พัน จินเหลียน (จีนตัวย่อ: 潘金莲; จีนตัวเต็ม: 潘金蓮; พินอิน: Pān Jīnlián; เวด-ไจลส์: P'an Chin-lien; "ดอกบัวทอง") ตามสำเนียงกลาง หรือ พัวกิมเหลียน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน เอกสารไทยบางทีเรียก นางบัวคำ หรือ นางบัวทอง เป็นตัวละครหลักในนวนิยายจีนเรื่อง บุปผาในกุณฑีทอง (金瓶梅) ประพันธ์ขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ช่วงราชวงศ์หมิง และเป็นตัวละครรองในนวนิยายจีนเรื่อง ซ้องกั๋ง (宋江) ประพันธ์ขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 14 ช่วงราชวงศ์ยฺเหวียน เป็นหนึ่งในตัวร้ายที่มีชื่อเสียงที่สุดในวัฒนธรรมจีน จนกลายเป็นตัวอย่างของแม่ยั่วเมือง (femme fatale) ทั้งกลายเป็นเทพีประจำโสเภณีและโรงโสเภณี
พัน จินเหลียน สำเร็จความใคร่ให้ซีเหมิน ชิ่ง ภาพสมัยราชวงศ์หมิง
เชื่อกันว่า นามของพัน จินเหลียน นั้นได้รับแรงบันดาลใจจากพัน ยฺวี่หนู (潘玉奴) นางสนมของเซียว เป่าเจฺวี้ยน (蕭寶卷) กษัตริย์แห่งราชวงศ์ฉีใต้ (南齊) ผู้คลั่งใคล้ฝ่าเท้าของนางซึ่งบีบรัดจนเล็กผิดรูปเหมือนดอกบัว
เรื่อง พัน จินเหลียน เป็นภริยาของอู่ ต้าหลาง (武大郎; "พี่ใหญ่อู่") หรือ บู๊ตัวหนึง ตามสำเนียงฮกเกี้ยน ผู้เป็นพี่ชายของอู่ ซง (武松) หรือ บู๊สง ตามสำเนียงฮกเกี้ยน
พัน จินเหลียน เป็นหญิงสาวรูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง แต่อู่ ต้าหลาง เป็นชายร่างเตี้ยอัปลักษณ์ ทำให้ผู้คนโจษจันว่า เป็นคู่ที่ผิดฝาผิดตัว
พัน จินเหลียน ไม่พอใจในชีวิตสมรส และลักลอบมีความสัมพันธ์กับซีเหมิน ชิ่ง (西門慶) หรือ ไซบุนเข่ง ตามสำเนียงฮกเกี้ยน
วันหนึ่ง อู่ ต้าหลาง จับได้ว่า พัน จินเหลียน คบชู้สู่ชาย นางกับชายชู้จึงช่วยกันฆ่าอู่ ต้าหลาง ด้วยยาพิษ และติดสินบนให้เจ้าหน้าที่ชันสูตรอำพรางสาเหตุการตาย
อู่ ซง เกิดสงสัยในการตายของพี่ จึงออกสืบสวนด้วยตนเองจนรู้ความจริง
เรื่อง ซ้องกั๋ง ระบุว่า อู่ ซง สังหารพัน จินเหลียน และซีเหมิน ชิ่ง อย่างโหดเหี้ยม โดยมีการพรรณนาการฆ่าจนได้ชื่อว่า เป็นฉากโดดเด่นฉากหนึ่งในวรรณกรรมจีน
ส่วนเรื่อง บุปผาในกุณฑีทอง ว่า พัน จินเหลียน หนีไปสมรสกับซีเหมิน ชิ่ง แต่เมื่อซีเหมิน ชิ่ง เสียชีวิตเพราะการร่วมเพศอย่างหักโหม อู่ ซง จึงตามไปฆ่าพัน จินเหลียน
การดัดแปลง โอวหยาง ยฺหวี่เชี่ยน (歐陽予倩) นำเรื่องของนางไปแต่งเป็นบทละครสมัยใหม่เรื่อง พัน จินเหลียน เมื่อ ค.ศ. 1928 โดยให้นางเป็นหญิงที่เป็นตัวของตัวเองสูง แต่ตกเป็นเหยื่อของระบบสังคมแบบอนุรักษนิยมที่ชายเป็นใหญ่ โอวหยาง ยฺหวี่เชี่ยน ยังรับบทพัน จินเหลียน ด้วยตนเอง
เรื่องราวของพัน จินเหลียน ยังเป็นที่นิยมในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ทั้งในจีนและญี่ปุ่น นับแต่คริสต์ทศวรรษ 1950 เป็นต้นมา มีภาพยนตร์และละครโทรทัศน์แล้วอย่างน้อย 20 เรื่องที่มีนางเป็นตัวละครหลัก
อ้างอิง - ↑ Yeh, Wen-Hsin (2000). Becoming Chinese: Passages to Modernity and Beyond. University of California Press. p. 273. ISBN 978-0-520-22218-2.
- Charles Russell Coulter; Patricia Turner (4 July 2013). Encyclopedia of Ancient Deities. Routledge. p. 371. ISBN 978-1-135-96390-3.
