จังหวัดของประเทศญี่ปุ่น

ประเทศญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น 47 จังหวัด หรือภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า โทโดฟูเก็ง (ญี่ปุ่น: 都道府県 โรมาจิ: todōfuken, อังกฤษ: Prefectures) ซึ่งเป็นเขตการปกครองระดับแรกของประเทศ อันได้แก่

• มหานคร หรือ โทะ (ญี่ปุ่น: 都 โรมาจิ: to) 1 แห่ง ได้แก่ โตเกียว
• มณฑล หรือ โด (ญี่ปุ่น: 道 โรมาจิ: dō) 1 แห่ง ได้แก่ จังหวัดฮกไกโด
• จังหวัดนคร หรือ ฟุ (ญี่ปุ่น: 府 โรมาจิ: fu) 2 แห่ง ได้แก่ จังหวัดโอซากะ และจังหวัดเกียวโต
• จังหวัดภูธร หรือ เค็ง (ญี่ปุ่น: 県 โรมาจิ: ken) 43 แห่ง

จังหวัด 都道府県 โทโดฟูเก็ง
หมวดหมู่	เขตการปกครองระดับแรกของรัฐเดี่ยว
ที่ตั้ง	ประเทศญี่ปุ่น
จำนวน	47 จังหวัด
ประชากร	น้อยที่สุด: ทตโตริ – 560,517 คน มากที่สุด: โตเกียว – 13,843,403 คน
พื้นที่	เล็กที่สุด: คางาวะ – 1,861.7 km^2 (718.8 sq mi) ใหญ่ที่สุด: ฮกไกโด – 83,453.6 km^2 (32,221.6 sq mi)
หน่วยการปกครอง	กิ่งจังหวัด, อำเภอ

อนึ่ง เขตการปกครองในกรุงโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京都 โรมาจิ: โทเกียวโตะ) มีการจัดเขตการปกครองท้องถิ่นพิเศษจากจังหวัดอื่น กล่าวคือ ฝั่งตะวันตก ซึ่งเป็นย่านชานเมือง มีเขตการปกครองดังเช่นจังหวัดอื่น แต่ฝั่งตะวันออก อันเป็นย่านเมืองเศรษฐกิจและมีประชากรหนาแน่น จำเป็นต้องมีการปกครองที่คล่องตัวตอบสนองกับเมืองใหญ่ จึงมีแขวงพิเศษ (ญี่ปุ่น: 特別区 โรมาจิ: โทกูเบ็ตสึกุ) จำนวน 23 แขวง หรือเรียกว่า "แขวงทั้งยี่สิบสาม" (ญี่ปุ่น: 23 区 โรมาจิ: นิจูซังกุ) ซึ่งมีสิทธิในการใช้สิทธิเลือกตั้งผู้ว่าการแขวงของตนเอง

รายชื่อจังหวัดของญี่ปุ่น แบ่งตามภูมิภาค

 

ฮกไกโด	โทโฮะกุ	คันโต	ชูบุ
1.  ฮกไกโด	2.  อาโอโมริ 3.  อิวาเตะ 4.  มิยางิ 5.  อากิตะ 6.  ยามางาตะ 7.  ฟูกูชิมะ	8.  อิบารากิ 9.  โทจิงิ 10.  กุมมะ 11.  ไซตามะ 12.  ชิบะ 13.  โตเกียว 14.  คานางาวะ	15.  นีงาตะ 16.  โทยามะ 17.  อิชิกาวะ 18.  ฟูกูอิ 19.  ยามานาชิ 20.  นางาโนะ 21.  กิฟุ 22.  ชิซูโอกะ 23.  ไอจิ
คันไซ	ชูโงกุ	ชิโกกุ	คีวชูและโอกินาวะ
24.  มิเอะ 25.  ชิงะ 26.  เกียวโต 27.  โอซากะ 28.  เฮียวโงะ 29.  นาระ 30.  วากายามะ	31.  ทตโตริ 32.  ชิมาเนะ 33.  โอกายามะ 34.  ฮิโรชิมะ 35.  ยามางูจิ	36.  โทกูชิมะ 37.  คางาวะ 38.  เอฮิเมะ 39.  โคจิ	40.  ฟูกูโอกะ 41.  ซางะ 42.  นางาซากิ 43.  คูมาโมโตะ 44.  โออิตะ 45.  มิยาซากิ 46.  คาโงชิมะ 47.  โอกินาวะ

จังหวัดในอดีตของญี่ปุ่น

จังหวัดที่เปลี่ยนแปลงระหว่างทศวรรษ 1880 และสงครามโลกครั้งที่สอง

จังหวัด	ชื่อภาษาญี่ปุ่น	ปีที่เปลี่ยนแปลง	การเปลี่ยนแปลง
คานาซาวะ	金沢県	1869	เปลี่ยนชื่อเป็นจังหวัดอิชิกาวะ
เซ็นได	仙台県	1871	เปลี่ยนชื่อเป็นจังหวัดมิยางิ
โมริโอกะ	盛岡県	1872	เปลี่ยนชื่อเป็นจังหวัดอิวาเตะ
นาโงยะ	名古屋県	1872	เปลี่ยนชื่อเป็นจังหวัดไอจิ
นูกาตะ	額田県	1872	ยุบไปรวมกับจังหวัดไอจิ
นานาโอะ	七尾県	1872	ยุบไปรวมกับจังหวัดอิชิกาวะและจังหวัดชิงกาวะ
อิรูมะ	入間県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดคูมางายะและจังหวัดคานางาวะ
อิมบะ	印旛県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดชิบะ
คิซาราซุ	木更津県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดชิบะ
อุตสึโนมิยะ	宇都宮県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดโทจิงิ
อาซูวะ	足羽県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดสึรูงะ
คาชิวาซากิ	柏崎県	1873	ยุบไปรวมกับจังหวัดนีงาตะ
อิจิโนเซกิ→มิซูซาวะ→อิวาอิ	一関県→水沢県→磐井県	1875	ยุบไปรวมกับจังหวัดอิวาเตะและจังหวัดมิยางิ
โอกิตามะ	置賜県	1875	ยุบไปรวมกับจังหวัดยามางาตะ
ชินจิ	新治県	1875	ยุบไปรวมกับจังหวัดอิบารากิและจังหวัดชิบะ
ซากาตะ→สึรูโอกะ	酒田県→鶴岡県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดยามางาตะ
ไทระ→อิวาซากิ	平県→磐前県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดฟูกูชิมะและจังหวัดมิยางิ
วากามัตสึ	若松県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดฟูกูชิมะ
ชิกูมะ	筑摩県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดนางาโนะและจังหวัดกิฟุ
สึรูงะ	敦賀県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดอิชิกาวะและจังหวัดชิงะ
ชิงกาวะ	新川県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดอิชิกาวะ
ซาไก	堺県	1881	ยุบไปรวมกับจังหวัดโอซากะ
อาชิงาระ	足柄県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดคานางาวะและจังหวัดชิซูโอกะ
คูมางายะ	熊谷県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดกุมมะและจังหวัดไซตามะ
ไอกาวะ	相川県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดนีงาตะ
ฮามามัตสึ	浜松県	1876	ยุบไปรวมกับจังหวัดชิซูโอกะ
ฮาโกดาเตะ	函館県	1886	ยุบไปรวมกับจังหวัดฮกไกโด
ซัปโปโร	札幌県	1886	ยุบไปรวมกับจังหวัดฮกไกโด
เนมูโระ	根室県	1886	ยุบไปรวมกับจังหวัดฮกไกโด
โตเกียว	東京府	1943	ปรับเปลี่ยนรูปแบบเป็นมหานครโตเกียว (東京都)

