พื้นที่เก็บกากนิวเคลียร์ลึกใต้ดิน

พื้นที่เก็บกากนิวเคลียร์ลึกใต้ดิน(อังกฤษ: Deep geological repository) เป็นที่เก็บกากนิวเคลียร์ที่ขุดลึกภายในสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยาที่มั่นคง (โดยปกติจะต่ำกว่า 300 เมตรหรือ 1,000 ฟุต) โดยเป็นการรวมกันของรูปแบบของของเสีย, บรรจุภัณฑ์ที่เสียแล้ว, ผนึกทางวิศวกรรมที่เสียแล้ว, และงานด้านธรณีวิทยาที่เหมาะสมในการจัดให้มีการแยกต่างหากระดับสูงและการเก็บกักในระยะยาวโดยไม่ต้องบำรุงรักษาในอนาคต

ช่างเทคนิคกำลังช่วยกันจัดวางของเสีย transuranic ที่โรงงานนำร่องเพื่อแยกของเสียใกล้ Carlsbad, รัฐนิวเมกซิโก

หลักการและพื้นหลัง

ดูเพิ่มเติม: การจัดการกากกัมมันตรังสีระดับสูง

กากกัมมันตรังสีอายุยาวส่วนมาก, รวมทั้งเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ใช้แล้ว, ต้อง^{[ต้องการอ้างอิง]}ได้รับการเก็บกักและแยกออกต่างหากจากมนุษย์และสิ่งแวดล้อมเป็นเวลานานมาก. การกำจัดของเสียเหล่านี้ในสิ่งอำนวยความสะดวกทางวิศวกรรม, หรือพื้นที่เก็บ, ที่อยู่ลึกลงไปใต้ดินในการก่อตัวทางธรณีวิทยาที่เหมาะสมถูกมองว่าเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่อ้างอิง. คณะกรรมการนานาชาติว่าด้วยวัสดุฟิชชั่นได้กล่าวว่า:

เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ใช้แล้วและการนำกลับไปเข้ากระบวนการใหม่ระดับสูงและของเสียพลูโตเนียมต้องมีที่จัดเก็บที่มีการออกแบบที่ดีสำหรับรอบระยะเวลาตั้งแต่หลายหมื่นปีจนถึงหนึ่งล้านปี, เพื่อลดการปล่อยกัมมันตภาพรังสีที่ถูกเก็บกักไว้ออกสู่สภาพแวดล้อม. การป้องกันยังต้องมีเพื่อให้แน่ใจว่าทั้งพลูโตเนียมหรือยูเรเนียมสมรรถนะสูงจะไม่หันเหความสนใจไปกับการใช้เป็นอาวุธ. มีข้อตกลงทั่วไปว่าการจัดวางเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ใช้แล้วในพื้นที่เก็บที่อยู่ใต้พื้นผิวโลกหลายร้อยเมตรจะปลอดภัยกว่าที่จัดเก็บที่ไม่แน่นอนของเชื้อเพลิงใช้แล้วบนพื้นผิว.

องค์ประกอบทั่วไปของพื้นที่เก็บรวมถึงกากกัมมันตรังสี, ภาชนะที่เก็บของเสีย, อุปสรรคด้านวิศวกรรมอื่นๆหรือที่ปิดผนึกรอบภาชนะ, อุโมงค์ที่อยู่อาศัยของภาชนะบรรจุ, และการชดเชยทางธรณีวิทยาของพื้นที่โดยรอบ.

ความสามารถของสิ่งกีดขวางทางธรณีวิทยาธรรมชาติเพื่อแยกกากกัมมันตรังสีถูกแสดงให้เห็นโดยเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิชชั่นธรรมชาติที่ Oklo, ประเทศกาบอง. ในช่วงระยะเวลาการเกิดปฏิกิริยาที่ยาวนานของพวกมัน, ประมาณ 5.4 ตันของผลิตภัณฑ์ฟิชชันและ 1.5 ตันของพลูโตเนียมร่วมกับองค์ประกอบ transuranic อื่นๆ ได้ถูกสร้างขึ้นในเนื้อแร่ยูเรเนียม. พลูโตเนียมและสาร transuranics อื่นๆนี้ยังคงไม่เคลื่อนที่จนถึงวันปัจจุบัน, หนึ่งช่วงเวลาใช้เกือบ 2 พันล้านปี. สิ่งนี้เป็นที่น่าทึ่งมากในมุมมองของความจริงที่ว่าน้ำใต้ดินพร้อมที่จะเข้าไปในแหล่งสะสมและพวกมันก็ไม่ได้อยู่ในรูปเฉื่อยทางเคมี, เช่นแก้ว.

