ความมั่นใจในร่างกาย

ความมั่นใจในร่างกาย (อังกฤษ: Body positivity) เป็นการเคลื่อนไหวทางสังคมที่มีรากฐานภายใน้ความคิดที่ว่ามนุษย์ทั้งปวงควรมีความมั่นใจในรูปร่างของร่างกาย (positive body image) ในขณะเดียวกันก็ท้าทายแนวทางที่สังคมนำเสนอและมองต่อร่างกายทางกายภาพ การเคลื่อนไหวนี้สนับสนุนการยอมรับร่างกายทุกรูปแบบโดยไม่สนใจต่อความสามารถทางกาย, ขนาดร่างกาย, เพศ, เขื้อชาติ หรือรูปร่างภายนอก การเคลื่อนไหวนี้ดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมและการรับรู้ของผู้คนต่อสินค้าและบริการบางชนิดที่ได้กำไรจากการรู้สึกไม่ปลอดภัยทางรูปร่างของผู้คนเช่นผลิตภัณฑ์ลดน้ำหนัก ซึ่ง Alan Smithee ได้วิเคราะห์ไว้ นักกิจกรรมจะเชื่อว่าขนาดตัวนั้นเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ทางที่ร่างกายของมนุษย์ถูกจัดวางในลำดับขั้นของอำนาจและความต้องการไขว่คว้า เป้าหมายของการเคลื่อนไหวนี้เพื่อแสดงถึงมาตรฐานความงามที่เกินจริงและสร้างความมั่นใจต่อบุคคล

Yolanda โดย Miriam Lenk ซึ่งเธอระบุว่ารูปปั้นนี้เป็น “ไอคอนถึงความมั่นใจของสตรี .... Yolanda ครอบครองพื้นที่ที่มีอยู่และไม่สนใจต่อข้อขัดแย้ง"

รากฐานของแนวคิดนี้อยู่ในขบวนการยอมรับความอ้วน (fat acceptance movement) เช่นเดียวกับ National Association to Advance Fat Acceptance ความแตกต่างของแนวคิดนี้จากการยอมรับความอ้วนนั้นคือมีการยอมรับรูปแบบของร่างกายทุกแบบ ในขณะที่การยอมรับความอ้วนนั้นสนับสนุนรูปแบบร่างกายอ้วน หรือน้ำหนักเกินเท่านั้น แนวคิดนี้เชื่อว่าทั้งการเหยียดหยามคนอ้วน (fat-shaming) และ การเหยียดหยามคนผอม (skinny-shaming) เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ และรูปกายทุกแบบควรได้รับการเชิดชูและยอมรับ

การวิจารณ์

ดูเพิ่มเติมที่: การวิจารณ์การยอมรับความอ้วน|Fat acceptance § Criticism|การวิจารณ์การยอมรับความอ้วน

อย่างไรก็ตาม นักคติสตรีนิยม (feminists) บางส่วนได้วิจารณ์การเคลื่อนไหวนี้ว่าสามารถดำเนินไปเพียงเพื่อเน้นย้ำความคิดแบบปิตาธิปไตย (patriarchal) มากกว่าการส่งเสริมสตรีนิยมแท้

แนวคิดในการโพสต์ภาพไม่ตัดต่อของร่างกายเพื่อเป็นการยอมรับมันนั้นเป็นการระทำที่ซึ่งนั่งวิชาการด้านเพศ Amber E Kinser ระบุว่าเป็น “สตรีนิยมเทียม” ("false feminism") โดย Kinser วิจารณ์ว่าการกระทำเพื่อทนไม่เป็นการไม่ท้าทายต่อระบอบปิตาธิปไตยแลเแคมเปญเช่นนี้ไม่สามารถทลายความเป็นเหตุผลของการโต้แย้งเรื่องความมีค่าของสตรีเกี่ยวพันโดยตรงกับรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ

อ้างอิง

1. "Yolanda Art Print". Saatchi Art (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-08-12.
2. Smithee, Alan (June 2019). "How will body image trends influence the fitness market in Spain by 2035". Researchgate.
3. Alptraum, Lux. "A Short History of 'Body Positivity'". Fusion (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-02-23.
4. CWYNAR-HORTA, JESSICA (August 2016). "DOCUMENTING FEMININITY: BODY POSITIVITY AND FEMALE EMPOWERMENT ON INSTAGRAM" (PDF). สืบค้นเมื่อ 3 March 2019.
5. Cwynar-Horta, Jessica (2016-12-31). "The Commodification of the Body Positive Movement on Instagram". Stream: Inspiring Critical Thought (ภาษาอังกฤษ). 8 (2): 36–56. ISSN 1916-5897.
6. Dalessandro, Alysse. "15 Influencers Define Body Positivity" (ภาษาอังกฤษ).
7. "A Short History of 'Body Positivity'".
8. Ospina, Marie Southard. "11 Influencers Discuss the Differences Between Body Positivity and Fat Acceptance". Bustle.
9. Woolf, Emma (August 5, 2013). "Why is skinny-shaming OK, if fat-shaming is not?". The Guardian.
10. Bansal, Nimisha (2018-03-30). "Why Skinny Shaming is Just as Bad as Fat Shaming". She the People.
11. Darwin, Helana (2018-01-28). "Omnivorous Masculinity". dx.doi.org. สืบค้นเมื่อ 2020-03-30.