fbpx
วิกิพีเดีย

จักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง

ซ่งเซี่ยวจง (จีน: 宋孝宗; พินอิน: Sòng Xiàozōng; 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1127 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1194) ชื่อตัวว่า จ้าว เชิ่น (จีนตัวย่อ: 赵眘; จีนตัวเต็ม: 趙眘; พินอิน: Zhào Shèn) ชื่อรองว่า ยฺเหวียนหย่ง (จีน: 元永; พินอิน: Yuányǒng) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 11 ของราชวงศ์ซ่ง (宋朝) แห่งจักรวรรดิจีน และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 2 ของราชวงศ์ซ่งใต้ (南宋朝) เสวยราชย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1162 จนสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1189

ซ่งเซี่ยวจง
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ซ่ง
ครองราชย์24 กรกฎาคม ค.ศ. 1162 – 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1189
ราชาภิเษก24 กรกฎาคม ค.ศ. 1162
ก่อนหน้าจักรพรรดิซ่งเกาจง (宋高宗)
ถัดไปจักรพรรดิซ่งกวังจง (宋光宗)
พระเจ้าหลวง (太上皇)
ครองราชย์18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1189 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1194
รัชศก
  • หลงซิง (隆興; ค.ศ. 1163–1164)
  • เฉียนเต้า (乾道; ค.ศ. 1165–1173)
  • ฉุนซี (淳熙; ค.ศ. 1174–1189)
พระนามหลังสิ้นพระชนม์
จักรพรรดิเช่าถ่ง ถงเต้า กฺวันเต๋อ เจากง เจ๋อเหวิน เฉินอู่ หมิงเชิ่ง เฉิงเซี่ยว (紹統同道冠德昭功哲文神武明聖成孝皇帝) (ได้รับเมื่อ ค.ศ. 1197)
วัดประจำรัชกาล
เซี่ยวจง (孝宗)
ราชวงศ์สกุลจ้าว
พระราชบิดาจ้าว จื่อเชิง (趙子偁)
พระราชมารดานางจาง (張氏)
ประสูติ27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1127(1127-11-27)
จ้าว ปั๋วฉง (趙伯琮; ค.ศ. 1127–1133)
จ้าว เยฺวี่ยน (趙瑗; ค.ศ. 1133–1160)
จ้าว เหว่ย์ (趙瑋; ค.ศ. 1160–1162); จ้าว เชิ่น (趙眘; ค.ศ. 1162–1194)
สวรรคต28 มิถุนายน ค.ศ. 1194 (66 ปี)

ชื่อ

จ้าว เชิ่น เดิมมีชื่อตัวว่า "จ้าว ปั๋วฉง" (趙伯琮) ต่อมาในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1133 เข้าวังแล้วเปลี่ยนชื่อตัวเป็น "จ้าว เยฺวี่ยน" (趙瑗) ครั้นเดือนเมษายน ค.ศ. 1160 ได้เป็นโอรสบุญธรรมของจักรพรรดิซ่งเกาจง (宋高宗) แล้วเปลี่ยนชื่อตัวเป็น "จ้าว เหว่ย์" (趙瑋) พอเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1162 ได้เป็นรัชทายาทแล้วจึงเปลี่ยนชื่อตัวเป็น "จ้าว เชิ่น" ตามลำดับ

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1160 จ้าว เชิ่น ได้รับชื่อรองว่า "ยฺเหวียนกุย" (元瑰) ครั้นเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1162 เมื่อเป็นรัชทายาทแล้วจึงเปลี่ยนชื่อรองเป็น "ยฺเหวียนหย่ง"

ประวัติ

จ้าว เชิ่น เป็นทายาทรุ่นที่ 7 ของจ้าว ควงอิ้น (趙匡胤) ผู้ครองราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งไท่จู่ (宋太祖) ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ซ่ง

จ้าว เชิ่น เป็นบุตรคนที่ 2 ของจ้าว จื่อเชิง (趙子偁; เสียชีวิต ค.ศ. 1143) ลูกพี่ลูกน้องคนที่ 6 ของจ้าว โก้ว (趙構) ผู้ครองราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งเกาจง กษัตริย์องค์ที่ 10 ของราชวงศ์ซ่ง

