พายุไต้ฝุ่นนีนา

พายุไต้ฝุ่นนีนาหรือพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นนีนา (ชื่อสากล: 8722, JTWCตั้งชื่อ: 22W) เป็นพายุไต้ฝุ่นลูกที่ 4 ที่ก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิกเมื่อปีค.ศ.1987 เป็นพายุที่ทำให้มีประชาชนเสียชีวิตมากที่สุดและเป็นพายุที่สร้างความเสียหายมากที่สุดลูกหนึ่ง พายุไต้ฝุ่นนีนาหรือพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น Sisang เป็นพายุที่สร้างความเสียหายรุนแรงที่สุดลูกหนึ่งของฟิลิปปินส์ต่อจากพายุแพทซี่ย์เมื่อ 17 ปีก่อน

ซูเปอร์ไต้ฝุ่นนีนา (ซีซัง)

พายุไต้ฝุ่น (JMA)
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)
ซูเปอร์ไต้ฝุ่นนีนาขณะใกล้ขึ้นฝั่ง
ก่อตัว	16 พฤศจิกายน 1987
สลายตัว	30 พฤศจิกายน 1987
ความเร็วลม สูงสุด	เฉลี่ยลมใน 10 นาที: 165 กม./ชม. (105 ไมล์/ชม.) เฉลี่ยลมใน 1 นาที: 270 กม./ชม. (165 ไมล์/ชม.)
ความกดอากาศต่ำสุด	930 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์)
ผู้เสียชีวิต	692-1,036 คน
ความเสียหาย	40 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงินปี 1987) 77 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ปี 2006)
พื้นที่ได้รับ ผลกระทบ	ไมโครนีเซีย, ฟิลิปปินส์, จีน
ส่วนหนึ่งของ ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2530

ประวัติ

 

แผนที่แสดงเส้นทางและความรุนแรงของพายุตามมาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน

 

พายุไต้ฝุ่นนีนาจากภาพถ่ายทางดาวเทียม ขณะที่กำลังจากพัดขึ้นเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์.

พายุไต้ฝุ่นนีนาก่อตัวจากหย่อมความกดอากาศต่ำบริเวณทิศตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากลเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน วันที่ 19 พฤศจิกายน ได้เคลื่อนตัวทางทิศตะวันตกและทวีกำลังความแรงเป็นพายุดีเปรสชัน หลังจากนั้นไม่นานก็เป็นพายุโซนร้อนและพายุไต้ฝุ่นตามลำดับ วันที่21 พฤศจิกายน พายุไต้ฝุ่นนีนาได้เคลื่อนตัวไปทางทิศใต้ด้วยความเร็ว 20 ไมล์ต่อชั่วโมง และในวันเดียวกันนี้เองก็ได้ขึ้นพัดถล่มหมู่เกาะทางทิศเหนือของประเทศไมโครนีเซีย

เมื่อพายุไต้ฝุ่นนีนากำลังเข้าประเทศฟิลิปปินส์ ระดับความรุนแรงของพายุได้ขึ้นไปถึงระดับ 5 มีความเร็วลมถึง 270กิโลเมตรต่อชั่วโมง วันที่[25 พฤศจิกายน]] พายุไต้ฝุ่นนีนาเป็นซูเปอร์ไต้ฝุ่นนีนาได้ขึ้นที่ฟิลิปปินส์ที่แรกคือเขตไบโคล ทำให้เกิดฝนตกหนักและลมกรรโชกแรงพัดถล่มยับเยิน พายุมีความดันอากาศถึง 930 ปาสคาลซึ่งวัดจากเครื่องบารอมิเตอร์ ทันทีที่ขึ้นพัดผ่านหลังจากจึงเคลื่อนตัวไปทางเกาะลูซอนใต้และลงทะเลจีนใต้ไปในวันที 28 พฤศจิกายน และในอีก 2 วันถัดมาพายุได้สลายตัวไป

ความเสียหาย

พายุไต้ฝุ่นนีนาทำให้มีผู้เสียชีวิตประมาณ 692-1036 คนและมีมูลค่าความเสียหายรวม 40,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (เทียบค่าดอลลาร์ช่วงค.ศ.1987) ความเสียหายส่วนใหญ่เกิดจากลมกรรโชกแรงและฝนตกหนัก พายุลูกนี้เป็นพายุที่คร่าชีวิตประชาชนไปมากที่สุดในปีนั้น

ไมโครนีเซีย

เกาะตรูก

สถานีตรวจวัดอากาศของเกาะตรูก (Truk Atoll) ตรวจวัดกระแสลมความเร็ว 60-70 ไมล์ต่อชั่วโมง พัดถล่มเกาะโมเอ็น(Moen Island) มีผู้เสียชีวิต 5 คนได้รับบาดเจ็บ 38 คน เนื่องจากดินถล่ม ประชาชนไม่มีที่อยู่ 40,000 คน ประเมินมูลค่าความเสียหายประมาณ 30,000-40,000 เหรียญดอลลาร์สหรัฐ (เทียบค่าดอลล่าร์ช่วงค.ศ.1987)

เกาะลูอิติ

เกิดน้ำท่วมฉับพลัน บนเกาะอาคาร 20% ของทั้งหมดได้รับความเสียหาย

ฟิลิปปินส์

หมู่บ้านชาวประมง 14 แห่งได้รับความเสียหายยับเยินจากสตอร์มเซิร์จ อาคารและบ้านเรือนของประชาชนพังเสียหายรวมประมาณ 35,000 หลัง มีผู้เสียชีวิตประมาณ 540-687 คน ประชาชนไม่มีทีอยู่อาศัยประมาณ 80,000-100,000 คน ประเมินความเสียหายที่ 26,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (เทียบค่าดอลล่าร์ช่วงค.ศ.1987) สภากาชาด 9 ประเทศมาช่วยฟื้นฟูความเสียหายกลับมา ช่วยรักษาคนที่ได้รับบาดเจ็บ ประธานาธิบดี คอราซอน อากีโน ในขณะนั้น ประกาศว่า 4 เขตของเกาะลูซอนให้อยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน

อ้างอิง

• [1]
• [2]
• [3]
• [4]
• [5]