การทัพหมู่เกาะโวลคาโนและรีวกีว

การทัพหมู่เกาะโวลคาโนและรีวกีว เป็นหนึ่งในการสู้รบและเป็นการสู้รบระหว่างกองทัพฝ่ายสัมพันธมิตรและกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นในการทัพมหาสมุทรแปซิฟิกในสงครามโลกครั้งที่สอง ในช่วงระหว่างเดือนมกราคมและมิถุนายน ค.ศ. 1945

การทัพเกาะโวลคาโนและรีวกีว
เป็นส่วนหนึ่งของ สงครามแปซิฟิกในสงครามโลกครั้งที่สอง
สองทหารนาวิกโยธินสหรัฐกำลังทำการรุกบนหุบเขาวานาในช่วงยุทธการที่โอกินาวะ.
วันที่ 19 กุมภาพันธ์ – 21 มิถุนายน ค.ศ. 1945 สถานที่ เกาะโวลคาโนและ เกาะรีวกีว, มหาสมุทรแปซิฟิก ผลลัพธ์ ฝ่ายสัมพันธมิตรชนะ
คู่ขัดแย้ง
สหรัฐ  สหราชอาณาจักร	จักรวรรดิญี่ปุ่น
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
Chester W. Nimitz ดักลาส แมกอาเธอร์ Holland Smith Simon B. Buckner † Roy Geiger Joseph W. Stilwell Ray Spruance Marc A. Mitscher William Halsey, Jr Sir Bernard Rawlings Sir Philip Vian Bruce Fraser	Tadamichi Kuribayashi † Mitsuru Ushijima † Isamu Cho † Hiromichi Yahara (เชลย) Seiichi Itō † Minoru Ota † Kosaku Aruga † Keizō Komura
กำลังพลสูญเสีย
27,113 dead or missing, 74,501 wounded, 79 ships sunk and scrapped, 773 aircraft destroyed	98,811–128,375 dead or missing, 17,000 wounded, 7,216 captured, 21 ships sunk and scrapped, 3,130 aircraft destroyed, 75,000–140,000 civilians dead or missing

การทัพครั้งนี้เกิดขึ้นในหมู่เกาะโวลคาโนและรีวกีว การสู้รบบนสองดินแดนหลักในการทัพคือยุทธการที่อิโวะจิมะ(16 กุมภาพันธ์-26 มีนาคม ค.ศ. 1945) และยุทธการที่โอกินาวะ(1 เมษายน - 21 มิถุนายน ค.ศ. 1945) หนึ่งในยุทธนาวีครั้งใหญ่ได้อุบัติขึ้น ซึ่งเรียกว่า ปฏิบัติการเท็งโง(7 เมษายน ค.ศ. 1945) เป็นชื่อปฏิบัติการที่ถูกมอบให้โดยญี่ปุ่น

การทัพครังนี้เป็นส่วนหนึ่งของการทัพญี่ปุ่นของฝ่ายสัมพันธมิตรโดยมีเป้าหมายเพื่อจัดตั้งพื้นที่สำหรับการรุกรานญี่ปุ่น รวมทั้งการสนับสนุนการทิ้งระเบิดทางอากาศและการปิดล้อมทางทะเลต่อญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่ การทิ้งระเบิดปรามณูลงใส่สองเมืองหลักของญี่ปุ่นและตามมาด้วยโซเวียตบุกครองแมนจูเรียที่ญี่ปุ่นยึดครอง อย่างไรก็ตาม, ก็ได้ทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นตัดสินใจที่จะยอมจำนนโดยที่ไม่ต้องให้กองทัพฝ่ายตรงข้ามเข้ามารุกราน