จอห์น ซ่ง

ซ่ง ช่างเจี๋ย (จีนตัวย่อ: 宋尚节; จีนตัวเต็ม: 宋尚節; พินอิน: Sòng Shàng-Jíe; เวด-ไจลส์: Sung4 Shang4-Chieh2; 27 กันยายน 1901 – 18 สิงหาคม 1944) หรือ จอห์น ซ่ง (John Sung) เป็นผู้ประกาศข่าวประเสริฐนิกายโปรเตสแตนต์ชาวจีน ผู้มีบทบาทสำคัญในการนำการฟื้นฟูความเชื่อในหมู่ชาวจีนแผ่นดินใหญ่ ไต้หวัน และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในระหว่างปี ค.ศ. 1920-1940

ดร.จอห์น ซ่ง
ดร.จอห์น ซ่ง เยี่ยมเมืองสิงคโปร์ ในปี ค.ศ. 1935
เกิด	27 กันยายน ค.ศ. 1901 มณฑลฝูเจี้ยน จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต	18 สิงหาคม ค.ศ. 1944 (42 ปี 326 วัน) ปักกิ่ง ประเทศจีน
สัญชาติ	จีน
อาชีพ	นักเทศน์
ศาสนา	คริสต์
นิกาย	เมทอดิสต์

เบื้องหลังชีวิตของ จอห์น ซ่ง

จอห์น ซ่ง เกิดเมื่อวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 1901 ในมณฑลมณฑลฝูเจี้ยน (Fujjian) ในภาคตะวันออกของจีนบิดาของท่านเป็นศิษยาภิบาล หรือครูสอนศาสนาคริสต์ในคริสตจักรเวสเลยันเมทอดิสต์ (American Wesleyan Methodist Church) จอห์น ซ่ง มีบทบาทช่วยเหลือพ่อในคริสตจักร บางครั้งก็มีโอกาสเทศนาแทนเมื่อบิดาป่วย ซึ่งด้วยบทบาทหน้าที่ดังกล่าวทำให้สมาชิกคริสตจักรเรียกเขาว่า "ศิษยาภิบาลตัวน้อย"

ในปี ค.ศ. 1920 จอห์น ซ่ง ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยโอไฮโอเวสเลยัน (Ohio Wesleyan University) และต่อมาที่มหาวิทยาลัยโอไฮโอสเตต สหรัฐอเมริกา เขาได้จบปริญญาเอกทางเคมี เขาเป็นนักศึกษาดีเด่นของมหาวิทยาลัย ซึ่งผลงานการเขียนและค้นคว้าทางเคมียังคงปรากฏอยู่ในทุกวันนี้ในมหาวิทยาลัย แม้จะมีความสามารถสูงและมีโอกาสในการทำงานสูง แต่จอห์น ซ่ง ตัดสินใจทำงานรับใช้พระเยซูคริสต์และการอุทิศตัวเพื่องานของคริสตจักร ดังนั้นในปี ค.ศ. 1926 ได้เข้าศึกษาเทววิทยาใน Union Theological Seminary ในสหรัฐอเมริกา

การเปลี่ยนแปลงทางฝ่ายวิญญาณ

ในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1927 จอห์น ซ่ง กล่าวว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้เทลงมาบนเขา ซึ่งมีความหมายตามความเชื่อของคริสเตียนบางส่วนว่าเขาได้รับบัพติศมาในพระวิญญาณบริสุทธิ์ จอห์น ซ่ง กล่าวว่าเขาได้บังเกิดใหม่อีกครั้ง เขาใช้พระวรสารนักบุญลูกา บทที่ 23 อ้างถึงพระเมตตาของพระเจ้าและรู้สึกว่าพระเจ้าได้ให้อภัยความบาปผิดของเขา

จอห์น ซ่ง รู้สึกว่าตนเองได้รับแรงและมีความเข้มแข็งในการประกาศพระกิตติคุณมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงประกาศเรื่องพระกิตติคุณกับเพื่อน ๆ และอาจารย์ในโรงเรียน เพื่อน ๆ และอาจารย์ในเซมินารีคิดว่าเขาดูมีความเชื่อที่เบี่ยงเบนมากเกินไปและอาจเครียดจากการเรียน จนกระทั่งเซมินารีส่งตัวเขาไปที่โรงพยาบาลประสาท (โรงพยาบาลเพื่อผู้ป่วยทางจิตใจ) เป็นเวลา 193 วัน และในช่วงเวลาดังกล่าวเขายังอ่านคัมภีร์ไบเบิลอย่างต่อเนื่อง 40 รอบ จนเขาคุ้นเคยกับพระคัมภีร์

กลับประเทศจีนและงานเทศนา

ในเดือน พฤศจิกายน ค.ศ. 1927 จอห์น ซ่ง กลับประเทศจีน เขาไม่ได้จบการศึกษาจากเซมินารี เขาโยนใบรับรองทางการศึกษา รางวัลต่าง ๆ จากการศึกษาที่เขาได้รับลงในทะเล ยกเว้นใบปริญญาเอก (ทางเคมี) เพื่อพ่อของเขา เขาทำเช่นนี้เพื่อแสดงถึงความมุ่งมั่นที่มีต่อพระเจ้า เริ่มต้นการเทศนาที่เขตมิ่นใต้ของมณฑลฝูเจี้ยน เป็นเวลา 3 ปี หัวข้อหลักในการเทศนาคือ ไม้กางเขนและพระโลหิตของพระคริสต์ การบังเกิดใหม่ทางฝ่ายจิตวิญญาณและการแบกไม้กางเขน ปี ค.ศ. 1930 จอห์น ซ่ง เข้าร่วมโรงเรียนพระคัมภีร์ในเซี่ยงไฮ้ ท่านเทศนาและมีชาวจีนหลายคนตัดสินใจเชื่อเรื่องของพระเยซู

