
จุดสังเกตที่สำคัญของพื้นที่บริเวณท่าเรือโคเบะคือหอคอยท่าเรือ อันเป็นหอคอยเหล็กกล้าสีแดง และชิงช้าสวรรค์ยักษ์ในย่านฮาร์เบอร์แลนด์ นอกจกนี้ยังมีการถมทะเลเพื่อสร้างเป็นเกาะพอร์ทและเกาะร็อกโกเพื่อขยายพื้นที่ของเมืองอีกด้วย
สำหรับย่านไกลจากทะเลนั้น มีย่านโมโตมาชิ ซันโนมิยะ และไชน่าทาวน์ เป็นย่านที่สำคัญของเมือง มีทางรถไฟหลายสายให้บริการรับส่งผู้โดยสารจากฝั่งตะวันออกไปถึงฝั่งตะวันตกของเมือง โดยมีศูนย์กลางรถไฟหลักอยู่ที่สถานีซันโนมิยะ สถานีโคเบะ และสถานรถไฟชิงกันเซ็งชินโคเบะ
จุดชมวิวที่สำคัญของเมืองอยู่บนภูเขารกโก สูงจากระดับน้ำทะเล 931 เมตร สามารถมองเห็นทิวทัศน์ได้ทั้งเมือง และจะมีความสวยงามเป็นพิเศษในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
แขวงปกครอง
แขวงในเมืองโคเบะมีทั้งหมด 9 แขวงได้แก่
| ชื่อแขวง | คันจิ | พื้นที่ (ตร.กม) | หมายเลข |
|---|---|---|---|
| แขวงคิตะ | 北区 | 241.84 | 2 |
| แขวงชูโอ | 中央区 | 28.37 | 7 |
| แขวงซูมะ | 須磨区 | 30 | 4 |
| แขวงทารูมิ | 垂水区 | 26.89 | 3 |
| แขวงนางาตะ | 長田区 | 11.46 | 5 |
| แขวงนาดะ | 灘区 | 31.4 | 8 |
| แขวงนิชิ | 西区 | 137.86 | 1 |
| แขวงฮิงาชินาดะ | 東灘区 | 30.36 | 9 |
| แขวงเฮียวโงะ | 兵庫区 | 14.54 | 6 |
ภูมิอากาศ
โคเบะ เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในเขตภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น (CFA ตามระบบการแบ่งภูมิอากาศของเคิปเปน) มีฤดูร้อนที่ร้อนและฤดูหนาวที่อากาศเย็น ความชื้นในช่วงฤดูร้อนจะสูงกว่าฤดูหนาว แม้ว่าเป็นค่าที่ค่อนข้างต่ำกว่าบริเวณอื่นๆในเกาะฮนชู และเป็นเมืองที่ไม่ค่อยจะมีหิมะตก
| ข้อมูลภูมิอากาศของKobe | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 8.4 (47.1) | 8.8 (47.8) | 12.3 (54.1) | 18.5 (65.3) | 22.9 (73.2) | 26.0 (78.8) | 29.8 (85.6) | 31.6 (88.9) | 27.6 (81.7) | 22.0 (71.6) | 16.6 (61.9) | 11.3 (52.3) | 19.65 (67.37) |
| อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 4.7 (40.5) | 5.0 (41) | 8.0 (46.4) | 14.0 (57.2) | 18.4 (65.1) | 22.0 (71.6) | 25.9 (78.6) | 27.3 (81.1) | 23.6 (74.5) | 17.7 (63.9) | 12.5 (54.5) | 7.5 (45.5) | 15.55 (59.99) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 1.4 (34.5) | 1.5 (34.7) | 4.0 (39.2) | 9.8 (49.6) | 14.4 (57.9) | 18.8 (65.8) | 23.1 (73.6) | 24.3 (75.7) | 20.4 (68.7) | 14.1 (57.4) | 8.8 (47.8) | 4.1 (39.4) | 12.06 (53.71) |
| ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 43.4 (1.709) | 54.4 (2.142) | 92.6 (3.646) | 136.4 (5.37) | 144.2 (5.677) | 218.0 (8.583) | 156.8 (6.173) | 91.7 (3.61) | 170.8 (6.724) | 103.1 (4.059) | 66.2 (2.606) | 38.0 (1.496) | 1,315.6 (51.795) |
| ปริมาณหิมะ ซม (นิ้ว) | 1 (0.4) | 1 (0.4) | 1 (0.4) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 0 (0) | 3 (1.2) |
| ความชื้นร้อยละ | 61 | 63 | 62 | 64 | 67 | 74 | 77 | 73 | 71 | 67 | 66 | 63 | 67.3 |
| จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 144.7 | 127.9 | 161.1 | 170.1 | 195.9 | 146.7 | 174.5 | 201.6 | 145.8 | 159.3 | 143.1 | 146.9 | 1,917.6 |
| แหล่งที่มา: NOAA (1961-1990) | |||||||||||||
ประชากร
เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2007 โคเบะมีประชากร 1,530,295 คน คิดเป็น 658,876 หลังคาเรือน เพิ่มขึ้นร้อยละ 0.1 จากปีที่แล้ว ความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 2,768 คนต่อตารางกิโลเมตร มีอัตราส่วนของผู้ชาย 90.2 คนต่อผู้หญิง 100 คน มีอัตราส่วนของประชากรอายุระหว่าง 0-14 ปีอยู่ที่ร้อยละ 13 อายุระหว่าง 15-64 ปีอยู่ที่ร้อยละ 67 และอายุเกิน 65 ปีอยู่ที่ร้อยละ 20
มีชาวต่างชาติที่ลงทะเบียนอาศัยอยู่ในโคเบะประมาณ 44,000 คน ส่วนใหญ่เป็นชาวเกาหลี (22,237 คน) ชาวจีน (12,516 คน) ชาวเวียดนาม (1,301 คน) และชาวสหรัฐอเมริกา (1,280 คน)
เศรษฐกิจ
ท่าเรือโคเบะ เป็นท่าเรือที่สำคัญและเป็นศูนย์กลางการผลิตของเขตอุตสาหกรรมฮันชิง โคเบะเป็นเป็นท่าเรือขนส่งสินค้าที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดในภูมิภาค มากกว่าท่าเรือโอซากะ และสูงเป็นอันดับ 4 ของญี่ปุ่น
ในปี ค.ศ. 2004 โคเบะมีผลิตภัณฑ์มวลรวมอยู่ที่ 6.3 ล้านล้านเยน คิดเป็นร้อยละ 34 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัดเฮียวโงะและคิดเป็นร้อยละ 8 ของแถบคันไซ รายได้ต่อหัวของประชากรอยู่ที่ 2.7 ล้านเยนต่อปี แบ่งเป็นประเภทหนึ่ง (เกษตรกรรม ประมง และเหมืองแร่) ร้อยละ 1 ประเภทที่สอง (การผลิตและอุตสาหกรรม) ร้อยละ 21 และประเภทบริการ ร้อยละ 78
มูลค่าของสินค้าที่ผลิตได้ในปี 2004 ของโคเบะคือ 2.5 ล้านล้านเยน โดยส่วนใหญ่เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็ก อาหาร อุปกรณ์การขนส่ง และอุปกรณ์การสื่อสาร
การคมนาคม
การขนส่งทางราง
สถานีซันโนมิยะ เป็นศูนย์กลางการคมนาคมของโคเบะ โดยมีรถไฟเจอาร์สายโคเบะเชื่อมต่อโคเบะกับโอซากะและฮิเมจิ ส่วนรถไฟฮันกีวสายโคเบะและรถไฟฮันชิงสายโคเบะก็เชื่อมต่อโคเบะกับสถานีอูเมดะในโอซากะ นอกจากนี้ รถไฟใต้ดินโคเบะก็เชื่อมต่อกับรถไฟซันโย ชิงกันเซ็งที่สถานีชินโคเบะ และรถไฟฟ้าซันโยก็ให้บริการรถไฟเชื่อมต่อกับฮิเมจิด้วยรถไฟด่วนโคเบะ
นอกจากนี้ ยังมีรถไฟเชื่อมเมืองโคเบะกับส่วนอื่น ๆ ในจังหวัดเฮียวโงะอีก เช่น รถไฟฟ้าโคเบะ รถไฟโฮกุชิงเกียวกุ และรถไฟโคเบะนิวทรานซิท
การคมนาคมทางถนนและทางอากาศ
โคเบะเป็นศูนย์กลางของทางด่วน โดยเฉพาะทางด่วนเมชิน (นาโงยะ - โคเบะ) และทางด่วนฮันชิน (โอซากะ - โคเบะ) มีทางด่วนโคเบะ-อาวาจิ-นารูโตะที่เชื่อมโคเบะกับนารูโตะผ่านเกาะอาวาจิทางสะพานอากาชิไคเกียวที่มีชื่อเสียงในฐานะสะพานแขวนที่ยาวที่สุดในโลก
สำหรับการคมนาคมทางการอากาศ มีท่าอากาศยานนานาชาติโอซากะและท่าอากาศยานโคเบะที่อยู่ใกล้กับเมือง ขณะที่ศูนย์กลางการคมนาคมทางอากาศของภูมิภาคคันไซจะอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติคันไซ
การศึกษา
เมืองโคเบะมีโรงเรียนระดับประถมศึกษา 169 แห่ง มีโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น 81 แห่ง มีนักเรียนประมาณ 80,200 และ 36,000 คนตามลำดับ สำนักงานเขตโคเบะให้บริการการศึกษาระดับมัธยมปลาย 7 แห่ง และสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดเฮียวโงะรับผิดชอบโรงเรียนมัธยมปลายอีก 18 แห่ง มีนักเรียนทั้งสิ้น 43,400 คน
โคเบะยังมีมหาวิทยาลัยรัฐและเอกชนตั้งอยู่มากมาย โดยมีมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงคือ มหาวิทยาลัยโคเบะ
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
เมืองฝาแฝดและเมืองพี่น้อง
- ซีแอตเทิล, สหรัฐอเมริกา (1957)
- มาร์แซย์, ฝรั่งเศส (1961)
- รีโอเดจาเนโร, บราซิล (1969)
- ไฟซาลาบาด, ปากีสถาน (2000)
- รีกา, ลัตเวีย (1974)
- บริสเบน, ออสเตรเลีย (1985)
- บาร์เซโลนา, สเปน (1993)
- ไฮฟา, อิสราเอล (2004)
- อินชอน, เกาหลีใต้ (2010)
ท่าเรือพี่น้อง
- รอตเทอร์ดาม, เนเธอร์แลนด์ (1967)
- ซีแอตเทิล, สหรัฐอเมริกา (1967)
ความร่วมมือทางธุรกิจ
- เทียนจิน, จีน (เมืองพันธมิตร) (1973)
