พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก

พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก (14 มกราคม ค.ศ. 1131 - 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1182) ทรงเป็นที่รู้จักในพระนามว่า วัลเดมาร์มหาราช (เดนมาร์ก: Valdemar den Store) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก ตั้งแต่ค.ศ. 1146 จนกระทั่งสวรรคตในปีค.ศ. 1182 รัชกาลของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 เป็นรัชสมัยที่รุ่งเรืองของเดนมาร์ก และเจริญถึงขีดสุดในรัชสมัยของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก พระราชโอรส

พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
พระบรมราชานุสาวรีย์กษัตริย์วัลเดมาร์มหาราช ณ จัตุรัสเมืองริงสเต็ด
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
ครองราชย์	1154 – 12 พฤษภาคม 1182
ก่อนหน้า	สเวนที่ 3
ถัดไป	คนุดที่ 6
คู่อภิเษก	เจ้าหญิงโซเฟียแห่งมินสก์
พระราชบุตร	คริสโตเฟอร์ ดยุกแห่งจัตแลนด์ (บุตรนอกสมรส) เจ้าหญิงโซเฟีย เคานท์เตสแห่งไวมาร์-ออร์ลามุนด์ พระเจ้าคนุดที่ 6 แห่งเดนมาร์ก เจ้าหญิงมาเรีย เจ้าหญิงมาร์เกรเธอ พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส เจ้าหญิงเฮเลนา ดัชเชสแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค เจ้าหญิงริเชซา สมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน เจ้าหญิงวัลบูร์กิส ดัชเชสแห่งพอเมอเรเนีย
พระนามเต็ม วัลเดมาร์ แอสตริดเซน
ราชวงศ์	แอสตริดเซน
พระราชบิดา	เจ้าชายคนุต ลาวาร์ด ดยุกแห่งชเลสวิช
พระราชมารดา	เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเคียฟ
ประสูติ	14 มกราคม ค.ศ. 1131(1131-01-14) ชเลสวิช, เดนมาร์ก
สวรรคต	12 พฤษภาคม ค.ศ. 1182 (51 ปี) ปราสาทวอร์ดิงบอร์ก, วอร์ดิงบอร์ก, เดนมาร์ก
ฝังพระศพ	โบสถ์นักบุญเบ็นท์, ริงสเต็ด, เดนมาร์ก
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

พระราชประวัติ

กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 เป็นพระราชโอรสในเจ้าชายคนุต ลาวาร์ด ดยุกแห่งชเลสวิช กับเจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเคียฟ เจ้าชายคนุด ลาวาร์ดทรงเป็นผู้มีความกล้าหาญและเป็นที่นิยมในหมู่ประชาชน เจ้าชายคนุดเป็นพระราชโอรสในกษัตริย์อีริคที่ 1 แห่งเดนมาร์ก ต่อมาเจ้าชายคนุดได้ถูกปลงพระชนม์โดยกษัตริย์มักนุส ผู้แข็งแกร่งแห่งสวีเดน พระญาติและเป็นศัตรูของเจ้าชายคนุด ซึ่งทั้งสองพระองค์มีสิทธิในราชบัลลังก์เดนมาร์ก เจ้าชายคนุดสิ้นพระชนม์เพียงไม่กี่วันก่อนที่เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กจะมีพระประสูติกาลเจ้าชายวัลเดมาร์ในปีค.ศ. 1131 เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเคียฟ เป็นพระราชธิดาในแกรนด์ปรินซ์มิสทิสลาฟที่ 1 แห่งเคียฟและเจ้าหญิงคริสตินา อิงเงอร์สด็อทเทอร์แห่งสวีเดน เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กตั้งพระนามพระราชโอรสตามพระอัยกา คือ วลาดิเมียร์ที่ 2 โมโนมักห์ แกรนด์ปรินซ์แห่งเคียฟ

