จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะ
จักรพรรดิโกะ-โฮริกาวะ (ญี่ปุ่น: 後堀河天皇 โรมาจิ: Go-Horikawa-Tenno) จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 86 ตามระเบียบประเพณีของการสืบทอดราชบัลลังก์ รัชสมัยของพระองค์ทอดยาวตั้งแต่ ค.ศ. 1221 ถึง ค.ศ. 1232
| โกะ-โฮะริกะวะ | |
|---|---|
| จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น | |
| ครองราชย์ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 1764 - 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 1775 | |
| พิธีราชาภิเษก | 14 มกราคม พ.ศ. 1765 |
| ไดโจไซ | 27 ธันวาคม พ.ศ. 1765 |
| รัชศก | โจคิว |
| รัชกาลก่อนหน้า | ชูเกียว |
| รัชกาลถัดไป | ชิโจ |
| ประสูติ | 22 มีนาคม พ.ศ. 1755 |
| สวรรคต | 31 สิงหาคม พ.ศ. 1777 |
| สุสานหลวง | Kannon-ji no misasagi |
| พิธีฉลองการเจริญวัย | 15 กุมภาพคนธ์ พ.ศ. 1765 |
| พระราชบิดา | เจ้าชายโมะริซะดะ (ต่อมาคือ โกะ-ทะกะกุระ-อิง) |
| พระราชมารดา | จิเมียวอิง ชินชิ |
| จักรพรรดินี (โคโง) | ฟุจิวะระ โนะ อะริโกะ |
| จักรพรรดินี (ชูงู) | ฟุจิวะระ โนะ โชชิ ฟุจิวะระ โนะ ชุนชิ |
| พระราชโอรส-ธิดา | จักรพรรดิชิโจ |
โดยพระนามของพระองค์นำมาจากพระนามของจักรพรรดิใน คริสต์ศตวรรษที่ 10 จักรพรรดิโฮะริกะวะ (堀河天皇) เมื่อใส่คำว่า โกะ (後) ที่แปลว่า ที่สอง หรือ ยุคหลัง เข้าไปทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโฮะริกะวะที่สอง หรือ จักรพรรดิโฮะริกะวะยุคหลัง
พงศาวลี
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะมีพระนามเดิมก่อนขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศว่า เจ้าชายยูตะฮิโตะ (茂仁)
- พระราชบิดา : เจ้าชายโมะริซะดะ หรือ โกะ-ทะกะกุระ-อิง (守貞親王) (後高倉院) พระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน จักรพรรดิทะกะกุระ (高倉天皇)
- จักรพรรดินี (皇后) : ฟุจิวะระ โนะ อะริโกะ
- จักรพรรดินี (中宮) : ฟุจิวะระ โนะ โชชิ
- จักรพรรดินี (中宮) : ฟุจิวะระ โนะ ชุนชิ
- พระราชโอรสองค์ที่ 1 : เจ้าชายมิสึฮิโตะ (秀仁親王) (ต่อมาคือ จักรพรรดิชิโจ)
- พระราชธิดาองค์ที่ 4 : เจ้าหญิง ?? (Imperial Princess ??)
ครองราชบัลลังก์
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะประสูติเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 1755 ตรงกับปีที่ 2 ในรัชสมัย จักรพรรดิจุนโตะกุ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายยูตะฮิโตะ (茂) เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ใน เจ้าชายโมะริซะดะ หรือ โกะ-ทะกะกุระ-อิง พระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน จักรพรรดิทะกะกุระ
ภายหลังจากเหตุการณ์ สงครามปีโจคิว จักรพรรดิชูเกียว ถูกปลดจากราชบัลลังก์โดยไร้รัชทายาททำให้สายราชสกุลซึ่งสืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิโกะ-โทะบะ ต้องสิ้นสุดลงเหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์จึงยกเจ้าชายยูตะฮิโตะขึ้นครองราชย์เมื่อปี 1764 เมื่อพระชนม์เพียง 9 พรรษาโดยพระราชอำนาจทั้งหมดอยู่ในมือของโกะ-ทะกะกุระ-อิง ผู้เป็นพระราชบิดา
บั้นปลายพระชนม์ชีพ
จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะทรงสละราชบัลลังก์เมื่อปี 1775 ขณะพระชนม์เพียง 20 พรรษาหลังจากครองราชย์ได้ 11 ปีโดยทรงสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายมิสึฮิโตะ พระราชโอรสพระชนม์เพียง 1 พรรษาขึ้นครองราชย์เป็น จักรพรรดิชิโจ ส่วนอดีตจักรพรรดิทรงผนวช และได้รับสมัญญา ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) ก่อนจะสวรรคตเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 1777 ขณะพระชนม์เพียง 22 พรรษา
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพ
ศักราชในรัชกาล
อ้างอิง
- Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 238–241; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 344–345; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 226–227.