บ๊วย

บ๊วย เป็นสำเนียงฮกเกี้ยนและแต้จิ๋วของคำภาษาจีนว่า "梅" สำเนียงกลางว่า เหมย์ (méi) และอาจหมายถึง

• เอี่ยบ๊วย หรือ หยางเหมย (杨梅 ในภาษาจีนกลาง) (Chinese Bayberry หรือ Japanese Bayberry), ชื่อวิทยาศาสตร์: Myrica rubra ในวงศ์เอี้ยบ๊วย (Myricaceae) ไม้ยืนต้น ผลกลม ผิวขรุขระเป็นปุ่มปม สุกสีแดงเข้มถึงม่วงดำ กินสุกรสเปรี้ยวหวาน ดองเกลือตากแห้งในลักษณะแบบเดียวกับ บ๊วยเค็ม และ ดองในเหล้าขาวจีน
• บ๊วย (Chinese plum หรือ Japanese apricot), ชื่อวิทยาศาสตร์: Prunus mume ในวงศ์ Rosaceae ไม้ยืนต้น ผลกลมถึงออกรี หรือกลมแป้น มีร่อง ปลายมีติ่งแหลมสั้น ๆ มีขน ผลสุกสีเหลือง รสเปรี้ยวจัดและขม ใช้ดองเกลือแล้วกินได้ หรือประกอบอาหารแต้จิ๋ว ปลานึ่งบ๊วย
• บ๊วยเค็ม (话梅 หรือ Saladitos), ของกินเล่น ทำจากบ๊วย (Prunus mume) ดองเกลือตากแห้ง
• เชษฐวุฒิ วัชรคุณ, นักแสดงชาวไทย ชื่อเล่นว่า เอ้ด และชื่อในการแสดงว่า บ๊วย
• ภาษาปาก หมายความว่า ที่สุดท้าย หรือ ล้าหลังที่สุด มาจาก 尾 (เหว่ย ในภาษาจีนกลาง หมายถึง หาง ปลาย ท้ายสุด)

เอี่ยบ๊วย หรือ หยางเหมย (杨梅 ในภาษาจีนกลาง Myrica rubra)

บ๊วย (Prunus mume)

บ๊วยดอง (酸梅 หรือ Umeboshi จาก Prunus mume)

บ๊วยเค๊ม ( 话梅 ) ทำจากผลบ๊วยดองเกลือตากแห้ง