พระเจ, าหมาง, งกฤษ, mang, เป, นพระมหากษ, ตร, นโบราณร, ชกาลท, แห, งราชวงศ, เซ, พระองค, อาจทรงปกครอง, เป, นพระราชโอรสของพระเจ, าไห, ชกาลท, แห, งราชวงศ, เซ, บพระมเหส, ไม, ทราบพระนามในพระเจ, าไห, อส, วนต, วว, หวง, พระบรมนามาภ, ไธยหมางพระปรมาภ, ไธยครองราชย, 1924, 1. phraecahmang xngkvs Mang of Xia epnphramhakstriycinobranrchkalthi 9 aehngrachwngsesiy phraxngkhxacthrngpkkhrxng 18 pi 1 2 epnphrarachoxrskhxngphraecaih w rchkalthi 8 aehngrachwngsesiy 3 4 kbphramehsiimthrabphranaminphraecaih w michuxswntwwa hwng 荒 phraecahmangphrabrmnamaphiithyhmangphraprmaphiithyphraecahmangkhrxngrachy1924 1906 pikxnkhristkalrchkalkxnphraecaihwyrchkalthdipphraecaesiykhxmulswnphraxngkhphrarachbidaphraecaihwyphrarachmardaphramehsiaehngphraecaihwyphraxkhrmehsiimpraktphrarachbutrphraecaesiyphraecahmangkhidkhnkarsngewyephuxbuchafa ephuxepnkarxthisthanihxanackrmikhwamrmeynepnsukh aemnaehluxng hwngoh hlxeliyngxanackr odyinphithicaich ww hmu aeka aela hyk odyphithinierimepnwthnthrrmkhxngcinmahlayyukhhlaysmyrchsmy aekikhphraecahmangrbtaaehnngkstriytxcakphraecaihwyphuepnbidathiswrrkhtipaelw inpiehrinechin 壬申 phraxngkhechlimchlxngphithirachaphieskkhxngphraxngkhodnphrarachthanhykihkbemuxngitxantithnghmdinrchsmykhxngphraxngkh cuxih 子亥 phupkkhrxngrthsang emuxngkhunxanackresiy yayemuxnghlwngcakchangchiw 商丘 ip emuxngxin 殷 tamcdhmayehtuimiph phraecahmangekhytkplatwihyidkhnathilxngeruxinthaelcintawnxxkphraecaesiyphraoxrskhunkhrxngrachyaethnphraxngkhhlngphraxngkhswrrkhtxangxing aekikh Chronology of China rulers A Cultural History of the Chinese Language by Sharron Gu Tian Wen A Chinese Book of Origins by Yuan Qu Stephen Field page 112 Records of the Grand Historian by Sima Qian kxnhna phraecahmang thdipphraecaihwy phramhakstriycin 1924 pikxnkhristkal 1906 pikxnkhristkal phraecaesiyekhathungcak https th wikipedia org w index php title phraecahmang amp oldid 8988396, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,