เมื่อเกิดเหตุการณ์จิ้งคัง (靖康事變) ใน ค.ศ. 1127 ญาติพี่น้องของจ้าว โก้ว โดยเฉพาะจ้าว จี๋ (趙佶) บิดา ซึ่งเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งฮุ่ยจง (宋徽宗) และจ้าว หฺวัน (趙桓) พี่ชาย ซึ่งเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งชินจง (宋欽宗) ถูกชาวนฺหวี่เจิน (女真) จับเป็นเชลยไปยังดินแดนราชวงศ์จิน (金朝) ส่วนจ้าว โก้ว หนีลงใต้ได้ แล้วตั้งตนเป็นจักรพรรดิซ่งเกาจงสืบราชวงศ์ซ่งต่อ จ้าว โก้ว รับสั่งให้ติดตามหาญาติคนอื่น ๆ ที่อาจหลงเหลืออยู่ จนมาพบจ้าว เชิ่น จึงรับเป็นโอรสบุญธรรมในเดือนเมษายน ค.ศ. 1160 ครั้นเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1162 จ้าว โก้ว แต่งตั้งจ้าว เชิ่น เป็นรัชทายาท ฐานันดรศักดิ์ว่า "หฺวังไท่จื่อ" (皇太子)

วันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1162 จ้าว โก้ว สละราชย์ให้จ้าว เชิ่น ขึ้นเป็นจักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง ส่วนจ้าว โก้ว เองได้รับยศพระเจ้าหลวง (太上皇) และยังมีอำนาจทางการเมืองอยู่ต่อไป

ใน ค.ศ. 1162 นั้นเอง มีการกำหนดว่า ผู้เข้าสอบเป็นขุนนางพลเรือนต้องขี่ม้ายิงธนูเป็น

ครั้น ค.ศ. 1165 ราชวงศ์ซ่งทำสนธิสัญญาสันติภาพกับราชวงศ์จิน

ในรัชกาลจ้าว เชิ่น ราชวงศ์ซ่งยังส่งคณะวาณิชไปต่างประเทศมากกว่าก่อน โดยเฉพาะส่งไปทางมหาสมุทรอินเดีย

จ้าว เชิ่น ยังประกาศคืนฐานะให้แก่ขุนพลเยฺว่ เฟย์ (岳飛) และกวาดล้างกลุ่มของขุนนางฉิน ฮุ่ย (秦檜) ในราชสำนัก

ใน ค.ศ. 1187 พระเจ้าหลวงจ้าว โก้ว สิ้นพระชนม์ จ้าว เชิ่น โทมนัสหนัก จน ค.ศ. 1189 จ้าว เชิ่น จึงสละราชสมบัติให้จ้าว ตุน (趙惇) โอรสของตน ขึ้นเป็นจักรพรรดิซ่งกวังจง (宋光宗) แต่จ้าว เชิ่น รับยศพระเจ้าหลวง และมีอำนาจทางการเมืองต่อไปเหมือนจ้าว โก้ว

จ้าว เชิ่น ประชวรสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1194

ครอบครัว

บิดามารดา
  • บิดา: จ้าว จื่อเชิง (趙子偁; ตาย ค.ศ. 1143), ฐานันดรศักดิ์ว่า "ซิ่วอานซีหวัง" (秀安僖王)
  • มารดา: นางจาง (張氏; ตาย ค.ศ. 1167)
ภริยาและบุตร
  • นางกัว (郭氏; ค.ศ. 1126–1156), เมื่อเสียชีวิตแล้วได้เป็นมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เฉิงมู่หฺวังโฮ่ว" (成穆皇后)
    • จ้าว ฉี (趙愭; ค.ศ. 1144–1167), ได้เป็นรัชทายาท ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังเหวินหฺวังไท่จื่อ" (莊文皇太子)
    • จ้าว ข่าย (趙愷; ค.ศ. 1146–1180), ได้เป็นองค์ชาย ฐานันดรศักดิ์ว่า "เว่ย์ฮุ่ยเซี่ยนหวัง" (魏惠憲王)
    • จ้าว ตุน (趙惇; ค.ศ. 1147–1200), ได้เป็นรัชทายาท และสืบราชสมบัติเป็นจักรพรรดิซ่งกวังจง (宋光宗)
    • จ้าว เค่อ (趙恪), ได้เป็นองค์ชาย ฐานันดรศักดิ์ว่า "เช่าเต้าซู่หวัง" (邵悼肅王)
  • นางเซี่ย (夏氏; ตาย ค.ศ. 1167), ได้เป็นมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เฉิงกงหฺวังโฮ่ว" (成恭皇后)
  • เซี่ย ซูฟาง (謝蘇芳; ค.ศ. 1132–1203), ได้เป็นมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เฉิงซู่หฺวังโฮ่ว" (成肅皇后)
  • สตรีไม่ทราบนาม
    • บุตรหญิง (ตาย ค.ศ. 1162), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "เจียกงจู่" (嘉公主)
    • บุตรหญิงไม่ทราบนาม

อ้างอิง

  1. Lo, Jung-pang (1 January 2012). China as a Sea Power, 1127-1368: A Preliminary Survey of the Maritime Expansion and Naval Exploits of the Chinese People During the Southern Song and Yuan Periods. NUS Press. pp. 103–. ISBN 978-9971-69-505-7.