ด้วยที่ทรงเป็นรัชทายาทในราชบัลลังก์และศัตรูผู้มีสิทธิในบัลลังก์องค์อื่นๆต่างมีอำนาจเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ้าชายวัลเดมาร์จึงถูกนำพระองค์ไปอภิบาลที่เมืองริงสเต็ด ในสำนักของเคานท์อัสเซอร์ ริกแห่งเฟ็นเนสรีฟ (ราวค.ศ. 1080 - 1151) ขุนนางชาวเดนมาร์ก อัสเซอร์เป็นสมาชิกตระกูลไฮวด์ และเป็นตระกูลที่ทำการอบรมเลี้ยงดูเจ้าชายคนุด ลาวาร์ด พระราชบิดาของพระองค์ด้วย เจ้าชายวัลเดมาร์ทรงได้รับการอบรมเลี้ยงดูพร้อมๆกับเหล่าบุตรชายของอัสเซอร์ ซึ่งรวมทั้ง อับซาลอน (ราวค.ศ. 1128 - 1201) ผู้ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นพระสหายสนิทและที่ปรึกษาของพระองค์ที่ทรงไว้วางพระทัยมากที่สุด ภายหลังเขาได้รับตำแหน่งบิชอปแห่งมุขมณฑลรอสคิลด์ในช่วงปีค.ศ. 1158 - 1192 และอาร์กบิชอปแห่งลุนด์ตั้งแต่ค.ศ. 1178 จนกระทั่งเขาเสียชีวิต

ในปีค.ศ. 1146 เมื่อเจ้าชายวัลเดมาร์มีพระชนมายุได้ 15 พรรษา กษัตริย์อีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์กสละราชบัลลังก์และทำให้เกิดสงครามกลางเมืองขึ้น ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ ได้แก่

• กษัตริย์สเวนที่ 3 กราเธอ ซึ่งเป็นพระราชโอรสในกษัตริย์อีริคที่ 2 แห่งเดนมาร์ก และกษัตริย์อีริคที่ 2 เป็นพระราชโอรสในกษัตริย์อีริคที่ 1
• กษัตริย์คนุดที่ 5 เป็นพระราชโอรสในกษัตริย์มักนุส ผู้แข็งแกร่งแห่งสวีเดน และกษัตริย์มักนุสแห่งสวีเดนเป็นพระราชโอรสในกษัตริย์นีลส์แห่งเดนมาร์ก พระอนุชาในกษัตริย์อีริคที่ 1

เจ้าชายวัลเดมาร์เองก็ทรงตรึงกำลังอยู่ที่คาบสมุทรจัตแลนด์และส่วนหนึ่งของดัชชีชเลสวิชที่ซึ่งเป็นดินแดนที่พระองค์ได้มาจากการสืบทอดมรดก สงครามกลางเมืองชิงบัลลังก์ครั้งนี้กินเวลายาวนานถึงสิบปี และในปี 1154 เจ้าชายวัลเดมาร์ก็สถาปนาพระองค์เองขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งเดนมาร์ก

