ทางด่วนโทเม

ทางด่วนโทเม (ญี่ปุ่น: 東名高速道路 โรมาจิ: Tōmei Kōsoku Dōro) เป็นทางด่วนแห่งชาติสายหนึ่งบนเกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น ดำเนินการโดยบริษัททางด่วนญี่ปุ่นกลาง ทางด่วนสายนี้กำหนดให้ใช้หมายเลข E1 ภายใต้ข้อเสนอการกำหนดหมายเลขทางด่วน ค.ศ. 2016 เนื่องจากเส้นทางของทางด่วนนี้ขนานไปกับทางหลวงหมายเลข 1 ทางด่วนโทเมเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงเอเชียสาย 1 ในโครงข่ายทางหลวงสายเอเชีย

ทางด่วนโทเม
東名高速道路
ข้อมูลของเส้นทาง
ส่วนหนึ่งของ
ความยาว:	346.8 กิโลเมตร (215.5 ไมล์)
มีขึ้นเมื่อ:	1968 – ปัจจุบัน
ทางแยกที่สำคัญ
จาก:	ทางแยกต่างระดับโตเกียว ใน แขวงเซตางายะ โตเกียว ทางด่วนชูโตะ สายชิบูยะ ทางหลวงโตเกียวหมายเลข 311
ถึง:	ทางแยกต่างระดับโคมากิ ใน โคมากิ จังหวัดไอจิ ทางด่วนเมชิง ทางด่วนนาโงยะ สายโคมากิ ทางหลวงหมายเลข 41
ตำแหน่งที่ตั้ง
เมืองหลัก:	คาวาซากิ, โยโกฮามะ, อัตสึงิ, ฟูจิ, ชิซูโอกะ, ฮามามัตสึ, โทโยกาวะ, โทโยตะ, นาโงยะ, คาซูงาอิ
ระบบทางหลวง
ทางหลวงในประเทศญี่ปุ่น ทางด่วนในประเทศญี่ปุ่น

การตั้งชื่อ

คำว่า โทเม เป็นอักษรย่อที่ประกอบด้วยตัวอักษรคันจิสองตัว ตัวแรกหมายถึงโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京) และตัวที่สองหมายถึงนาโงยะ (ญี่ปุ่น: 名古屋) ซึ่งเป็นสองเมืองหลักที่ทางด่วนนี้เชื่อมเข้าด้วยกัน

ทางด่วนนี้ได้รับกำหนดชื่ออย่างเป็นทางการว่า ทางด่วนโทไกสายแรก ส่วนทางด่วนโทไกสายที่สอง (เปิดใช้งานในชื่อ ทางด่วนชินโทเม) อยู่ระหว่างการก่อสร้าง โดยจะขนานกับเส้นทางที่มีอยู่เดิม ซึ่งจะช่วยบรรเทาปัญหาการจราจรแออัดในระยะเวลาอันใกล้

ภาพรวม

 

ทางด่วนโทเมในอัตสึงิ จังหวัดคานางาวะ

 

ภูมิทัศน์ช่วงเย็นบริเวณใกล้กับพื้นที่จอดรถยูอิ ซึ่งในภาพมี (จากขวาไปซ้าย) อ่าวซูรูงะ, ทางด่วนโทเม, ทางหลวงหมายเลข 1, และทางรถไฟสายหลักโทไกโด

ทางด่วนโทเมเป็นถนนสายสำคัญที่เชื่อมระหว่างโตเกียวและนาโงยะ เป็นถนนที่มีการจราจรคับคั่งที่สุดในบรรดาถนนที่ดำเนินการโดยบริษัททางด่วนญี่ปุ่นกลาง โดยบางตอนนั้นมีรถสัญจรมากกว่า 100,000 คันต่อวัน

ทางด่วนช่วงแรกเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1968 และแล้วเสร็จตลอดทั้งสายในปี ค.ศ. 1969

จากจุดเริ่มต้นในพื้นที่ทางตะวันตกของโตเกียว เส้นทางของทางด่วนวิ่งไปทางตะวันตกผ่านจังหวัดคานางาวะ โดยขนานไปกับทางหลวงหมายเลข 246 และผ่านตอนเหนือของเมืองโยโกฮามะ เส้นทางวิ่งต่อไปทางตะวันตกเข้าสู่จังหวัดชิซูโอกะ วิ่งผ่านทิศใต้ของภูเขาฟูจิ และวิ่งตามแนวชายฝั่งอ่าวซูรูงะ โดยขนานไปกับทางหลวงหมายเลข 1 และทางหลวงประวัติศาสตร์โทไกโด ก่อนที่จะเข้าสู่เมืองชิซูโอกะ จากนั้นเส้นทางก็วิ่งต่อไปทางตะวันตก ผ่านทะเลสาบฮามานะ ซึ่งอยู่ในพื้นที่ทางตะวันตกของจังหวัดชิซูโอกะ และเข้าสู่จังหวัดไอจิ หลังจากนั้นทางด่วนก็ได้มุ่งหน้าไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ผ่านพื้นที่ทางตะวันออกของเมืองนาโงยะ และไปบรรจบกับปลายทางของทางด่วนชูโอ ก่อนที่จะสิ้นสุดที่ทางแยกต่างระดับในเมืองโคมากิ ซึ่งอยู่ทางเหนือของเมืองนาโงยะ แม้ว่าทางด่วนโทเมจะสิ้นสุดที่จุดนี้ แต่เส้นทางนั้นก็ได้ต่อเนื่องโดยเชื่อมต่อกับทางด่วนเมชิง ซึ่งต่อไปยังเกียวโต โอซากะ และโคเบะ

ดูเพิ่ม

• ทางด่วนชินโทเม
• ทางหลวงสายเอเชีย
• บริษัททางด่วนญี่ปุ่นกลาง
• ทางด่วนในประเทศญี่ปุ่น

อ้างอิง

1. Ministry of Land, Infrastructure and Transport. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-04-02. สืบค้นเมื่อ 2008-04-17.
2. Japan Civil Engineering Contractors' Association. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-02-10. สืบค้นเมื่อ 2008-05-20.
3. Ministry of Land, Infrastructure and Transport. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-06-10. สืบค้นเมื่อ 2008-05-20.
4. "Japan's Expressway Numbering System". www.mlit.go.jp. สืบค้นเมื่อ 27 June 2019.
5. Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 54 shows an aerial photo of the Yokohama Aoba Interchange, placing AH1 clearly on the Tomei Expressway rather than the other Tokyo-Nagoya expressway, the Chūō Expressway.
6. UNESCAP Asian Highway Network Project. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (excel) เมื่อ 2005-05-12. สืบค้นเมื่อ 2008-05-20.
7. Ministry of Land, Infrastructure and Transport. (PDF). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (pdf) เมื่อ 2011-09-27. สืบค้นเมื่อ 2008-04-13.
8. "C-NEXCO Business Outline" (pdf). สืบค้นเมื่อ 2008-05-20.^{[ลิงก์เสีย]}

แหล่งข้อมูลอื่น

• บริษัททางด่วนญี่ปุ่นกลาง

พิกัดภูมิศาสตร์: 35°35′40″N 139°34′24″E / 35.594315°N 139.573410°E / 35.594315; 139.573410