การระดมยิงคาโงชิมะ

การระดมยิงคาโงชิมะ หรือที่รู้จักกันในชื่อ สงครามอังกฤษ-ซัตสึมะ (ญี่ปุ่น: 薩英戦争 โรมาจิ: Satsu-Ei Sensō) เป็นการปะทะที่เกิดขึ้นในวันที่ 15 - 17 สิงหาคม พ.ศ. 2406 ในยุคเอโดะตอนปลาย

การระดมยิงคาโงชิมะ
เป็นส่วนหนึ่งของ เหตุนามามูงิ
ภาพแสดงการปะทะกันในอ่าวคาโงชิมะ
วันที่ 15 - 17 สิงหาคม พ.ศ. 2406 สถานที่ คาโงชิมะ คีวชู ญี่ปุ่น ผลลัพธ์ ชัยชนะของอังกฤษ
คู่ขัดแย้ง
สหราชอาณาจักร	แคว้นซัตสึมะ
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
เซอร์ ออกัสตัส คูเปอร์	ชิมาซุ ฮิซามิตสึ ชิมาซุ ชิเงฮิซะ
กำลัง
เรือรบพลังไอน้ำ 7 ลำ ทหารพลปืนไรเฟิลอังกฤษ 125 นาย ทหารพลปืนไรเฟิลนิวซีแลนด์ 80 นาย เรือรบสุ่มยิง 2 ลำ พลระเบิดชาวมาลายู 13 นาย	เรือพลังไอน้ำ 5 ลำ ปืนใหญ่ 80 กระบอก ทหารดาบ 2,850 นาย พลปืน 1,000 นาย
กำลังพลสูญเสีย
เรือรบ 3 ลำอัปปาง เสียชีวิต 11 นาย บาดเจ็บ 52 นาย	เรือ 4 ลำอัปปาง ทหารเสียชีวิตจากกระสุนปืน 200 นาย เสียชีวิตจากปืนใหญ่บนเรือรบ 320 นาย

การปะทะเป็นผลสืบเนื่องมาจากกรณีนามามูงิ ในปี พ.ศ. 2405 ที่ ชาลส์ เลนน็อกซ์ ริชาร์ดสัน ถูกฆาตกรรม ทำให้อังกฤษเรียกร้องเงินสินไหมทดแทนจากไดเมียวแห่งซัตสึมะ

เบื้องหลัง

ภายหลังจากกรณีนามามูงิ นาวาโท จอห์น นีล อุปทูตอังกฤษ ได้เรียกร้องคำขอโทษและค่าสินไหมจากรัฐบาลเอโดะ เป็นจำนวนเงิน 100,000 ปอนด์ หรือประมาณ 1/3 ของรายได้ทั้งปีของรัฐบาลเอโดะ ซึ่งนีลได้ยื่นคำขู่ถึงรัฐบาลเอโดะว่าหากไม่ได้รับค่าสินไหม อาจจำเป็นที่จะต้องมีการจัดการด้วยกำลัง นอกจากนี้ อังกฤษยังเรียกร้องจากแคว้นซัตสึมะให้มีการจับกุมและดำเนินคดีแก่ผู้กระทำผิด และเงินอีก 25,000 ปอนด์สำหรับเหยื่อที่รอดชีวิตและครอบครัวของชาลส์ ซึ่งฝ่ายรัฐบาลเอโดะ โดย โองาซาวาระ นางามิจิ ผู้แทนโชกุน ได้พยายามหลีกเลี่ยงที่จะมีปัญหากับชาติยุโรป ซึ่งขณะนั้นต้องเผชิญกับภัยคุกคามทั้งฝรั่งเศสและอังกฤษ

รัฐบาลเอโดะได้ปฏิเสธที่จะขอโทษและการจ่ายค่าสินไหมแก่อังกฤษรวมไปถึงการลงโทษซามูไรสองคนที่ก่อเหตุ ซึ่งญี่ปุ่นได้อ้างถึงผลประโยชน์มากมายของชาวยุโรปในญี่ปุ่น รวมถึงสิทธิสภาพนอกอาณาเขตที่กฎหมายญี่ปุ่นไม่มีผลบังคับใช้กับชาวต่างชาติ ซึ่งบรรดาข้อตกลงที่ไม่มีความยุติธรรมเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นถูกบีบบังคับให้จำยอม

จากความอยุติธรรมของชาติมหาอำนาจยุโรป ทำให้เกิดกระแสต่อต้านชาวยุโรปขึ้นในญี่ปุ่น ซึ่งแผ่ขยายไปทั้งประเทศ ในห้วงเวลานั้น สมเด็จพระจักรพรรดิโอซาฮิโตะก็ทรงตรา "โองการขับไล่คนเถื่อน" ขึ้น เมื่อปี พ.ศ. 2406 ซึ่งชาติยุโรปเลือกที่จะโต้ตอบด้วยวิธีการทางทหาร เรือสินค้าของอเมริกา เนเธอร์แลนด์ และฝรั่งเศสที่ผ่านช่องแคบชิโมโนเซกิล้วนถูกโจมตี ซึ่งทำให้กองเรือผสมที่นำโดยราชนาวีอังกฤษต้องระดมยิงตอบโต้เพื่อป้องกันเรือสินค้า

อ้างอิง

1. Totman, p.68-69
2. Totman, p.71
3. Totman, p.72