ในปีค.ศ. 1157 กษัตริย์ทั้งสามพระองค์ตัดสินใจที่จะแบ่งประเทศออกเป็นสามราชอาณาจักร กษัตริย์สเวนที่ 3 ได้ทำการจัดงานเลี้ยงขึ้นที่รอสคิลด์ในวันที่ 9 สิงหาคม เพื่อเชิญกษัตริย์คนุดที่ 5 และกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 มาร่วมงานเพื่อเจรจาสันติภาพ กษัตริย์วัลเดมาร์เสด็จมาพร้อมกับอับซาลอน ที่ปรึกษาคนสนิท แต่ในความเป็นจริงแล้วกษัตริย์สเวนที่ 3 ทรงตั้งพระทัยที่จะใช้งานเลี้ยงนี้สังหารกษัตริย์ทั้งสอง กษัตริย์คนุดที่ 5 ถูกปลงพระชนม์ในงานเลี้ยงโดยทหารของกษัตริย์สเวน ส่วนกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 และอับซาลอนสามารถหลบหนีไปได้ เหตุการณ์นี้ถูกเรียกว่า "งานเลี้ยงเลือดที่รอสคิลด์" (Bloodfeast of Roskilde) กษัตริย์วัลเดมาร์ทรงหลบหนีกลับคาบสมุทรจัตแลนด์ได้ กษัตริย์สเวนจึงรีบระดมกองทัพรุกรานคาบสมุทรจัตแลนด์ทันที ยุทธการกราเธอฮีทเกิดขึ้นในวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1157 และเป็นจุดจบของสงครามกลางเมืองเดนมาร์ก กษัตริย์สเวนที่ 3 สวรรคตในสนามรบ โดยพระองค์ถูกปลงพระชนม์โดยเหล่าชาวนาราษฎรของกษัตริย์วัลเดมาร์ ที่จับกุมพระองค์และสังหารเสียขณะที่ทรงหลบหนีออกจากสมรภูมิและม้าของพระองค์ติดอยู่ในพรุ จากเหตุการณ์นี้กษัตริย์วัลเดมาร์ทรงมีพระชนม์ชีพยืนยาวกว่าศัตรูผู้มีสิทธิในราชบัลลังก์ทุกคน จึงทำให้พระองค์เป็นกษัตริย์แห่งเดนมาร์กเพียงพระองค์เดียว

 

กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 และบิชอปอับซาลอน ในช่วงยึดครองอาร์โกนาของชาวเวนด์ และบีบบังคับให้พวกเขายอมสวามิภักดิ์ พร้อมนับถือศาสนาคริสต์

ในปีค.ศ. 1158 อับซาลอนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นบิชอปแห่งรอสคิลด์ และกษัตริย์วัลเดมาร์ทรงแต่งตั้งให้เขาเป็นที่ปรึกษาและสหายสนิท พระองค์ทรงจัดระเบียบและฟื้นฟูเดนมาร์กที่บอบช้ำจากสงครามขึ้นมาใหม่ พระองค์ทรงสร้างปราสาทชอนเดนบอร์กให้เป็นป้อมปราการบนช่องแคบอัลส์ ที่เชื่อมต่อกับเกาะอัลส์

จากการปลุกเร้าของอับซาลอน กษัตริย์วัลเดมาร์ทรงประกาศสงครามกับชาวเวนด์ซึ่งมักปล้นสดมภ์ตามชายฝั่งทะเลเดนมาร์ก พวกเขาอาศัยอยู่บริเวณพอเมอเรเนียและเกาะรือเกินในทะเลบอลติก ในปีค.ศ. 1168 เมืองหลวงของชาวเวนด์ คือ อาร์โกนาได้ถูกยึดครอง และชาวเวนด์ยอมนับถือศาสนาคริสต์และยอมสวามิภักดิ์ต่อเดนมาร์ก อิทธิพลของเดนมาร์กกว้างไกลไปถึงพอเมอเรเนีย ในปีค.ศ. 1175 กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 ทรงสร้างปราสาทวอร์ดิงบอร์ก ให้เป็นป้อมปราการป้องกัน และเป็นฐานในการโจมตีเมืองตามชายฝั่งเยอรมัน

พระองค์สวรรคตที่ปราสาทวอร์ดิงบอร์ก ในวันที่ 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1182 ขณะมีพระชนมายุ 51 พรรษา พระเจ้าคนุดที่ 6 แห่งเดนมาร์ก พระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระองค์ได้สืบราชบัลลังก์ต่อ

พระโอรส-ธิดา

กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงโซเฟียแห่งมินสก์ พระราชธิดาในริเชซาแห่งโปแลนด์ สมเด็จพระพันปีหลวงแห่งสวีเดนกับโวโลดาร์ เกรโบวิช เจ้าชายแห่งมินสก์ พระประมุขแห่งมินสก์ โซเฟียแห่งมินสก์เป็นพระขนิษฐาต่างบิดาของกษัตริย์คนุดที่ 5 กษัตริย์วัลเดมาร์และสมเด็จพระราชินีโซเฟียทรงมีพระราชโอรสธิดาร่วมกันดังนี้

