พระภรต

บทความนี้กล่าวถึงตัวละครในเรื่องมหาภารตะ สำหรับตัวละครในเรื่องรามเกียรติ์ ดูที่ พระพรต

พระพรต (สันสกฤต: भरत, อักษรโรมัน: bharata, lit. 'The Cherished') เป็นบรรพบุรุษของทั้งฝ่ายเการพและปาณฑพ เรื่องราวของพระองค์ถูกเล่าอยู่ใน อาทิบรรพ ซึ่งเป็นบรรพแรกในคัมภีร์มหาภารตะ โดยเล่าถึงการกำเนิดของพระองค์ และเรื่องของ ท้าวทุษยันต์ และนางศกุนตลา.

พระภรต Bharata
จักรพรรดิ
ภรตเล่นกับลูกสิงโต ภาพวาดโดยราชา รวิ วรรมา
ก่อนหน้า	ท้าวทุษยันต์
ถัดไป	ภูมันยุ
คู่อภิเษก	สุนันทา, 2 องค์อื่น
ราชวงศ์	จันทรวงศ์
พระราชบิดา	ท้าวทุษยันต์ แห่ง หัสตินาปุระ
พระราชมารดา	ศกุนตลา
ประสูติ	อาศรมของพระฤๅษีกัณวะ

ในมหากาพย์มหาภารตะ บรรพบุรุษของราชวงศ์กุรุนั้นเริ่มต้นจากพระองค์เป็นปฐม ในการครองราชย์ของพระองค์ และอาณาจักรของพระองค์ ทุกคนจึงเรียกว่า ภารตะ

ประวัติของพระองค์ในโลกวรรณกรรม

จากบันทึกใน มหาภารตะ (จับความจากตอน อาทิบรรพ) เล่าว่า พระองค์เป็นพระโอรสของ ท้าวทุษยันต์ กับนางศกุนตลา พระองค์เป็นรัชทายาทแห่ง ราชวงศ์จันทรวงศ์ แห่งวรรณะกษัตริย์ พระองค์มีพระนามเดิมว่า สรรวทมน์ สรรวทน์เติบโตขึ้นเป็นเด็กที่แข็งแรง อยู่ท่ามกลางเหล่าสัตว์ร้าย มักเล่นสนุกโดยการเปิดปากเสือหรือสิงโต แล้วนับจำนวนฟัน ต่อมาฤๅษีทุรวาสได้สาปให้ท้าวทุษยันต์ลืมนางศกุนตลา จนกว่าจะได้ทอดพระเนตรแหวนที่พระองค์ประทานให้นางศกุนตลา เมื่อท้าวทุษยันต์ทรงจำนางศกุนตลาได้แล้ว พระองค์ทรงยกราชบัลลังก์ให้แก่สรรวทมน์ และทรงตั้งชื่อให้ใหม่ว่าภรต

พระภรตได้ครองบัลลังก์ตั้งแต่ทรงพระเยาว์ แต่ก็ทรงแผ่พระราชอำนาจไปทั่วชมพูทวีปในสมัยนั้น ชมพูทวีปจึงมีนามว่าภารตวรรษ แปลว่าดินแดนของภรต ในวิษณุปุราณะได้ระบุขอบเขตของดินแดนภารตวรรษว่า"วรรษที่ตั้งอยู่เหนือมหาสมุทรและทางใต้ของภูเขาหิมาลัยเรียกว่าภารตวรรษ" พระภรตเป็นกษัตริย์ที่ทรงคุณธรรม พระฤๅษีกัณวะเป็นราชปุโรหิตของพระองค์ พระองค์ได้ทรงประกอบพิธีอัศวเมธที่ริมฝั่งแม่น้ำยมุนา 100 ครั้ง ริมแม่น้ำสรัสวตี 300 ครั้ง ริมแม่น้ำคงคา 400 ครั้ง ทรงประกอบพิธีอัศวเมธอีกพันครั้ง อีกทั้งยังทรงประกอบพิธีราชสูยะ100ครั้ง และทรงทำพิธีอื่นๆอีกเช่นอัคนิโสม วิศวาชิต เป็นต้น พระภรตมีบุตรชื่อเภามันยุ โดยกำเนิดของเภามันยุมี2ตำนานคือ

1)เป็นบุตรของพระภรตกับพระนางสุนันทา ธิดาของท้าวสรรวเสนา พระราชาแคว้นกาสี

2)ประสูติจากพิธีกรรมของพระภรต

อ้างอิง

• Ganguly, KM (2006) [1883], The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa (Drona Parva Section LXVIII ed.), Sacred Texts
• Mackenzie, Donald A (2004) [1913], Indian Myth and Legend, CHAPTER IX: Prelude to the Great Bharata War, Sacred Texts

1. Mahabharata, Adi Parva, Sambhava Parva
2. Mahabharata, Adi Parva, Sambhava Parva (in Sanskrit)
3. Apte, Vaman Shivaram (1959). "भरतः". Revised and enlarged edition of Prin. V. S. Apte's The practical Sanskrit-English dictionary. Poona: Prasad Prakashan.
4. Buitenen, J. A. B. van (1973). "Introduction". Mahabharata Book I: The book of beginnings. University of Chicago Press. ISBN 9780226846637.
5. Julius Lipner (2010) "Hindus: Their Religious Beliefs and Practices.", p.23
6. National Council of Educational Research and Training, History Text Book, Part 1, India
7. The Mahābhārata. Buitenen, J. A. B. van (Johannes Adrianus Bernardus), 1928-1979,, Fitzgerald, James L. Chicago: University of Chicago Press. 1973. pp. 214. ISBN 0226846636. OCLC 831317.CS1 maint: others (link)
8. Mahabharata, Adi Parva, Sambhava Parva - Bharat Vamsha in Detail 16 January 2010 at the Wayback Machine.