แม้จะมีข้อตกลงที่ยาวนานในหมู่ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากว่าการกำจัดทางธรณีวิทยามีความปลอดภัย, เป็นไปได้ทางเทคโนโลยีและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม, ส่วนใหญ่ของประชาชนทั่วไปในหลายประเทศก็ยังคงมองในแง่ร้าย. หนึ่งในความท้าทายที่เผชิญหน้าผู้สนับสนุนของความพยายามเหล่านี้คือการแสดงให้เห็นด้วยความมั่นใจว่าพื้นที่เก็บจะเก็บกักของเสียได้เป็นเวลานานเสียจนกระทั่งว่าการปลดปล่อยสารใดๆที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตจะไม่ก่อให้เกิดปัญหาด้านสุขภาพที่สำคัญหรือความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม.

การนำกลับไปเข้ากระบวนการนิวเคลียร์ใหม่ไม่ได้ขจัดความจำเป็นสำหรับพื้นที่เก็บ, แต่ช่วยลดปริมาณ, ลดอันตรายจากรังสีในระยะยาว, และความสามารถในการกระจายความร้อนในระยะยาวเป็นสิ่งจำเป็น. การนำกลับไปเข้ากระบวนการใหม่ไม่ได้ขจัดความท้าทายทางการเมืองและชุมชนในการหาสถานที่ตั้งพื้นที่เก็บ.

การวิจัย

การกำจัดโดยการฝังลึกได้รับการศึกษามาเป็นเวลาหลายทศวรรษ, รวมทั้งการทดสอบทางห้องปฏิบัติการ, การเจาะสำรวจ, และการก่อสร้างและการดำเนินงานของห้องปฏิบัติการวิจัยในชั้นใต้ดินที่การทดสอบขนาดใหญ่ในแหล่งกำเนิดอยู่ระหว่างดำเนินการ. สิ่งอำนวยความสะดวกหลักเพื่อการทดสอบใต้ดินได้แสดงอยู่ด้านล่างดังนี้:

ประเทศ	ชื่อสถานที่	ชื่อเมือง	สภาพทางธรณีวิทยา	ความลึก	สถานะ
เบลเยี่ยม	HADES Underground Research Facility	Mol	ดินเหนียว	223 m	เริ่มดำเนินการปี 1982
แคนาดา	AECL Underground Research Laboratory	Pinawa	แกรนิต	420 m	1990-2006
ฟินแลนด์	Onkalo spent nuclear fuel repository	Olkiluoto	แกรนิต	400 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
ฝรั่งเศส	Meuse/Haute Marne Underground Research Laboratory	Bure, Meuse	หินดินดาน	500 m	เริ่มดำเนินการปี 1999
ญี่ปุ่น	Horonobe Underground Research Lab	Horonobe, Hokkaidō	หินตะกอน	500 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
ญี่ปุ่น	Mizunami Underground Research Lab	Mizunami	แกรนิต	1000 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
เกาหลี	Korea Underground Research Tunnel		แกรนิต	80 m	in operation 2006
สวีเดน	Äspö Hard Rock Laboratory	Oskarshamn Nuclear Power Plant	แกรนิต	450 m	เริ่มดำเนินการปี 1995
สวิตเซอร์แลนด์	Grimsel Test Site	Grimsel Pass	แกรนิต	450 m	เริ่มดำเนินการปี 1984
สวิตเซอร์แลนด์	Mont Terri Rock Laboratory	Mont Terri	หินเคลย์	300 m	เริ่มดำเนินการปี 1996
สหรัฐ	Yucca Mountain nuclear waste repository	Nevada	หินเถ้าภูเขาไฟ, หิน ignimbrite	50 m	1997-2008