	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา
-	เจ้าหญิงโซเฟีย เคานท์เตสแห่งไวมาร์-ออร์ลามุนด์	ค.ศ. 1159	ค.ศ. 1208	อภิเษกสมรสกับ ซิกฟีดที่ 3 เคานท์แห่งไวมาร์-ออร์ลามุนด์ มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ อัลเบิร์ตที่ 2 เคานท์แห่งไวมาร์-ออร์ลามุนด์ แฮร์มันน์ที่ 2 เคานท์แห่งไวมาร์-ออร์ลามุนด์
	พระเจ้าคนุดที่ 6 แห่งเดนมาร์ก	ค.ศ. 1163	12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1202	อภิเษกสมรส กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1177 กับ เจ้าหญิงเกอร์ทรูดแห่งบาวาเรีย ไม่มีพระโอรสธิดา
-	เจ้าหญิงมาเรียแห่งเดนมาร์ก	ราวค.ศ. 1165	ไม่ปรากฏหลักฐาน	ไม่อภิเษกสมรส ดำรงเป็นนางชีที่รอสคิลด์ ในปีค.ศ.1188
-	เจ้าหญิงมาร์เกรเธอแห่งเดนมาร์ก	ราวค.ศ. 1167	ราวค.ศ. 1205	ไม่อภิเษกสมรส ดำรงเป็นนางชีที่รอสคิลด์ ในปีค.ศ.1188
	พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก	9 พฤษภาคม ค.ศ. 1170	28 มีนาคม ค.ศ. 1241	อภิเษกสมรสครั้งที่ 1 ค.ศ. 1205 กับ เจ้าหญิงดักมาร์แห่งโบฮีเมีย มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ วัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ พระโอรสตายคลอด อภิเษกสมรสครั้งที่ 2 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1214 กับ เจ้าหญิงเบเรนกาเรียแห่งโปรตุเกส มีพระโอรสธิดา 5 พระองค์ ได้แก่ พระเจ้าอีริคที่ 4 แห่งเดนมาร์ก เจ้าหญิงโซฟีแห่งเดนมาร์ก พระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก บุตรตายคลอดไม่ทราบเพศ
	เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส	ค.ศ. 1174	29 กรกฎาคม ค.ศ. 1237	อภิเษกสมรส 15 สิงหาคม ค.ศ. 1193 กับ พระเจ้าฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ไม่มีพระโอรสธิดา
-	เจ้าหญิงเฮเลนา ดัชเชสแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค	ราวค.ศ. 1180	22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1233	อภิเษกสมรส ค.ศ. 1202 กับ วิลเลียมแห่งวินเชสเตอร์ ลอร์ดแห่งลุนเอนบูร์ก มีพระโอรส 1 พระองค์ ได้แก่ อ็อทโทที่ 1 ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค
	เจ้าหญิงริเชซา สมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน	ราวค.ศ. 1180	8 พฤษภาคม ค.ศ. 1220	อภิเษกสมรส ค.ศ. 1210 กับ พระเจ้าอีรีคที่ 10 แห่งสวีเดน มีพระโอรสธิดา 5 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงโซเฟีย อีริคสด็อทเทอร์แห่งสวีเดน เจ้าหญิงมาร์ธา อีริคสด็อทเทอร์แห่งสวีเดน (ถูกกล่าวอ้าง) เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์ก อีริคสด็อทเทอร์แห่งสวีเดน เจ้าหญิงมาเรียนนา อีริคสด็อทเทอร์แห่งสวีเดน (อาจเป็นไปได้) พระเจ้าอีริคที่ 11 แห่งสวีเดน
-	เจ้าหญิงวัลบูร์กิส ดัชเชสแห่งพอเมอเรเนีย	ไม่ปรากฏหลักฐาน	ค.ศ. 1177	อภิเษกสมรส กับ บอกุสเลาว์ที่ 1 ดยุกแห่งพอเมเรเนีย มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ ราติบอร์แห่งพอเมเรเนีย วอร์ทิสเลาว์ที่ 2 ดยุกแห่งพอเมอเรเนีย

มีบันทึกว่าสมเด็จพระราชินีโซเฟียเป็นสตรีที่ทรงพระสิริโฉม ทรงมีพระอำนาจเหนือกษัตริย์และมีอุปนิสัยโหดเหี้ยม ตามพงศาวดารดั้งเดิมระบุว่า สมเด็จพระราชินีทรงสั่งสังหาร ฟรีลี โทเว พระสนมในกษัตริย์วัลเดมาร์ และทรงทำร้าย เคิร์ชเทน ขนิษฐาของกษัตริย์จนบาดเจ็บ แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้มีการยืนยันตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ หลังจากกษัตริย์วัลเดมาร์สวรรคต สมเด็จพระพันปีหลวงโซเฟีย พระมเหสี ทรงอภิเษกสมรสใหม่กับลุดวิกที่ 3 แลนด์เกรฟแห่งทือริงเงิน ในปีค.ศ. 1184

กษัตริย์วัลเดมาร์ทรงมีพระโอรสนอกสมรสกับ ฟรีลี โทเว มีพระโอรส 1 พระองค์คือ

• คริสโตเฟอร์แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1150-1173) เป็นโอรสองค์โตของกษัตริย์วัลเดมาร์ และได้เป็นดยุกแห่งจัตแลนด์ (dux Iuciae) ราวค.ศ. 1170 - 1173

พระราชตระกูล

8. พระเจ้าสเวนที่ 2 แห่งเดนมาร์ก

4. พระเจ้าอีริคที่ 1 แห่งเดนมาร์ก

9. ไม่ปรากฏนาม

2. เจ้าชายคนุด ลาวาร์ด

10. ธูร์ก็อต อูล์ฟสัน ฟาเกอร์ไคน์

5. บอเอดิล ธูร์ก็อตสแด็ทเทอร์

11. ธอร์กุนนา วักน์สแด็ทเทอร์

1. พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก

12. วลาดิเมียร์ที่ 2 โมโนมักห์

6. มิสทิสลาฟที่ 1 แห่งเคียฟ

13. ไกธาแห่งเวสเซกซ์

3. เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเคียฟ

14. พระเจ้าอิงเงอร์ที่ 1 แห่งสวีเดน

7. เจ้าหญิงคริสตินา อิงเงอร์สด็อทเทอร์แห่งสวีเดน

15. เฮเลนา

อ้างอิง

1. . Danmarks Historien. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
2. "Asser (Rig), 1151". Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
3. "Asser Rig". Den Store Danske, Gyldendal. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
4. "Absalon". Den Store Danske, Gyldendal. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
5. "Slaget på Grathe Hede 1157". Danmarks Historien. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
6. "Slaget på Grathe Hede 1157". Danmarks Historien. สืบค้นเมื่อ August 1, 2018.
7. About Vordingborg Castle (Museerne.dk)
8. Smith-Dampier, Eleanor. Danish Ballads, pp. 15-24 (Cambridge U. Press 1920).
9. Esben Albrectsen, "Das Abel-Geschlecht und die Schauenburger als Herzöge von Schleswig", Marion Hartwig and Frauke Witte (trls.), in: Die Fürsten des Landes: Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg [De slevigske hertuger; German], Carsten Porskrog Rasmussen (ed.) on behalf of the Gesellschaft für Schleswig-Holsteinische Geschichte, Neumünster: Wachholtz, 2008, pp. 52–71, here p. 52. ISBN 978-3-529-02606-5

แม่แบบ:EB1911 Poster

•   วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Valdemar I of Denmark
• พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก ที่ไฟน์อะเกรฟ
• Valdemar den Store Kings of Denmark, DK

ก่อนหน้า		พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก		ถัดไป
พระเจ้าอีริคที่ 3		พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก ร่วมกับ พระเจ้าสเวนที่ 3 (1146-1157) พระเจ้าคนุดที่ 5 (1146-1157) (ค.ศ. 1146 - ค.ศ. 1182)		พระเจ้าคนุดที่ 6