ภาษาพีต

สำหรับการสะสมตัวซากพืช ดูที่ พีต

ภาษาพีต (อังกฤษ: Piet) คือภาษาโปรแกรมเชิงความลับที่ออกแบบโดยเดวิด มอร์แกน-มาร์ (David Morgan-Mar) โดยใช้ภาพบิตแมปซึ่งดูคล้ายศิลปะนามธรรมเป็นสื่อกลางสำหรับการเขียนโปรแกรม ภาษาพีต‌ได้รับการตั้งชื่อตามศิลปินชาวดัตช์ชื่อ พีต มอนดรีออน (Piet Mondrian) ผู้ซึ่งสร้างผลงานศิลปะนามธรรมด้วยเส้นและบล็อกสี่เหลี่ยม

ตัวอย่างโปรแกรมในภาษาพีต แสดงผลลัพธ์เป็นข้อความ "Piet"

รูปแบบการเขียน

โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาพีตจะใช้ภาพบิตแมปที่อยู่ในรูปแบบ GIF ขนาดกว้างยาวใดๆ ก็ได้เป็นสื่อกลาง (เทียบเท่ากับซอร์สโค้ด) พิกเซลแต่ละช่องใช้แทนคำสั่งหนึ่งคำสั่งและมีชื่อเรียกว่า โคเดล (โค้ด+พิกเซล) สีที่สามารถใส่ได้ในแต่ละโคเดลของภาพบิตแมปมีได้เพียง 20 สีต่อไปนี้ สำหรับสีอื่นๆ ที่ปรากฏนอกเหนือจากนี้จะมีความหมายเป็นสีขาว

#FFC0C0 (แดงอ่อน)	#FFFFC0 (เหลืองอ่อน)	#C0FFC0 (เขียวอ่อน)	#C0FFFF (ฟ้าอ่อน)	#C0C0FF (น้ำเงินอ่อน)	#FFC0FF (ม่วงอ่อน)
#FF0000 (แดง)	#FFFF00 (เหลือง)	#00FF00 (เขียว)	#00FFFF (ฟ้า)	#0000FF (น้ำเงิน)	#FF00FF (ม่วง)
#C00000 (แดงเข้ม)	#C0C000 (เหลืองเข้ม)	#00C000 (เขียวเข้ม)	#00C0C0 (ฟ้าเข้ม)	#0000C0 (น้ำเงินเข้ม)	#C000C0 (ม่วงเข้ม)
	#FFFFFF (ขาว)			#000000 (ดำ)

ความหมายและการทำงาน

 

โปรแกรมแสดงข้อความ "Hello, world!"

 

เส้นทางการเดินตามโคเดลของโปรแกรมดังกล่าว

ความหมายของคำสั่งสามารถแปลได้จากความต่างของค่าสี (hue) และความสว่าง (lightness) ระหว่างโคเดลก่อนหน้ากับโคเดลปัจจุบันในขณะทำงาน โดยการวนรอบ (cycle) เพื่อพิจารณาความต่างของค่าสีจะเรียงลำดับจาก แดง→เหลือง→เขียว→ฟ้า→น้ำเงิน→ม่วง→แดง และความสว่างเรียงตาม อ่อน→กลาง→เข้ม→อ่อน ส่วนสีขาวและสีดำไม่อยู่ในการวนรอบใดๆ ซึ่งคำสั่งทุกอย่างจะแปลผลด้วยอินเทอร์พรีเตอร์และเก็บทุกสิ่งที่คำนวณได้ไว้ในสแต็ก (stack) หากคำสั่งใดไม่สามารถกระทำได้ คำสั่งนั้นจะถูกข้ามไป เช่น คำสั่ง pop ออกจากสแต็กว่างเปล่า เป็นต้น

	ความสว่าง
ค่าสี	ไม่ต่าง	ต่าง 1 ขั้น	ต่าง 2 ขั้น
ไม่ต่าง	-	push	pop
ต่าง 1 ขั้น	add	subtract	multiply
ต่าง 2 ขั้น	divide	mod	not
ต่าง 3 ขั้น	greater	pointer	switch
ต่าง 4 ขั้น	duplicate	roll	in (ตัวเลข)
ต่าง 5 ขั้น	in (ตัวอักษร)	out (ตัวเลข)	out (ตัวอักษร)

การทำงานจะเริ่มจากโคเดลที่มุมซ้ายบนสุดของภาพและเดินต่อไปบนโคเดลที่อยู่ติดกัน ทิศทางของการเดินถูกกำหนดด้วย พอยเตอร์ทิศทาง (DP) โดยมีทิศทางไปทางขวาเป็นค่าเริ่มต้น ซึ่งพอยเตอร์ทิศทางนี้สามารถเปลี่ยนให้เป็นค่าบน ล่าง ซ้าย ขวา ได้ตามต้องการ และยังมีตัวแปรหนึ่งเรียกว่า ตัวเลือกโคเดล (CC) ใช้สำหรับพิจารณาเปลี่ยนการเดินไปทางซ้ายหรือทางขวาเมื่อโคเดลถัดไปนั้นเดินต่อไปไม่ได้หรือไม่มี กล่าวคือ เป็นโคเดลสีดำหรืออยู่ที่สุดขอบภาพ ซึ่งโคเดลสีดำเปรียบเสมือน "กำแพง" ที่ไม่สามารถเดินผ่านไปได้ ส่วนโคเดลสีขาวจะไม่ทำงานใดๆ (เดินผ่านไป) โปรแกรมจะสิ้นสุดการทำงานเมื่อไม่มีทางอื่นให้เดินต่อไป ทั้งพอยเตอร์ทิศทางและตัวเลือกโคเดลอาจมีการเปลี่ยนแปลงบ่อยในโปรแกรมหนึ่งๆ และทุกโคเดลในภาพไม่จำเป็นต้องเดินผ่านทั้งหมด

อ้างอิง

• ภาษาพีต โดยเดวิด มอร์แกน-มาร์ พร้อมตัวอย่าง

ดูเพิ่ม

• วิทยาการอำพรางข้อมูล

แหล่งข้อมูลอื่น

• ภาษาพีตที่เอโซแลง (วิกิ)
• Hello, world! ในภาษาพีต โดยโทมัส สคอช
• โปรแกรมเขียนและอินเทอร์พรีเตอร์สำหรับภาษาพีต