- "Ouyang Yuqian (1889—1962)" (ภาษาChinese). Ministry of Culture of China. สืบค้นเมื่อ 6 May 2015.CS1 maint: unrecognized language (link)
- "盘点: 20版潘金莲谁更妩媚" (ภาษาChinese). Sina. สืบค้นเมื่อ 17 July 2013.CS1 maint: unrecognized language (link)
นเหล, ยน, นต, วย, 潘金莲, นต, วเต, 潘金蓮, นอ, pān, jīnlián, เวด, ไจลส, chin, lien, ดอกบ, วทอง, ตามสำเน, ยงกลาง, หร, วก, มเหล, ยน, ตามสำเน, ยงฮกเก, ยน, เอกสารไทยบางท, เร, ยก, นางบ, วคำ, หร, นางบ, วทอง, เป, นต, วละครหล, กในนวน, ยายจ, นเร, อง, ปผาในก, ณฑ, ทอง, 金瓶梅, ปร. phn cinehliyn cintwyx 潘金莲 cintwetm 潘金蓮 phinxin Pan Jinlian ewd icls P an Chin lien dxkbwthxng tamsaeniyngklang hrux phwkimehliyn tamsaeniynghkekiyn exksarithybangthieriyk nangbwkha hrux nangbwthxng epntwlakhrhlkinnwniyaycineruxng bupphainkunthithxng 金瓶梅 praphnthkhuninkhriststwrrsthi 17 chwngrachwngshming aelaepntwlakhrrxnginnwniyaycineruxng sxngkng 宋江 praphnthkhuninkhriststwrrsthi 14 chwngrachwngsy ehwiyn epnhnungintwraythimichuxesiyngthisudinwthnthrrmcin cnklayepntwxyangkhxngaemywemuxng femme fatale 1 thngklayepnethphipracaosephniaelaorngosephni 2 phn cinehliyn saerckhwamikhrihsiehmin ching phaphsmyrachwngshming enuxha 1 chux 2 eruxng 3 karddaeplng 4 xangxingchux aekikhechuxknwa namkhxngphn cinehliyn nnidrbaerngbndaliccakphn y wihnu 潘玉奴 nangsnmkhxngesiyw epaec wiyn 蕭寶卷 kstriyaehngrachwngschiit 南齊 phukhlngikhlfaethakhxngnangsungbibrdcnelkphidrupehmuxndxkbweruxng aekikhphn cinehliyn epnphriyakhxngxu tahlang 武大郎 phiihyxu hrux butwhnung tamsaeniynghkekiyn phuepnphichaykhxngxu sng 武松 hrux busng tamsaeniynghkekiynphn cinehliyn epnhyingsawrupochmngdngamepnhnung aetxu tahlang epnchayrangetiyxplksn thaihphukhnocscnwa epnkhuthiphidfaphidtwphn cinehliyn imphxicinchiwitsmrs aelalklxbmikhwamsmphnthkbsiehmin ching 西門慶 hrux isbunekhng tamsaeniynghkekiynwnhnung xu tahlang cbidwa phn cinehliyn khbchusuchay nangkbchaychucungchwyknkhaxu tahlang dwyyaphis aelatidsinbnihecahnathichnsutrxaphrangsaehtukartayxu sng ekidsngsyinkartaykhxngphi cungxxksubswndwytnexngcnrukhwamcringeruxng sxngkng rabuwa xu sng sngharphn cinehliyn aelasiehmin ching xyangohdehiym odymikarphrrnnakarkhacnidchuxwa epnchakoddednchakhnunginwrrnkrrmcinswneruxng bupphainkunthithxng wa phn cinehliyn hniipsmrskbsiehmin ching aetemuxsiehmin ching esiychiwitephraakarrwmephsxyanghkohm xu sng cungtamipkhaphn cinehliynkarddaeplng aekikhoxwhyang y hwiechiyn 歐陽予倩 naeruxngkhxngnangipaetngepnbthlakhrsmyihmeruxng phn cinehliyn emux kh s 1928 odyihnangepnhyingthiepntwkhxngtwexngsung aettkepnehyuxkhxngrabbsngkhmaebbxnurksniymthichayepnihy 1 oxwhyang y hwiechiyn yngrbbthphn cinehliyn dwytnexng 3 eruxngrawkhxngphn cinehliyn yngepnthiniyminphaphyntraelalakhrothrthsnthngincinaelayipun nbaetkhristthswrrs 1950 epntnma miphaphyntraelalakhrothrthsnaelwxyangnxy 20 eruxngthiminangepntwlakhrhlk 4 xangxing aekikh 1 0 1 1 Yeh Wen Hsin 2000 Becoming Chinese Passages to Modernity and Beyond University of California Press p 273 ISBN 978 0 520 22218 2 Charles Russell Coulter Patricia Turner 4 July 2013 Encyclopedia of Ancient Deities Routledge p 371 ISBN 978 1 135 96390 3 Ouyang Yuqian 1889 1962 phasaChinese Ministry of Culture of China subkhnemux 6 May 2015 CS1 maint unrecognized language link 盘点 20版潘金莲谁更妩媚 phasaChinese Sina subkhnemux 17 July 2013 CS1 maint unrecognized language link ekhathungcak https th wikipedia org w index php title phn cinehliyn amp oldid 7497319, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,
บทความ
, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม
