ภาษาดอกไม้

ภาษาดอกไม้ (Language of flowers หรือ floriography) เป็นการสื่อสารในสมัยวิกตอเรียโดยใช้ดอกไม้หรือการจัดดอกไม้เพื่อให้เกิดความหมายโดยนัย แสดงถึงความรู้สึกส่วนตัวที่ไม่อาจบอกออกมาเป็นคำพูดได้ พระเจ้าชาลส์ที่ 2 นำภาษาดอกไม้เข้าสู่สวีเดนจากทางเปอร์เซียในคริสต์ศตวรรษที่ 17

ในปัจจุบันความหมายที่ใช้ในภาษาดอกไม้นั้นส่วนมากได้เลือนหายไปตามการเวลา แต่ดอกกุหลาบสีแดงนั้นยังคงถูกใช้แสดงความรักอันเร่าร้อนและโรแมนติก กุหลาบสีชมพูแสดงถึงความรักที่เร่าร้อนน้อยลงมา กุหลาบสีขาวยังคงเป็นตัวแทนของความบริสุทธิ์และความดี และกุหลาบสีเหลืองถูกใช้เป็นตัวแทนของมิตรภาพและการเสียสละ อย่างไรก็ดี ความหมายเหล่านี้อาจจะไม่เหมือนกับความหมายในสมัยวิกตอเรียทุกประการ

ดอกไม้อื่นที่มีความหมายเป็นที่รู้จักกันกว้างขวาง ได้แก่

• ดอกทานตะวันมีสองความหมายซึ่งอาจหมายถึงความเย่อหยิ่งหรือความเคารพ เนื่องจากดอกทานตะวันนั้นเป็นดอกไม้ที่ เซนต์ จูลี บิลเลียร์ท ชอบ
• ดอกไอริส ซึ่งตั้งชื่อตามผู้ส่งสารของพระผู้เป็นเจ้าในเทพนิยายกรีก ใช้แทนความหมายของการส่งข่าวสาร
• ดอกแพนซี หมายถึง ความคิด
• ดอกแดฟโฟดิล หมายถึง เกียรติยศ
• เถาวัลย์ หมายถึง ความซื่อสัตย์ต่อคู่รัก

แหล่งข้อมูลอื่น

• flowers ebook: The Flowers Personified, 1847 (อังกฤษ)
• Chapter Excerpts: History of the Language of Flowers (อังกฤษ)

รายการความหมายของดอกไม้

• The Victorian Language of Flowers (อังกฤษ)
• The Language of Flowers (อังกฤษ)
• The Meaning of Flowers (อังกฤษ)
• Flower Care Guide (อังกฤษ)