- ฟิลาเดเฟีย, สหรัฐอเมริกา (เมืองพันธมิตรและเมืองความร่วมมือทางธุรกิจ) (1986)
- แตร์นี, อิตาลี (เมืองพันธมิตรและเมืองความร่วมมือทางธุรกิจ) (1993)
- แทกู, เกาหลีใต้ (เมืองความร่วมมือทางธุรกิจ) (2010)
คลังภาพ
วัดไทซัน สถานที่เก็บสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น
อนุสรณ์สถานแผ่นดินไหวโคเบะ
อ้างอิง
- . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2019-01-07. สืบค้นเมื่อ 2012-05-06.
- ↑ Ikuta Shrine official website 2008-04-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "ประวัติของศาลเจ้าอิกุตะ" (ภาษาญี่ปุ่น)
- Nagasaki University 2007-05-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "Ikuta Shrine". Retrieved February 3, 2007.
- ↑ City of Kobe 2007-09-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "ประวัติศาสตร์ของโคเบะ" (ภาษาญี่ปุ่น). เข้าถึงข้อมูลเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2550.
- Kobe City Info - "History". เข้าถึงข้อมูลเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550.
- City of Kobe 2008-04-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "โคเบะเมืองเก่า" (ภาษาญี่ปุ่น). เรียกดูข้อมูล 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550.
- City of Ashiya 2008-06-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "An Outline History of Ashiya". เรียกดูข้อมูล 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550.
- The Great Hanshin-Awaji Earthquake Statistics and Restoration Progress (Jan. 2008). เรียกดูข้อมูล 14 เมษายน พ.ศ. 2551.
- Maruhon Business News - Port Conditions in Japan. เรียกดูข้อมูล 23 มกราคม พ.ศ. 2550.
- "Kobe Climate Normals 1961-1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ January 6, 2013.
- ↑ City of Kobe 2007-08-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "Statistical Summary of Kobe". Retrieved July 25, 2007.
- American Association of Port Authorities 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "World Port Rankings 2005". เรียกดูข้อมูล 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2550.
- Hyogo Industrial Advancement Center 2007-07-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "Industry Tendencies in Various Areas of Hyogo Prefecture" (ภาษาญี่ปุ่น). เรียกดูข้อมูล 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2550.
- Cabinet Office, Government of Japan - "2004 Prefectural Economy Survey" (Japanese). เรียกดูข้อมูล 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2550.
- City of Kobe 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - "Number of municipal schools and students" (ภาษาญี่ปุ่น). เรียกดูข้อมูล 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2550.
- ↑ "Kobe's Sister Cities". Kobe Trade Information Office. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-21. สืบค้นเมื่อ 2013-08-11.
- "Twin cities of Riga". Riga City Council. สืบค้นเมื่อ 2009-07-27.
แหล่งข้อมูลอื่น
- (อังกฤษ) เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของโคเบะ 2019-01-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- (ญี่ปุ่น) Channel ของโคเบะในเว็บไซต์ YouTube
- โคเบะ ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: โคเบะ |