พระนางช็องฮี

พระนางช็องฮี (Hangeul:정희왕후, Hanja:貞熹王后, Revised Romanization: Jeonghui Wanghu) (8 ธันวาคม 1418 – 6 พฤษภาคม 1483) เป็นพระมเหสีของพระเจ้าเซโจ รัชกาลี่ 7 แห่งโชซ็อนและยังเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าเยจงแห่งโชซ็อน รัชกาลที่ 8 ภายหลังการสวรรคตของพระราชสวามีในปี ค.ศ. 1468 พระนางทรงขึ้นดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการให้กับพระราชโอรสในปี ค.ศ. 1468 - 1469 และยังทรงเป็นผู้สำเร็จราชการให้กับพระราชนัดดาซึ่งก็คือพระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อนในปี ค.ศ. 1469 ถึง ค.ศ. 1477 พระนางทรงเป็นธิดาจากตระกูลยุนแห่งพาพยอง

พระนางช็องฮี 정희왕후
ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ดำรงตำแหน่ง	1468 – 1477 กับ พระมเหสีอินซู
กษัตริย์	พระเจ้าเยจง พระเจ้าซ็องจง
พระอัยยิกาแห่งโชซ็อน
ดำรงพระอิสริยยศ	1469 – 1483
ก่อนหน้า	ไม่มี
ถัดไป	พระมเหสีอันซุน พระมเหสีอินซู
พระพันปีแห่งโชซ็อน
ดำรงพระอิสริยยศ	1468 – 1469
ก่อนหน้า	พระมเหสีจองซุน (พระเจ้าทันจง)
ถัดไป	พระมเหสีอันซุน พระมเหสีอินซู
พระมเหสีแห่งโชซ็อน
ดำรงพระอิสริยยศ	1455 – 1468
ก่อนหน้า	พระมเหสีจองซุน (พระเจ้าทันจง)
ถัดไป	พระมเหสีอันซุน
พระราชสวามี	พระเจ้าเซโจ
พระราชบุตร	ลี จาง, องค์ชายรัชทายาทอึยคยอง พระเจ้าเยจง องค์หญิงอึยซุก ลี เซ-ฮึย
พระนามหลังสิ้นพระชนม์ 자성흠인경덕선열명순원숙휘신혜의신헌정희왕후
สกุล	Papyeong Yun
ราชวงศ์	โชซ็อน
พระราชบิดา	ยุน พยอน
พระราชมารดา	ท่านผู้หญิงลี
พระราชสมภพ	8 ธันวาคม ค.ศ. 1418(1418-12-08) ฮงช็อน, อาณาจักรโชซ็อน
สวรรคต	6 พฤษภาคม ค.ศ. 1483 (64 พรรษา) อาณาจักรโชซ็อน

พระราชประวัติ

พระนางช็องฮีประสูติในวันที่สิบเอ็ดเดือนที่สิบเอ็ดตามปฏิทินจันทรคติในปีที่สิบแปดของการของราชของพระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน พระบิดาคือ ยุน พยอน (Hangul: 윤번, Hanja: 尹璠) (ค.ศ.1384–ค.ศ.1448) ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการเมืองหลวงในขณะนั้น มารดาเป็นสตรีจากสายสกุลลี (Hangul: 이씨, Hanja: 李氏) พระนางทรงเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับเจ้าชายซูยาง ในปี ค.ศ. 1428 ในวันที่สามสิบเดือนที่สิบสองตามปฏิทินจันทรคติในปีที่สิบของการครองราชย์ของพระเจ้าเซจงมหาราช พระนางขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีหลังจากที่พระราชสวามีเสด็จขึ้นครองราชย์ในปี ค.ศ. 1455

พระนางช็องฮีกลายเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินเมื่อพระราชโอรสเจ้าชายแฮยางเสด็จขึ้นครองราชย์เนื่องจากร่างกายทรงไม่แข็งแรง ในปี ค.ศ. 1468 ตามประวัติศาสตร์พระนางทรงเป็นนักปกครองที่ดีดังเช่นสมัยที่พระราชสวามียังมีพระชนม์ชีพทรงปกครองราชอาณาจักรจนทำให้เกิดความรุ่งเรืองมากมาย

ในปี ค.ศ. 1469 พระเจ้าเยจงสวรรคตจากอาการประชวรขณะมีพระชนมายุเพียง 20 พรรษา ทำให้พระโอรสของเจ้าชายรัชทายาทอึยคยองซึ่งเป็นพระราชนัดดาของพระนางขึ้นดำรงตำแหน่งกษัตริย์นามว่าพระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อน ในขณะนั้นมีพระชนมายุเพียง 13 พรรษา พระนางช็องฮีทรงเป็นผู้สำเร็จราชการร่วมกับพระนางอินซูซึ่งเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าซ็องจง พระนางทรงอนุญาตให้เกษตรกรของประเทศสามารถปลูกพืชในพื้นที่ที่พระนางประทานให้ซึ่งเคยเป็นพื้นที่ของการทหาร และในปี ค.ศ. 1474 ทรงร่างกฎหมายที่ใช้ปกครองประเทศเสร็จสมบูรณ์ซึ่งใช้เวลาร่างขึ้นมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าเซโจ

พระนางช็องฮีทรงลงจากการเป็นผู้สำเร็จราชการของพระเจ้าซองจงในปี ค.ศ. 1477 ซึ่งตามกฎมนเทียรบาลระบุให้กษัตริย์เมื่อมีพระชนมายุครบ 20 พรรษา สามารถว่าราชการแผ่นดินได้ด้วยพระองค์เอง พระนางสวรรคตในปี ค.ศ. 1483 ในวันที่สามสิบเดือนที่สามในปีที่สิบสี่ของการครองราชย์ของพระเจ้าซ็องจงขณะพระชนมายุได้ 65 พรรษา ซึ่งนักประวัติศาสตร์ได้สันนิษฐานว่า พระนางทรงได้รับความกระทบกระเทือนพระทัยจากการสูญเสียพระนางเชฮ็อนซึ่งสิ้นพระชนม์ไปก่อนหน้านั้น ประกอบกับมีพระชนมายุมากแล้ว ทำให้พระวรกายไม่ค่อยแข็งแรงนัก

ก่อนหน้า		พระนางช็องฮี		ถัดไป
พระนางช็องซุน		พระมเหสีกรุงโชซ็อน (ค.ศ. 1455 - 1468)		พระนางอันซุน