สถานที่ตั้งของพื้นที่จัดเก็บ

ประเทศ	ชื่อสถานที่	ชื่อเมือง	ประเภทของเสีย	สภาพทางธรณีวิทยา	ความลึก	สถานะ
อาเจนตินา	Sierra del Medio	Gastre		แกรนิต		อยู่ระหว่างการพิจารณา
เบลเยี่ยม			ของเสียระดับสูง	ดินเหนียว	~225 m	อยู่ระหว่างการพิจารณา
แคนาดา	Ontario Power Generation's Deep Geologic Repository (OPG DGR)	Ontario	200,000 m^3 ของเสียระดับต่ำ & ระดับกลาง	หินปูนเนื้อดินเหนียว	680 m	ยื่นขอใบอนุญาตปี 2011
แคนาดา			เชื้อเพลิงใช้แล้ว			อยู่ระหว่างการพิจารณา
จีน						อยู่ระหว่างการพิจารณา
ฟินแลนด์	VLJ	Olkiluoto Nuclear Power Plant	ของเสียระดับต่ำ & ระดับกลาง	tonalite	60–100 m	เริ่มดำเนินการปี 1992
ฟินแลนด์		Loviisa	ของเสียระดับต่ำ & ระดับกลาง	แกรนิต	120 m	เริ่มดำเนินการปี 1998
ฟินแลนด์	Onkalo spent nuclear fuel repository	Olkiluoto Nuclear Power Plant	เชื้อเพลิงใช้แล้ว	แกรนิต	400 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
ฝรั่งเศส			ของเสียระดับสูง	หินดินดาน	~500 m	กำลังหาที่ตั้ง
เยอรมัน	Schacht Asse II	Lower Saxony		โดมหินเกลือ	750 m	ปิดในปี 1995
เยอรมัน	Morsleben	Saxony-Anhalt	40,000 m^3 L&ILW	โดมหินเกลือ	630 m	ปิดในปี 1998
เยอรมัน	Gorleben	Lower Saxony	ของเสียระดับสูง	โดมหินเกลือ		กำลังนำเสนอ, หยุดไว้ก่อน
เยอรมัน	Schacht Konrad	Lower Saxony	303,000 m^3 ระดับต่ำ & กลาง	หินตะกอน	800 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
ญี่ปุ่น			ของเสียระดับสูง			อยู่ระหว่างการพิจารณา
เกาหลี	Gyeongju		ระดับต่ำและกลาง		80 m	อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
สวีเดน	SFR	Forsmark	63,000 m^3 ระดับต่ำและกลาง	แกรนิต	50 m	เริ่มดำเนินการปี 1988
สวีเดน		Forsmark	เชื่อเพลิงใช้แล้ว	แกรนิต	450 m	กำลังขอใบอนุญาต 2011
สวิตเซอร์แลนด์			ของเสียระดับสูง	ดินเหนียว		กำลังหาสถานที่
สหราชอาณาจักร			ของเสียระดับสูง			อยู่ระหว่างการพิจารณา
สหรัฐ	Waste Isolation Pilot Plant	New Mexico	ของเสีย transuranic	salt bed	655 m	เริ่มดำเนินการปี 1999
สหรัฐ	Yucca Mountain nuclear waste repository	Nevada	70,000 ton ระดับสูง	ignimbrite	200-300 m	นำเสนอ, ยกเลิกปี 2010

สถานการณ์ปัจจุบันของบางพื้นที่เก็บ

 

แผนผังของพื้นที่เก็บทางธรณีวิทยาที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ Olkiluoto, ฟินแลนด์

หลุม Schacht Asse II เป็นอดีตเหมืองเกลือในเทือกเขาที่ Asse ใน Lower Saxony, เยอรมนี. มันถูกกล่าวหาว่าใช้เป็นเหมืองการวิจัยตั้งแต่ปี 1965. ระหว่างปี 1967 ถึง 1978 กากกัมมันตรังสีถูกนำมาวางเพื่อการจัดเก็บ. การวิจัยชี้ให้เห็นว่าน้ำเกลือที่ปนเปื้อนด้วยสารกัมมันตรังสีซีเซียม 137, พลูโตเนียมและส๖รอนเตียม ได้รั่วไหลออกจากเหมืองตั้งแต่ปี 1988 แต่ไม่ได้รายงานจนถึงมิถุนายน 2008.

พื้นที่เก็บสำหรับกากกัมมันตรังสี Morsleben เป็นพื้นที่เก็บทางธรณีวิทยาลึกสำหรับกากกัมมันตรังสีในเหมืองหินเกลือ Bartensleben ใน Morsleben ใน Lower Saxony/เยอรมนีที่ถูกใช้ระหว่างปี 1972-1998. ตั้งแต่ปี 2003, เกลือคอนกรีต 480,000 m³ (630,000 ลูกบาศ์กหลา) ถูกสูบลงไปในหลุมเพื่อให้ระดับบนมีเสถียรภาพชั่วคราว. โดมเกลืออยู่ในสภาพพร้อมล่มสลาย

โรงงานต้นแบบการแยกของเสีย (WIPP) ในประเทศสหรัฐอเมริกาได้เข้ามาให้บริการในปี 1999 โดยการใส่หลายลูกบาศก์เมตรแรกของกากกัมมันตรังสี transuranic ในชั้นลึกของเกลือใกล้เมืองคาร์ลส, รัฐนิวเม็กซิโก.