บรรณานุกรม

  • Toqto'a, บ.ก. (1343). History of Song. Volumes 33–35: Biography of Emperor Xiaozong.

กรพรรด, งเซ, ยวจง, งเซ, ยวจง, 宋孝宗, นอ, sòng, xiàozōng, พฤศจ, กายน, 1127, นายน, 1194, อต, วว, าว, เช, นต, วย, 赵眘, นต, วเต, 趙眘, นอ, zhào, shèn, อรองว, เหว, ยนหย, 元永, นอ, yuányǒng, เป, นจ, กรพรรด, องค, ของราชวงศ, 宋朝, แห, งจ, กรวรรด, และเม, อแบ, งราชวงศ, งออกเป, น. sngesiywcng cin 宋孝宗 phinxin Song Xiaozōng 27 phvscikayn kh s 1127 28 mithunayn kh s 1194 chuxtwwa caw echin cintwyx 赵眘 cintwetm 趙眘 phinxin Zhao Shen chuxrxngwa y ehwiynhyng cin 元永 phinxin Yuanyǒng epnckrphrrdixngkhthi 11 khxngrachwngssng 宋朝 aehngckrwrrdicin aelaemuxaebngrachwngssngxxkepnsmyehnuxkbsmyit nbepnckrphrrdixngkhthi 2 khxngrachwngssngit 南宋朝 eswyrachytngaet kh s 1162 cnslarachsmbtiin kh s 1189sngesiywcngckrphrrdiaehngrachwngssngkhrxngrachy24 krkdakhm kh s 1162 18 kumphaphnth kh s 1189rachaphiesk24 krkdakhm kh s 1162kxnhnackrphrrdisngekacng 宋高宗 thdipckrphrrdisngkwngcng 宋光宗 phraecahlwng 太上皇 khrxngrachy18 kumphaphnth kh s 1189 28 mithunayn kh s 1194rchskhlngsing 隆興 kh s 1163 1164 echiyneta 乾道 kh s 1165 1173 chunsi 淳熙 kh s 1174 1189 phranamhlngsinphrachnmckrphrrdiechathng thngeta k wnetx ecakng ecxehwin echinxu hmingeching echingesiyw 紹統同道冠德昭功哲文神武明聖成孝皇帝 idrbemux kh s 1197 wdpracarchkalesiywcng 孝宗 rachwngsskulcawphrarachbidacaw cuxeching 趙子偁 phrarachmardanangcang 張氏 prasuti27 phvscikayn kh s 1127 1127 11 27 caw pwchng 趙伯琮 kh s 1127 1133 caw ey wiyn 趙瑗 kh s 1133 1160 caw ehwy 趙瑋 kh s 1160 1162 caw echin 趙眘 kh s 1162 1194 swrrkht28 mithunayn kh s 1194 66 pi enuxha 1 chux 2 prawti 3 khrxbkhrw 4 xangxing 5 brrnanukrmchux aekikhcaw echin edimmichuxtwwa caw pwchng 趙伯琮 txmaineduxnminakhm kh s 1133 ekhawngaelwepliynchuxtwepn caw ey wiyn 趙瑗 khrneduxnemsayn kh s 1160 idepnoxrsbuythrrmkhxngckrphrrdisngekacng 宋高宗 aelwepliynchuxtwepn caw ehwy 趙瑋 phxeduxnkrkdakhm kh s 1162 idepnrchthayathaelwcungepliynchuxtwepn caw echin tamladbineduxnphvsphakhm kh s 1160 caw echin idrbchuxrxngwa y ehwiynkuy 元瑰 khrneduxnkrkdakhm kh s 1162 emuxepnrchthayathaelwcungepliynchuxrxngepn y ehwiynhyng prawti aekikhcaw echin epnthayathrunthi 7 khxngcaw khwngxin 趙匡胤 phukhrxngrachyepnckrphrrdisngithcu 宋太祖 pthmkstriyrachwngssngcaw echin epnbutrkhnthi 2 khxngcaw cuxeching 趙子偁 esiychiwit kh s 1143 lukphiluknxngkhnthi 6 khxngcaw okw 趙構 phukhrxngrachyepnckrphrrdisngekacng kstriyxngkhthi 10 khxngrachwngssngemuxekidehtukarncingkhng 靖康事變 in kh s 1127 yatiphinxngkhxngcaw okw odyechphaacaw ci 趙佶 bida sungeswyrachyepnckrphrrdisnghuycng 