ดินแดนที่เสียไปหลังสงครามโลกครั้งที่สอง

ดินแดน	จังหวัด			ฝ่ายสัมพันธมิตร	สถานะปัจจุบัน
	จังหวัด	ชื่อภาษาญี่ปุ่น	เมืองหลวง		ประเทศ	ชื่อ	เมืองหลวง
ญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่	โอกินาวะ	沖縄県	นาฮะ	สหรัฐ	ญี่ปุ่น	จังหวัดโอกินาวะ	นาฮะ
	คาราฟูโตะ	樺太庁	โทโยฮาระ	สหภาพโซเวียต	รัสเซีย	ส่วนหนึ่งของซาฮาลิน	ยุจโน-ซาฮาลินสค์
เกาหลี	เฮอังเหนือ	平安北道	ชิงงิชู	สหภาพโซเวียต	เกาหลีเหนือ	พย็องอันเหนือ	ชินอึยจู
	เฮอังใต้	平安南道	เฮโจ			พย็องอันใต้	พย็องซ็อง
	คังเกียวเหนือ	咸鏡北道	รานัง			ฮัมกย็องเหนือ	รานัม
	คังเกียวใต้	咸鏡南道	คังโก			ฮัมกย็องใต้	ฮัมฮึง
	โคไก	黃海道	ไคชู			ฮวังแฮ	แฮจู
	โคเง็ง	江原道	ชุนเซ็ง			คังว็อน	ชุนช็อน
				สหรัฐ	เกาหลีใต้	คังว็อน
	ชูเซเหนือ	忠清北道	เซชู			ชุงช็องเหนือ	ช็องจู
	ชูเซใต้	忠清南道	ไทเด็ง			ชุงช็องใต้	แทจ็อน
	เคกิ	京畿道	เคโจ			คย็องกี	โซล
	เคโชเหนือ	慶尚北道	ไทกีว			คย็องซังเหนือ	แทกู
	เคโชใต้	慶尚南道	ฟูซัง			คย็องซังใต้	ปูซาน
	เซ็นระเหนือ	全羅北道	เซ็นชู			ช็อลลาเหนือ	ช็อนจู
	เซ็นระใต้	全羅南道	โคชู			ช็อลลาใต้	ควังจู
ไต้หวัน	โฮโกะ	澎湖庁	มาโก	สหรัฐ	ไต้หวัน	เผิงหู	หม่ากง
	คาเร็งโก	花蓮港庁	คาเร็งโก			ฮฺวาเหลียน	ฮฺวาเหลียน
	ชินจิกุ	新竹州	ชินจิกุ			ซินจู๋	ซินจู๋
	ไทจู	台中州	ไทจู			ไถจง	ไถจง
	ไทโฮกุ	台北州	ไทโฮกุ			ไทเป	ไทเป
	ไทนัน	台南州	ไทนัน			ไถหนัน	ไถหนัน
	ไทโต	台東庁	ไทโต			ไถตง	ไถตง
	ทากาโอะ	高雄州	ทากาโอะ			เกาสฺยง	เกาสฺยง
คันโต		関東州	ไดเร็ง	สหภาพโซเวียต	จีน	ส่วนหนึ่งของต้าเหลียน มณฑลเหลียวหนิง
นันโย		南洋庁	โคโรรุ	สหรัฐ	ปาเลา		คอรอร์
					หมู่เกาะมาร์แชลล์		มาจูโร
					ไมโครนีเซีย		ปาลีกีร์
					สหรัฐ	หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา	ไซปัน

ดูเพิ่ม

• รายชื่อจังหวัดของญี่ปุ่นเรียงตามประชากร

เชิงอรรถ

1. ตารางนี้ไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นหลังจากสงคราม เมืองหลวงเดิมของจังหวัดของญี่ปุ่นไม่จำเป็นต้องเทียบเท่ากับเมืองหลวงในปัจจุบัน
2. บริหารโดยรัฐบาลกองทัพสหรัฐแห่งหมู่เกาะรีวกีว ส่งคืนให้ญี่ปุ่นในปี 1972
3. เนื่องจากเกาหลีถูกแบ่งออกเป็นสองประเทศ ทำให้โคเง็ง (คังว็อน) เคกิ (คย็องกี) และโคไก (ฮวังแฮ) ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนระหว่างเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ ในขณะที่ทั้งสองประเทศมีจังหวัดคังวอนเป็นของตัวเองนั้น จังหวัดคย็องกีส่วนที่อยู่ในเกาหลีเหนือและจังหวัดฮวังแฮส่วนที่อยู่ในเกาหลีใต้ถูกรวมกับจังหวัดอื่น
4. ชุนเซ็ง (ชุนช็อน) อยู่ในเขตเกาหลีใต้ในปัจจุบัน
5. เช่าจากราชวงศ์ชิง ซึ่งต่อมาคือสาธารณรัฐจีนและแมนจูกัว
6. หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง สหภาพโซเวียตเข้าครอบครองและในปี 1955 ได้ยกให้สาธารณรัฐประชาชนจีน
7. ดินแดนในอาณัติของสันนิบาตชาติ
8. จากนั้นบริหารในฐานะดินแดนในภาวะทรัสตีของสหประชาชาติ

อ้างอิง