มีข้อเสนอสำหรับพื้นที่เก็บของเสียระดับสูงระหว่างประเทศในออสเตรเลีย และรัสเซีย. อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากมีการนำเสนอสำหรับพื้นที่เก็บระดับโลกในประเทศออสเตรเลีย (ซึ่งไม่เคยมีการผลิตพลังงานนิวเคลียร์มาก่อนและมีเครื่องปฏิกรณ์วิจัยหนึ่งเครื่อง), ได้มีการคัดค้านทางการเมืองภายในประเทศอย่างมากและยั่งยืน, การสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกดังกล่าวในประเทศออสเตรเลียจึงไม่น่าจะเป็นไปได้.

ในปี 1978 กระทรวงพลังงานสหรัฐเริ่มศึกษา Yucca Mountain, ภายในขอบเขตความปลอดภัยของ'สถานีทดสอบเนวาดา'ใน Nye County รัฐเนวาดา, เพื่อพิจารณาว่ามันจะมีความเหมาะสมสำหรับทำเป็นพื้นที่เก็บทางธรณีวิทยาระยะยาวสำหรับเชื้อเพลิงนิวเคลียร์ใช้แล้วและกากกัมมันตรังสีระดับสูงหรือไม่. โครงการนี้ได้เผชิญหน้ากับการต่อต้านที่สำคัญและประสบปัญหาความล่าช้าเนื่องจากการดำเนินคดีโดย'หน่วยงานสำหรับโครงการนิวเคลียร์ของรัฐเนวาดา' (สำนักงานโครงการกากนิวเคลียร์) และอื่นๆ. รัฐบาลของโอบามาปฏิเสธที่จะให้ใช้สถานที่ในข้อเสนองบประมาณของรัฐบาลกลางสหรัฐอเมริกาปี 2009 ซึ่งตัดทิ้งการอุดหนุนทั้งหมดยกเว้นที่จำเป็นในการตอบคำถามจาก'คณะกรรมการกำกับดูแลนิวเคลียร์', "ในขณะที่ผู้บริหารกำลังปรับปรุงกลยุทธ์ใหม่ที่มีต่อการกำจัดกากนิวเคลียร์". ในวันที่ 5 มีนาคม 2009, รัฐมนตรีกระทรวงพลังงานของสหรัฐ นายสตีเว่น จือ ได้กล่าวต่อวุฒิสภาว่าสถานที่ตั้งที่ Yucca Mountain ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นตัวเลือกสำหรับการจัดเก็บขยะของเครื่องปฏิกรณ์อีกต่อไป.

 

แคปซูลกากนิวเคลียร์ KBS-3 ของสวีเดน

ในเยอรมนี มีการอภิปรายทางการเมืองเกี่ยวกับการค้นหาพื้นที่เก็บขั้นสุดท้ายสำหรับกากกัมมันตรังสี, พร้อมกับการประท้วง, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่บ้าน Gorleben ในพื้นที่ Wendland ซึ่งถูกมองว่าเหมาะสำหรับเป็นพื้นที่เก็บขั้นสุดท้ายจนถึงปี 1990 เนื่องจากตำแหน่งของมันอยู่ในที่ห่างไกล, อยู่ในมุมเศรษฐกิจที่ตกต่ำของเยอรมนีตะวันตก, ติดกับชายแดนกับอดีตเยอรมนีตะวันออกที่ถูกปิด. หลังจากรวมประเทศ, หมู่บ้านตอนนี้อยู่ใกล้กับศูนย์กลางของประเทศ, และขณะนี้ถูกใช้สำหรับการจัดเก็บชั่วคราวของกากนิวเคลียร์.