การเทศนาที่ประเทศไทย

ในปี ค.ศ. 1938-1939 ท่านได้เดินทางมาเทศนาในเมืองไทย ท่านเดินทางครั้งแรกสู่เมืองไทยในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1938 ซึ่งคำเทศนาของท่านได้สร้างความประทับใจให้คริสเตียนชาวไทยและชาวจีนในไทย หลายคนกล่าวว่าหากผู้แปลคนใดลังเลใจในเรื่องที่จะแปลท่านจะไล่ลงจากเวทีทันที

ในช่วงเวลานี้ ดร.จอห์น ซ่ง ได้รู้จัก ศาสนาจารย์บุญมาก กิตติสาร เลขาธิการสภาคริสตจักรในประเทศไทย ทั้งสองมีความสนิทสนมกัน ดังนั้นในปี ค.ศ. 1939 ศจ.บุญมาก กิตติสาร ชวน ดร.จอห์น ซ่งกลับมาเมืองไทยอีก ท่านตระเวนเทศนาตามคริสตจักรแบ๊บติสส์และคริสตจักรสาธร อย่างไรก็ตามมีคณะกรรมการบริหารสภาคริสตจักรยังคงสงสัยในความเชื่อทางเทววิทยาของท่าน และมองว่าการฟื้นฟูที่เน้นอารมณ์ร่วมนี้ไม่เหมาะสมกับคริสตจักรในประเทศไทย ก่อให้เกิดความแตกแยกของมิชชันนารีในสังกัดคณะอเมริกันเพรสไบทีเรียน (American Presbyterian Mission) คือ กลุ่มอนุรักษนิยมและกลุ่มหัวสมัยใหม อย่างไรก็ตามการฟื้นฟูที่เกิดขึ้นก็ทำให้คริสตจักรไทย (โดยเฉพาะคริสตจักรจีนในไทย) มีการเคลื่อนไหวและได้เพิ่มจำนวนสมาชิกในช่วงนั้น ชาวคริสเตียนส่วนหนึ่งเชื่อว่าการมาของ ดร.จอห์น ซ่ง ได้นำรูปแบบคาริสเมติกเข้ามาในคริสตจักรไทยและเป็นการวางพื้นฐานเพื่อการก่อตั้งและขยายกลุ่มคณะเพ็นเทคอสตอลในภายหลัง

บุคลิก

บางครั้งท่านไม่สามารถควบคุมตนเองได้ หลายคนว่าท่านหยาบคายและใจร้อน ตัดสินคนอื่นโดยไม่คิด อย่างไรก็ตามท่านสามารถพลีทุกสิ่งเพื่อความเชื่อที่มีต่อพระเยซูคริสต์ ท่านเป็นคนตรงไปตรงมา ท่านรักการประกาศและมักตื่นเต้นกับการเทศนา บางครั้งระหว่างการเทศนาก็กระโดดและร้องเพลงนาน 20-30 นาที ท่านมักจะมีอุปกรณ์ต่าง ๆ ประกอบคำเทศนาเสมอเช่นครั้งหนึ่งเคยใช้โรงศพประกอบด้วย คำเทศนาส่วนมากมักเรียกให้คนรู้สึกผิดเสียใจต่อบาป มุ่งเน้นที่ความเสียใจต่อบาป ท่านเป็นนักอธิษฐาน ท่านมักจะจดรายชื่อและอธิษฐานเพื่อผู้อื่นเป็นเวลานาน งานเทศนาของท่านทำให้ท่านอยู่ห่างจากครอบครัวและดูเหมือนไม่สนใจครอบครัวมากนัก

ถึงแก่กรรม

ดร.จอห์น ซ่งเสียชีวิตในวันที่ 18 สิงหาคม 1944 อายุ 42 ปี

อ้างอิง

• ไลอัลล์ม, เลสลีย์ ที. ชีวประวัติของ ดร.จอห์น ซ่ง. A Biography of John Sung. กรุงเทพฯ : คริสตจักรอิมมานูเอวแบ๊บติสต์, 2548
• เฮอร์เบิท อาร์ สวอนสัน, "จอห์น ซ่ง กับ ประเทศไทย", http://thaicrc.info/collect/thaicrc2/index/assoc/D3207.dir/3207.pdf
• http://www.gfamissions.org/missionary-biographies/sung-john-1901-1944.html
• http://www.christianity.com/church/church-history/timeline/1901-2000/death-of-amazing-chinese-evangelist-john-sung-11630778.html
• คำเทศนาของ ดร.จอห์น ซ่ง เรื่อง “การเติมเต็มด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์” ตอนที่ 1 (กิจการบทที่ 2), http://www.yimwhan.com/board/show.php?user=manako&topic=13&Cate=1