ขบวนการต่อต้านลาว

ขบวนการต่อต้านลาว เป็นขบวนการของชาวม้งที่ต้องการโค่นล้มรัฐบาลสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ส่วนใหญ่เป็นชาวม้งที่อพยพลี้ภัยเข้ามาในประเทศไทยตามศูนย์อพยพต่างๆ ประกอบด้วยกลุ่มหลัก 2 กลุ่มคือ

• กลุ่มของนายพลวังเปา เรียกว่าแนวโฮมกู้ชาติ นายเยี่ยล่ง แซ่มัว และนายเล่า แซ่ลี เป็นผู้ดูแลชาวม้งในสังกัดที่เข้าไปพำนักในที่พักสงฆ์ถ้ำกระบอก มีเป้าหมายเพื่อยึดอำนาจการปกครองในลาว ได้รับการสนับสนุนจากนายพลวังเปาที่ลี้ภัยไปแล้วและม้งสัญชาติสหรัฐอเมริกา
• กลุ่มพรรคเจ้าฟ้า มีทั้งที่อยู่ในไทยและลาว มีเป้าหมายเพื่อแบ่งแยกดินแดนออกจากการปกครองของลาว ได้รับการสนับสนุนในด้านการศึกษาและการฝึกอาวุธจากจีน กลุ่มที่อยู่ในไทยนำโดยนายปาเกา แซ่เฮ่อ กลุ่มที่เคลื่อนไหวในบริเวณภูเบี้ย-ภูซางในลาว นำโดยนายย้งยัว แซ่เฮ่อ ผู้นำทั้งสองคนเสียชีวิตไปแล้ว และกลุ่มอื่นเช่น กลุ่มนายหว้าจู๋จี๋ กลุ่มนายย่างเหลือ กลุ่มนายแต๊ง แซ่ย่างซึ่งเป็นผู้ดูแลชาวม้งในสังกัดที่เข้าไปพำนักในที่พักสงฆ์ถ้ำกระบอก กองกำลังม้งในภูเบี้ย-ภูซางได้สลายกองกำลังไปอยู่ที่บอลิคำไซ สุวรรณเขต และจำปาศักดิ์

การต่อสู้ของชาวม้งทั้งสองกลุ่ม ใช้การรบแบบกองโจรตามแนวชายแดนไทย-ลาว ประสานกับกองกำลังชาวม้งที่ฝังตัวในลาว การเคลื่อนไหวของขบวนการระหว่าง พ.ศ. 2518 – 2534 สร้างความเสียหายแก่ทหารลาวมาก ตั้งแต่ พ.ศ. 2534 เป็นต้นมา รัฐบาลไทยได้กดดันสลายกองกำลังม้งลาวกลุ่มต่างๆในไทย ทำให้บางส่วนต้องแฝงตัวกับชาวม้งที่มีสัญชาติไทยและยุติการเคลื่อนไหว หลบหนีไปยังที่พักสงฆ์ถ้ำกระบอก จังหวัดสระบุรี หรืออพยพไปยังประเทศที่สาม ต่อมา ชุมชนชาวม้งในที่พักสงฆ์ถ้ำกระบอกได้ปิดตัวลงในวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 ชาวม้งลาวส่วนใหญ่ถูกส่งไปประเทศที่สามคือสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย บางส่วนหลบหนีไปอยู่เมืองยอน ประเทศพม่า

อ้างอิง

• สิทธิเดช วงศ์ปรัชญา. ม้งลาวถ้ำกระบอกกับปัญหาความมั่นคงและการไปตั้งถิ่นฐานในสหรัฐอเมริกา ใน ม้งลาวในประเทศไทย นโยบายและการดำเนินการของภาครัฐไทย (2518 – 2552). สุภางค์ จันทวานิช และ ถวิล เปลี่ยนศรี, บรรณาธิการ. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์. 2554. หน้า 96 - 101