กระบวนการของการเลือกพื้นที่เก็บลึกสุดท้ายที่เหมาะสมขณะนี้อยู่ระหว่างดำเนินการในหลายประเทศที่คาดว่าพื้นที่แรกที่จะทดสอบระบบได้คือหลังจากปี 2010. สถานที่ในเมือง Onkalo ประเทศฟินแลนด์อยู่ไกลสุดถนนที่จะถูกใช้ดำเนินงาน, การฝังของเสียถูกกำหนดไว้ว่าจะเริ่มต้นในปี 2020 (การอนุมัติขั้นสุดท้ายยังคงหายไป). สวีเดนยังก้าวหน้าเป็นอย่างดีในการวางแผนสำหรับการกำจัดเชื้อเพลิงใช้แล้วโดยตรง, เพราะรัฐสภาได้ตัดสินใจแล้วว่าแผนการนี้มีความปลอดภัยที่ยอมรับได้โดยใช้เทคโนโลยี KBS-3^{[ต้องการอ้างอิง]}.

สหราชอาณาจักรได้เดินไปตามเส้นทางปัจจุบันเพื่อการกำจัดทางธรณีวิทยาตั้งแต่โครงการ Defra White Paper ปี 2008, ที่มีชื่อว่าการจัดการด้านความปลอดภัยของกากกัมมันตรังสี (อังกฤษ: Managing Radioactive Waste Safely (MRWS)). แตกต่างจากประเทศที่พัฒนาแล้วอื่นๆ, สหราชอาณาจักรได้วางหลักการของความสมัครใจอยู่เหนือความเหมาะสมทางธรณีวิทยา. ในการแสวงหาอาสาสมัครจากสภาท้องถิ่นสำหรับระยะที่ 1 ของกระบวนการ MRWS, มีเพียงเมือง Allerdale และเมืองโคปแลนด์ที่อยู่ภายในมณฑลคัมเบรีเท่านั้นที่ยอมเป็นอาสาสมัครโดยคณะกรรมการของพวกเขา. พื้นที่เดียวกันนี้ได้รับการตรวจสอบก่อนหน้านี้และถูกปฏิเสธไปในปี 1990. ขั้นที่ 2 ซึ่งเป็นขั้นตอนการคัดกรองความไม่เหมาะสมเบื้องต้นได้ดำเนินการโดย'การสำรวจทางธรณีวิทยาของอังกฤษ' (BGS) ในปี 2010. การสำรวจนี้ได้ตัดออกไปประมาณ 25% ของพื้นที่เนื่องจากการมีอยู่ของแร่ธาตุบางอย่างและชั้นหินอุ้มน้ำ. ยังมีการโต้เถียงบางอย่างเกี่ยวกับขั้นตอนนี้อันเนื่องมาจากข้อกล่าวหาที่ว่ากฏเกณฑ์การพิจารณาได้มีการเปลี่ยนแปลงระหว่างชุดร่างและชุดสุดท้ายของรายงานนี้, ทำให้พื้นที่ Solway Plain ถูกนำกลับมาพิจารณาใหม่, อย่างไรก็ตาม กฏเกณฑ์ได้ถูกตีพิมพ์อย่างชัดเจนใน 2008 Defra White Paper โดยมีชื่อว่า MRWS, 2 ปีก่อนที่จะถูกนำมาใช้

ในเดือนมิถุนายน 2012, นักธรณีวิทยาอิสระ, ที่ให้คำแนะนำกลุ่มหุ้นส่วน MRWS ในท้องถิ่น เวสต์คัมเบรี, ได้ให้ชื่อกลุ่มภูเขาหินสามแห่งว่าอาจจะเหมาะสำหรับเป็นที่กำจัดทางธรณีวิทยาของกากนิวเคลียร์. กลุ่มเหล่านี้คือ Mercia Mudstone Group rocks ที่อยู่ระหว่างกลุ่ม Silloth Abbeytown กับกลุ่ม Westnewton ในคัมเบรีเหนือ, และกลุ่ม Ennerdale และกลุ่ม Eskdale granites ไปทางใต้ซึ่งอยู่ภายในอุทยานแห่งชาติ Lake District

การตัดสินใจว่าจะดำเนินการในขั้นตอนต่อไปหรือไม่จะถึงกำหนดในเดือนมกราคม 2013, และจะต้องดำเนินการโดยที่ปรึกษา 7 คนเท่านั้น, ตั้งขึ้นเป็น'ผู้บริหารระดับสูงของ Allerdale และอีกเจ็ดคนจาก Copeland'. คณะมนตรีที่มีสมาชิกสิบคนของ'สภามณฑลคัมเบรี'มีสิทธ์ยับยั้งซึ่งสามารถป้องกันการต่อเนื่องในการค้นหา.

ในเดือนมกราคม 2013, สภามณฑลคัมเบรีได้ใช้อำนาจยับยั้งและปฏิเสธข้อเสนอของรัฐบาลกลางสหราชอาณาจักรที่จะเริ่มต้นการทำงานใน'พื้นที่เก็บกากนิวเคลียร์เครื่องปฏิกรณ์การผลิต'ใกล้อุทยานแห่งชาติ Lake District. "สำหรับชุมชนเจ้าของบ้านใดๆ, จะมีแพคเกจผลประโยชน์ชุมชนที่สำคัญและมีมูลค่าหลายร้อยล้านปอนด์" เอ็ด ดาวี่ จากกระทรวงพลังงานกล่าว แต่ไม่น้อยกว่านั้น, หน่วยงานการบริหารและการปกครองท้องถิ่นที่ได้รับการเลือกตั้งได้โหวต 7-3 คัดค้านการวิจัยต่อเนื่อง, หลังจากการรับฟังหลักฐานจากนักธรณีวิทยาอิสระว่า"ชั้นร้าวของมณฑลเป็นไปไม่ได้ที่จะมอบความไว้วางใจให้กับวัสดุที่เป็นอันตรายและความเสี่ยงที่ยาวนานนับพันปีเช่นนั้น".

ดูเพิ่มเติม

• Deep borehole disposal
• List of nuclear waste treatment technologies
• Waste Isolation Pilot Plant
• Nuclear semiotics

อ้างอิง

1. NEA - Moving forward with geological disposal
2. Harold Feiveson; Zia Mian; M.V. Ramana; Frank von Hippel (27 June 2011). "Managing nuclear spent fuel: Policy lessons from a 10-country study". Bulletin of the Atomic Scientists. Unknown parameter |author-separator= ignored (help)
3. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-09-24. สืบค้นเมื่อ 2014-07-17.
4. R. Naudet. 1976. The Oklos nuclear reactors: 1800 millions years ago. Interdisciplinary Science Reviews, 1(1) p.72-84.
5. Vandenbosch, Robert, and Susanne E. Vandenbosch. 2007. Nuclear waste stalemate. Salt Lake City: University of Utah Press.
6. IAEA-TECDOC-1243
7. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2013-06-12. สืบค้นเมื่อ 2014-07-17.
8. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-12-21. สืบค้นเมื่อ 2014-07-17.
9. JAEA R&D Review 2010, R&D on Geological Disposal of High-Level Radioactive Waste
10. (PDF). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2014-04-08. สืบค้นเมื่อ 2014-07-17.
11. Korean KURT facility home page
12. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2016-07-24. สืบค้นเมื่อ 2014-07-17.
13. The Argentine radioactive waste respository: Basic criteria, preliminary siting and design conceptual basis ^{[ลิงก์เสีย]}
14. Ontario Power Generation DGR page
15. T. Aikas and P. Antilla. 2008. Repositories for low- and intermediate-level waste in Finland. Reviews in Eng. Geology 19, 67-71.
16. NUMO website
17. Nuclear Power in South Korea
18. SFR
19. http://www.skb.se/Templates/Standard____31004.aspx 2011-07-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Licence application March 2011
20. Managing Radioactive Waste Safely (MRWS) UK Department of Energy and Climate Change
21. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-08-03. สืบค้นเมื่อ 2014-07-18.
22. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-04-12. สืบค้นเมื่อ 2014-07-18.
23. Holland, I. (2002). "Waste not want not? Australia and the politics of high-level nuclear waste". Australian Journal of Political Science (37): 283–301.
24. Disposition of high-level waste and spent nuclear fuel: The continuing societal and technical challenges. Washington, DC: National Academy Press. 2001.
25. Earthquakes In The Vicinity Of Yucca Mountain
26. A New Era of Responsibility, The 2010 Budget, p. 65.
27. Hebert, H. Josef. 2009. “Nuclear waste won't be going to Nevada's Yucca Mountain, Obama official says.” Chicago Tribune. March 6, 2009, 4. [1] 2009-04-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Accessed 3-6-09.
28. (PDF). Press release. Swedish Nuclear Fuel and Waste Management Co. 2007-09-28. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2009-02-25. สืบค้นเมื่อ 2009-01-05.
29. Wainwright, Martin (30 January 2013). "Cumbria rejects underground nuclear storage dump". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 1 February 2013.
30. Macalister, Terry (31 January 2013). "Cumbria sticks it to the nuclear dump lobby – despite all the carrots on offer". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 1 February 2013.