พระเจ้านรปติสี่ตู่

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ นรปติ (แก้ความกำกวม)

พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พม่า: နရပတိ စည်သူ, 8 ตุลาคม 1693-18 สิงหาคม 1754) เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์พุกาม พระราชนัดดาของพระเจ้านรถุได้ขึ้นครองราชสมบัติต่อมา ทรงพระนามว่า พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พ.ศ. 1717-1754) หรือพระนามภาษาสันสกฤตว่า ศรีตรีภูวนาทิตยบวรธัมมราชา ส่วนพระนามในจารึกคือ สี่ตู่ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์

พระเจ้านรปติสี่ตู่ နရပတိ စည်သူ สี่ตู่ที่ 2
เจดีย์กอดอปะลิน, พุกาม
กษัตริย์แห่งพม่า
ครองราชย์	ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1174 – 18 สิงหาคม ค.ศ. 1211
ก่อนหน้า	พระเจ้านรสิงขะ
ต่อไป	พระเจ้าไชยสิงขะ
ชายา	Weluwaddy Min Aung Myat Saw Lat Saw Ahlwan Taung Pyinthe Myauk Pyinthe Wadanthika Saw Mya Kan
พระราชบุตร	Zeya Thura Yaza Thura Ginga Thura Pyanchi พระเจ้าไชยสิงขะ
พระนามเต็ม ศรีตรีภูวนาทิตยบวรธัมมราชา
ราชวงศ์	พุกาม
พระราชบิดา	พระเจ้านะระตู
พระราชมารดา	Myauk Pyinthe
ประสูติ	8 ตุลาคม ค.ศ. 1150 วันอาทิตย์ แรม 1 ค่ำ เดือนThadingyut 512 ME พุกาม
สวรรคต	18 สิงหาคม ค.ศ. 1211 (60 พรรษา) วันพฤหัสบดี ขึ้น 10 ค่ำ เดือนTawthalin 573 ME พุกาม
ศาสนา	พุทธเถรวาท

ในรัชกาลนี้ พระเจ้านรปติสี่ตู่ทรงสร้างรูปแบบอารยธรรมที่เป็นพม่าชัดเจนขึ้นมา และส่งต่อวัฒนธรรมดังกล่าวให้แก่ชนชาติต่างๆโดยรอบ รวมถึงชาวมอญเจ้าของอารยธรรมเดิม นอกจากนี้ ยังทรงรับเอาพุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์เข้ามายังพุกาม มีการแต่งตำราทางพุทธศาสนา สร้างวัด และเจติยวิหาร และกัลปนาข้าทาส ที่ดิน ให้แก่วัดเป็นจำนวนมาก

ยิ่งไปกว่านั้นการสร้างศาสนสถานด้วยสถาปัตยกรรมแบบพุกามของพระองค์ ในดินแดนห่างไกลต่าง ๆ ยังเป็นการแผ่ขยายอำนาจของอาณาจักรออกไปภายนอก ซึ่งทำให้ฐานการผลิตของอาณาจักรพุกามกว้างขวางขึ้นอีกด้วย นับได้ว่าเป็นยุคที่มีความมั่นคงและมั่งคั่งสุดในประวัติศาสตร์พุกาม

อ้างอิง

1. Hmannan Vol. 1 2003: 328
2. Than Tun 1964: 129
3. Luce 1970: 336

ก่อนหน้า		พระเจ้านรปติสี่ตู่		ถัดไป
พระเจ้านรเถขะ		พระมหากษัตริย์พม่า (อาณาจักรพม่ายุคที่ 1) (พ.ศ. 1717 - พ.ศ. 1754)		พระเจ้าไชยสิงขะ