宋徽宗 aelacaw h wn 趙桓 phichay sungeswyrachyepnckrphrrdisngchincng 宋欽宗 thukchawn hwiecin 女真 cbepnechlyipyngdinaednrachwngscin 金朝 swncaw okw hnilngitid aelwtngtnepnckrphrrdisngekacngsubrachwngssngtx caw okw rbsngihtidtamhayatikhnxun thixachlngehluxxyu cnmaphbcaw echin cungrbepnoxrsbuythrrmineduxnemsayn kh s 1160 khrneduxnkrkdakhm kh s 1162 caw okw aetngtngcaw echin epnrchthayath thanndrskdiwa h wngithcux 皇太子 wnthi 24 krkdakhm kh s 1162 caw okw slarachyihcaw echin khunepnckrphrrdisngesiywcng swncaw okw exngidrbysphraecahlwng 太上皇 aelayngmixanacthangkaremuxngxyutxipin kh s 1162 nnexng mikarkahndwa phuekhasxbepnkhunnangphleruxntxngkhimayingthnuepn 1 khrn kh s 1165 rachwngssngthasnthisyyasntiphaphkbrachwngscininrchkalcaw echin rachwngssngyngsngkhnawanichiptangpraethsmakkwakxn odyechphaasngipthangmhasmuthrxinediycaw echin yngprakaskhunthanaihaekkhunphley w efy 岳飛 aelakwadlangklumkhxngkhunnangchin huy 秦檜 inrachsankin kh s 1187 phraecahlwngcaw okw sinphrachnm caw echin othmnshnk cn kh s 1189 caw echin cungslarachsmbtiihcaw tun 趙惇 oxrskhxngtn khunepnckrphrrdisngkwngcng 宋光宗 aetcaw echin rbysphraecahlwng aelamixanacthangkaremuxngtxipehmuxncaw okwcaw echin prachwrsinphrachnmin kh s 1194khrxbkhrw aekikhbidamardabida caw cuxeching 趙子偁 tay kh s 1143 thanndrskdiwa siwxansihwng 秀安僖王 marda nangcang 張氏 tay kh s 1167 phriyaaelabutrnangkw 郭氏 kh s 1126 1156 emuxesiychiwitaelwidepnmehsi thanndrskdiwa echingmuh wngohw 成穆皇后 caw chi 趙愭 kh s 1144 1167 idepnrchthayath thanndrskdiwa c wngehwinh wngithcux 莊文皇太子 caw khay 趙愷 kh s 1146 1180 idepnxngkhchay thanndrskdiwa ewyhuyesiynhwng 魏惠憲王 caw tun 趙惇 kh s 1147 1200 idepnrchthayath aelasubrachsmbtiepnckrphrrdisngkwngcng 宋光宗 caw ekhx 趙恪 idepnxngkhchay thanndrskdiwa echaetasuhwng 邵悼肅王 nangesiy 夏氏 tay kh s 1167 idepnmehsi thanndrskdiwa echingkngh wngohw 成恭皇后 esiy sufang 謝蘇芳 kh s 1132 1203 idepnmehsi thanndrskdiwa echingsuh wngohw 成肅皇后 striimthrabnam butrhying tay kh s 1162 idepnxngkhhying thanndrskdiwa eciykngcu 嘉公主 butrhyingimthrabnamxangxing aekikh Lo Jung pang 1 January 2012 China as a Sea Power 1127 1368 A Preliminary Survey of the Maritime Expansion and Naval Exploits of the Chinese People During the Southern Song and Yuan Periods NUS Press pp 103 ISBN 978 9971 69 505 7 brrnanukrm aekikhToqto a b k 1343 History of Song Volumes 33 35 Biography of Emperor Xiaozong ekhathungcak https th wikipedia org w index php title ckrphrrdisngesiywcng amp oldid 9396615, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม