กองทัพปลดปล่อยประชาชน

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ การทหารของจีน (แก้ความกำกวม)

กองทัพปลดปล่อยประชาชน (อังกฤษ: People's Liberation Army, PLA ; จีน: 中国人民解放军; พินอิน: Zhongguo Renmin Jiěfàngjūn) เป็นกองทัพของสาธารณรัฐประชาชนจีน และเป็นกองทัพที่ใหญ่ที่สุดในโลก

กองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน   中国人民解放军
ตราสัญลักษณ์ของกองทัพปลดปล่อยประชาชน
ก่อตั้ง	1 สิงหาคม ค.ศ. 1927
รูปแบบปัจจุบัน	1 ตุลาคม ค.ศ. 1949
เหล่า	กองทัพบกจีน  กองทัพเรือกองทัพปลดปล่อยประชาชน  กองทัพอากาศกองทัพปลดปล่อยประชาชน กองทัพจรวด​ หน่วยสนับสนุนทางยุทธศาสตร์
ที่ตั้ง บก.	ปักกิ่ง
ผู้บังคับบัญชา
ประธานคณะกรรมาธิการกลางการทหาร	ประธานาธิบดี สี จิ้นผิง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม	พลเอก ฉาง วั่นก๋วน
ประธานคณะเสนาธิการทหาร	พลเอก ฟาง เฟิ้งฮุย
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ	18–49
การเกณฑ์	ไม่มีการเกณท์ทหาร
ประชากร ในวัยบรรจุ	ชาย 385,821,101  อายุ 16–49 ปี (ปี 2010), หญิง 363,789,674  อายุ 16–49 ปี (ปี 2010)
ประชากร ฉกรรจ์	ชาย 318,265,016 , อายุ 16–49 ปี (ปี 2010), หญิง 300,323,611 , อายุ 16–49 ปี (ปี 2010)
ประชากรที่อายุถึงขั้น รับราชการทุกปี	ชาย 10,406,544 (ปี 2010), หญิง 9,131,990 (ปี 2010)
ยอดกำลังประจำการ	ประมาณ 2,285,000 (อันดับที่ 1st)
ยอดกำลังสำรอง	800,000
ยอดวางกำลังนอกประเทศ	Overseas: ประมาณ 300 คนต่อต้านโจรสลัดในโซมาเลีย Paramilitary: ประมาณ 1,500,000 Total: 4,585,000~ (ranked 6th)
รายจ่าย
งบประมาณ	US$106.4 พันล้าน (2012) (ranked 2nd)
ร้อยละต่อจีดีพี	1.3% (2011 est.)
อุตสาหกรรม
แหล่งผลิตในประเทศ	Norinco Aviation Industry Corporation of China Poly Technologies Guizhou Aircraft Industry Corporation Harbin Aircraft Manufacturing Corporation Inner-Mongolia First Machine Group Company Limited Xi'an Aircraft Industrial Corporation Shaanxi Aircraft Corporation Shenyang Aircraft Corporation Sichuan Lantian Helicopter Company Limited Harbin First Machinery Building Group Ltd Hongdu Aviation Industry Group China National Aero-Technology Import & Export Corporation Changhe Aircraft Industries Corporation Chengdu Aircraft Industry Group Jiangnan Shipyard China State Shipbuilding Corporation China Shipbuilding Industry Corporation China Aerospace Science and Technology Corporation
แหล่งผลิตนอกประเทศ	รัสเซีย (limited)  สหรัฐ  แอฟริกาใต้
มูลค่านำเข้าต่อปี ($)	รัสเซีย
มูลค่าส่งออกต่อปี ($)	ปากีสถาน, เวเนซูเอลา, อิหร่าน, อินโดนีเซีย, กัมพูชา
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติ	ประวัติศาสตร์ทางทหาร Modernization of the PLA
ยศ	กองทัพปลดปล่อยประชาชน (กองทัพบก, กองทัพเรือ, กองทัพอากาศ) เครื่องอิสริยาภรณ์

ประวัติ

กองทัพปลดปล่อยประชาชนจีนก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2470 และมีการเฉลิมฉลองเป็นประจำทุกปี หรือเรียกว่า วันกองทัพสาธารณรัฐประชาชนจีน กองทัพปลดปล่อยประชาชนเป็นส่วนหนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์จีน (CPC) สัญลักษณ์ของกองทัพปลดปล่อยประชาชนประกอบด้วยดาวแดงและมีอักษรจีน "แปด-หนึ่ง" (จีน: 八一) หมายถึง การกบฏฉาง ในวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2470 ตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงปี พ.ศ. 2470 ถึงฤดูใบไม้ผลิปี พ.ศ. 2471 พรรคคอมมิวนิสต์จีนยังคงก่อการจลาจลด้วยอาวุธหลายครั้ง กองกำลังเหล่านี้ถูกเรียกว่ากองทัพปฏิวัติของคนงานชาวจีนและชาวนา หลังจากพบกันที่ Jinggangshan ในปี พ.ศ. 2471 กองทัพได้เปลี่ยนชื่อเป็นกองทัพแดงของคนงานและชาวนาจีน หรือเรียกสั้นๆ ว่ากองทัพแดง หลังจากนั้น พื้นที่ฐานการปฏิวัติหลายแห่งที่นำโดยเขตโซเวียตกลางได้เปิดออก และกำลังทั้งหมดค่อยๆ ขยายไปถึงประมาณ 300,000 กองกำลัง

หลังเหตุการณ์วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2474 พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้จัดตั้งกองโจรต่อต้านญี่ปุ่นขึ้นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน หน่วยเหล่านี้ใช้ชื่อกองทัพแดงคนงานและชาวนาและกองทัพปฏิวัติภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ต่อมาคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำจังหวัดแมนจูเรียได้จัดระเบียบใหม่ให้เป็นกองกำลังพันธมิตรต่อต้านญี่ปุ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ถึงจำนวน 30,000 กอง ในปี พ.ศ. 2483 กลุ่มต่อต้านพันธมิตรภาคตะวันออกเฉียงเหนือประสบความพ่ายแพ้อย่างรุนแรงและโดยพื้นฐานแล้วได้ยุติการปฏิบัติการทางทหาร และที่เหลือก็ถอยกลับไปยังสหภาพโซเวียต

ในสงครามกลางเมืองจีนครั้งแรกระหว่างพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์ กองทัพแดงถูกบังคับให้ดำเนินการเดินทัพทางไกลหลังจากสงครามต่อต้านการลอมและปราบปรามกันถึงห้าครั้ง กองกำลังหลักทั้งสามเข้าร่วมกองกำลังในมณฑลกานซูในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2479 ในขณะนั้นยังมีคนเหลืออยู่ประมาณ 30,000 คน

หลังจากเหตุการณ์เมืองซีอานในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2479 พรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์ได้ยุติสงครามกลางเมืองและเริ่มความร่วมมือครั้งที่สอง หลังจากการระบาดของสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง กองกำลังหลักของกองทัพแดงได้รับการจัดระเบียบใหม่เป็นกองทัพลู่ที่แปดของกองทัพปฏิวัติแห่งชาติและกองทัพที่สี่ใหม่ ในช่วงแปดปีของสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง กองทัพลู่ที่แปดและกองทัพที่สี่ใหม่ได้เจาะลึกหลังแนวข้าศึกเพื่อสร้างพื้นที่ฐานต่อต้านญี่ปุ่นหลายแห่ง ค่อยๆ ขยายความแข็งแกร่งของพวกเขา

หลังได้รับชัยชนะจากสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง CCP ได้ย้ายกองกำลังและผู้ปฏิบัติงานจำนวนมากจากพื้นที่ฐานต่างๆ เข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือภายใต้การยึดครองของสหภาพโซเวียต และก่อตั้งกองทัพพันธมิตรประชาธิปไตยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หลังสงครามกลางเมืองจีนครั้งที่สองระหว่างพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์ปะทุ กองทัพลู่ที่แปด กองทัพที่สี่ใหม่ และแนวร่วมประชาธิปไตยตะวันออกเฉียงเหนือที่นำโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "กองทัพปลดแอกประชาชนจีน" ตามลำดับ

เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2489 "Liberation Daily" ได้เสนอชื่ออย่างเป็นทางการว่า "Chinese People's Liberation Army" เป็นครั้งแรกในบทบรรณาธิการของ "Fighting for the Realization of January Armistice Agreement and CPPCC Resolution" เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2490 ได้มีการตีพิมพ์ "แถลงการณ์กองทัพปลดแอกประชาชนจีน" ซึ่งทำเครื่องหมายการเปลี่ยนชื่อกองทัพทั้งหมดเป็น "กองทัพปลดแอกประชาชนจีน" เมื่อต้นปี พ.ศ. 2491 ทุกหน่วยของกองทัพทั้งหมดได้เปลี่ยนชื่อเป็นกองทัพปลดแอกประชาชนจีน เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2491 คณะกรรมาธิการทหารกลางของพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้ออก "ระเบียบว่าด้วยการรวมองค์กรและหมายเลขหน่วยของกองทัพทั้งหมด" และทุกหน่วยที่อยู่เหนือกองทหารได้รับการขนานนามว่า "กองทัพปลดแอกประชาชนจีน"

ในปี พ.ศ. 2492 กองทัพปลดแอกประชาชนจีนได้จัดตั้งกองทัพเรือและกองทัพอากาศขึ้น และในปี พ.ศ. 2509 กองพลปืนใหญ่ที่สองได้ก่อตั้งขึ้น

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 เมื่อมีการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน PLA มีบุคลากร 5.5 ล้านคน ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2493 รัฐบาลกลางได้ตัดสินใจลดจำนวนบุคลากรทางทหารทั้งหมดจาก 5.5 ล้านคนเป็น 4 ล้านคน ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2493 ได้มีการจัดการประชุมเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานทั่วไปในกรุงปักกิ่ง มีการกำหนดหลักการของการทำให้เพรียวลมและการปรับโครงสร้างองค์กรใหม่ คือ ควรรวมกองทัพเข้ากับกองกำลังป้องกันประเทศและกองกำลังความมั่นคงสาธารณะ ยกเว้นกองทหารที่เข้าร่วมการโจมตีไต้หวันและคณะที่ถูกยกเลิกไป จัดตั้งหน่วยงานชั้นนำของกองกำลังรักษาความปลอดภัยสาธารณะ

การถอนกำลังทหารในวงกว้างเริ่มขึ้นในช่วงครึ่งหลังของปี พ.ศ. 2493 และในต้นปี พ.ศ. 2494 ผู้คนกว่า 940,000 คนได้ลดจำนวนลง ต่อมาเนื่องจากการระบาดของสงครามต่อต้านการรุกรานของสหรัฐ และการช่วยเหลือเกาหลี กองทัพขยายเป็น 6.27 ล้าน จำนวนกองทัพทั้งหมดลดลงเหลือมากกว่า 4 ล้านคนในปี พ.ศ. 2495 ลดลงเหลือมากกว่า 3.2 ล้านคนภายในสิ้นปี พ.ศ. 2498 และลดลงเหลือ 2.4 ล้านคนภายในสิ้นปี พ.ศ. 2501 แต่แล้วอิทธิพลของความสัมพันธ์จีน-โซเวียตกลับเพิ่มทวีขึ้นอย่างรวดเร็วอีกครั้ง เมื่อเพิ่มสูงขึ้นถึง 6.1 ล้านคนในปี พ.ศ. 2518

หลังการปฏิรูปและการเปิดประเทศ โดยมีการก่อสร้างทางเศรษฐกิจเป็นศูนย์กลาง ทำให้จำนวนบุคลากรทางทหารทั้งหมดลดลงเหลือมากกว่า 4 ล้านคนในปี พ.ศ. 2525 หลังจากลดจำนวน 1 ล้านคนในปี พ.ศ. 2528 ลดลง 500,000 คนในปี พ.ศ. 2540 ลดลง 200,000 คนในปี พ.ศ. 2546 และลดลง 300,000 คน ในปี พ.ศ. 2558 จำนวนตำแหน่งงานประจำอยู่ที่ 2 ล้าน

ในปี พ.ศ. 2541 เจียง เจ๋อหมิน ประธานคณะกรรมาธิการทหารกลาง ได้สั่งห้ามมิให้ทหารทำธุรกิจ การบริการชำระเงินทั้งหมดของกองทัพปลดแอกประชาชนของจีนจะหยุดโดยสมบูรณ์ก่อนสิ้นปี พ.ศ. 2561

เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 กองกำลังความเป็นผู้นำและการสนับสนุนเชิงกลยุทธ์ของกองทัพบกได้ก่อตั้งขึ้น และกองพลปืนใหญ่ที่สองได้เปลี่ยนชื่อเป็น Rocket Corps

ในปี พ.ศ. 2560 ระหว่างการป้องกันประเทศและการปฏิรูปทางการทหารที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น จำนวนกองทหารประจำการลดลงต่ำกว่าหนึ่งล้านคนเป็นครั้งแรก จำนวนตำแหน่งประจำการในกองทัพเรือ กองกำลังขีปนาวุธ และกองกำลังสนับสนุนเชิงกลยุทธ์เพิ่มขึ้น ในขณะที่จำนวนกองทัพอากาศประจำหน้าที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง จำนวนทั้งหมดของบริการและอาวุธเหล่านี้ใกล้เคียงกับกองทัพ

เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2563 คณะกรรมาธิการการทหารกลางได้ตัดสินใจว่ากองทัพปลดแอกประชาชนจีนจะไม่รักษาทีมกีฬาที่แข่งขันได้อีกต่อไป กองทัพจะไม่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาระดับชาติและรายการแข่งขันอีกต่อไป ก่อนหน้านี้ Bayi Men's Basketball และ Bayi Women's Basketball ได้ถอนตัวจาก CBA และ WCBA แล้ว

โครงสร้าง

บุคลากร

กำลังพลประจำการ

กำลังพลสำรอง

งบประมาณ

การศึกษา

ยุทธภัณฑ์

อาวุธประจำกาย

อาวุธประจำหน่วย

ศาลทหาร

ความสัมพันธ์ทางทหาร

ดูเพิ่ม

• กองทัพสาธารณรัฐจีน

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

เชิงอรรถ

1. IISS 2010, pp. 398–404
2. "Military Strength of China". Globalfirepower.com. สืบค้นเมื่อ 2011-04-01.
3. Chinese People's Armed Police Force (CAPF)
4. China Raising 2012 Defense Spending to Cope With Unfriendly ‘Neighborhood’, Bloomberg
5. "Source". Sinodefence.com. สืบค้นเมื่อ 2011-04-01.
6. "China / Aircraft / Jianjiji / Fighter". GlobalSecurity.org.

อ้างอิง