ทางด่วนในประเทศจีน

โครงข่ายทางด่วนของประเทศจีน เป็นระบบรวมของทางด่วนระดับชาติและระดับมณฑลของประเทศจีน โดยสิ้นปี ค.ศ. 2017 โครงข่ายทางด่วนของประเทศจีนมีระยะทางรวมทั้งหมด 136,000 กิโลเมตร ซึ่งถ้าวัดจากระยะทางก็เป็นระบบทางด่วนที่ใหญ่ที่สุดในโลก นำหน้าระยะทางทั้งหมดของระบบทางหลวงอินเตอร์สเตตของสหรัฐอเมริกาในปี ค.ศ. 2011 ระบบทางด่วนในระดับชาติรู้จักกันอย่างเป็นทางการว่า ระบบทางหลวงสายหลักแห่งชาติ (จีนตัวย่อ: 中国国家高速公路网; จีนตัวเต็ม: 中國國家高速公路網; พินอิน: Zhōngguó Guójiā Gāosù Gōnglùwǎng; อังกฤษ: National Trunk Highway System) ซึ่งย่อได้เป็น NTHS ประกอบด้วย ทางด่วนที่มีเส้นทางแบบรัศมีออกจากปักกิ่ง ซึ่งเป็นเมืองหลวง 7 สาย, ทางด่วนเหนือ-ใต้ 11 สาย และทางด่วนตะวันออก-ตะวันตก 18 สาย นับเป็นกระดูกสันหลังของโครงข่ายทางด่วนของประเทศ เส้นทางกระดูกสันหลังนี้รู้จักกันในชื่อ โครงข่าย 71118 (จีนตัวย่อ: 71118网; จีนตัวเต็ม: 71118網; พินอิน: 71118 wǎng) นอกจากนี้ ในแต่ละเขตการปกครองระดับมณฑลของประเทศจีนก็มีระบบทางด่วนเป็นของตัวเอง

เส้นทางในเมืองของทางด่วนจี 4 ปักกิ่ง–ฮ่องกง–มาเก๊า ในตงกว่าน มณฑลกวางตุ้ง

แผนที่ทางด่วนในประเทศจีน

ทางด่วนสายแรกที่ได้มีบันทึกไว้ในประเทศจีน ย้อนกลับไปเมื่อกว่าสองพันปีมาแล้วในสมัยราชวงศ์ฉิน เมื่อจักรพรรดิพระองค์แรก จิ๋นซีฮ่องเต้ ได้สร้างทางหลวงรัฐระยะทาง 750 กิโลเมตร เชื่อมต่อจากเมืองหลวงชื่อเสียนหยางไปยังพรมแดนทางด้านเหนือของออร์ดอส เพื่อเป็นการวางแผนป้องกัน ต่อมา ทางหลวงแห่งชาติจีนสมัยใหม่สายแรกที่ก่อสร้างระดับดิน คือ ทางด่วนเซี่ยงไฮ้–เจียติ้ง เปิดใช้บริการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1988 มีระยะทาง 17.37 กิโลเมตร (10.79 ไมล์) ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของระบบทางด่วนของเซี่ยงไฮ้ ช่วงต้นของยุค 1990 ก็จะเห็นการเริ่มต้นของแผนขนาดใหญ่ของประเทศที่จะพัฒนาโครงข่ายถนน โดยในปี ค.ศ. 1999 โครงข่ายนี้ได้มีระยะทางมากกว่า 10,000 กิโลเมตร (6,200 ไมล์) สำหรับเส้นทางของทางด่วนสายหลักหลายสายจะขนานไปกับเส้นทางเดิมของทางหลวงแห่งชาติจีน

หมายเหตุ

1. ทางด่วนเซี่ยงไฮ้–เจียติ้งนี้เป็นทางด่วนสายแรกที่สร้างในจีนแผ่นดินใหญ่ ยกเว้นไต้หวัน (ดูที่สถานะทางการเมืองของไต้หวัน) เช่นเดียวกันกับฮ่องกงและมาเก๊า ซึ่งในเวลานั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษและโปรตุเกสตามลำดับ ถ้ารวมไต้หวันด้วย ทางด่วนสายแรกที่เปิดให้บริการในจีนสมัยใหม่ก็คือ ทางหลวงหมายเลข 1 รู้จักกันในชื่อ ทางด่วนจงชาน ซึ่งเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1974

อ้างอิง

1. "我国高速公路通车里程位居世界第一 骨架网络正加快贯通". 第一财经日报.
2. Li, Si-ming and Shum, Yi-man. Impacts of the National Trunk Highway System on accessibility in China. Journal of Transport Geography.
3. 国家高速公路网规划 (National Trunk Highway System Planning). 13 January 2005. (จีน)
4. "Exhibition unveils China's ancient "state highway" in Qin Dynasty". Xinhua. 2016-10-26. สืบค้นเมื่อ 2016-10-26.
5. 国内首条取消收费高速公路改建工程启动. News.cn. (จีน)
6. National Bureau of Statistics of China 2009-03-07 at the Wayback Machine.

แหล่งข้อมูลอื่น