ยูยูฮาคุโชมาเคียวโทอิซึเซ็ง

ยูยูฮาคุโชมาเคียวโทอิซึเซ็ง (ญี่ปุ่น: 幽☆遊☆白書 魔強統一戦; อังกฤษ: Yu Yu Hakusho Makyō Tōitsusen) เป็นเกมต่อสู้ปี ค.ศ. 1994 ที่พัฒนาโดยเทรเชอร์ และเผยแพร่โดยเซกาสำหรับระบบเมกาไดรฟ์ ซึ่งอิงจากซีรีส์มังงะ คนเก่งฟ้าประทานโดยโยชิฮิโระ โทงาชิ ซึ่งเนื้อเรื่องดำเนินตามตัวเอก อุราเมชิ ยูสึเกะ ที่ได้รับมอบหมายจากจ้าวยมบาลแห่งโลกวิญญาณด้วยการไขคดีสไตล์นักสืบที่เกี่ยวข้องกับทั้งมนุษย์และปีศาจที่คุกคามโลกที่มีชีวิต เรื่องราวเริ่มให้ความสำคัญกับศึกศิลปะการต่อสู้อย่างมากในขณะที่มันดำเนินไป

Yū Yū Hakusho Makyō Tōitsusen
ผู้พัฒนา	เทรเชอร์
ผู้จัดจำหน่าย	ญี่ปุ่น: เซกา บราซิล: เตกตอย
กำกับ	เท็ตสึฮิโกะ คิกูชิ
โปรแกรมเมอร์	มาซากิ อุเคียว มิตสึรุ ไยดะ
ศิลปิน	เท็ตสึฮิโกะ คิกูชิ มาโกโตะ โองิโนะ ฮิโรชิ อิอูชิ
แต่งเพลง	ซาโตชิ มูราตะ คัตสึฮิโกะ ซูซูกิ อากิ ฮาตะ โนริโอะ ฮันซาวะ
ชุด	ยูยูฮาคุโช
เครื่องเล่น	เมกาไดรฟ์
วางจำหน่าย	ญี่ปุ่น: 30 กันยายน ค.ศ. 1994 บราซิล: ค.ศ. 1999
แนว	ต่อสู้
รูปแบบ	ผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น

เกมนี้มีตัวละครที่สามารถเล่นได้ 11 ตัวจากมังงะ และมีรูปแบบการเล่นเป็นการต่อสู้แบบ 2 มิติดั้งเดิม คู่ชิงในแต่ละยกพยายามทำลายพลังชีวิตของกันและกัน โดยใช้การโจมตีระยะสั้นและระยะไกล รวมถึงคอมโบพิเศษ นอกจากนี้ยังรวมกลไกอื่น ๆ เช่น การให้ผู้เล่นสูงสุดสี่คนทำการแข่งขันพร้อมกัน และปล่อยให้นักสู้สลับกันระหว่างระนาบแนวนอนในฉากหน้าและฉากหลัง เกมมีตัวเลือกสำหรับผู้เล่นหลายคนซึ่งรวมถึงแมตช์แบทเทิลรอยัล, แท็กทีม และโหมดทัวร์นาเมนต์

ภาคมาเคียวโทอิซึเซ็งได้รับการสร้างขึ้นตอนจุดสูงสุดของเกมต่อสู้ระดับโลกสำหรับคอนโซลภายในบ้านในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ซึ่งนำโดยเกมฮิตอย่างสตรีทไฟเตอร์ II หลังจากบริษัทเปิดตัวในระบบนี้กับกันสตาร์ฮีโรส์ เทรเชอร์ก็เริ่มพัฒนามาเคียวโทอิซึเซ็งในฐานะหนึ่งในสี่เกมของเมก้าไดรฟ์ที่ได้รับการเผยแพร่โดยเซกา ไม่เหมือนกับชื่อเกมอื่น ๆ ที่เหลือ มาเคียวโทอิซึเซ็งไม่เคยได้รับการเปิดตัวในทวีปอเมริกาเหนือหรือยุโรป ซึ่งเกมที่วางจำหน่ายอย่างเป็นทางการที่อื่นอยู่ในประเทศบราซิลผ่านทางเตกตอยในปี ค.ศ. 1999 โดยมีชื่อว่ายูยูฮาคุโช: ซันเซตไฟเตอส์ แม้จะมีจำนวนจำกัด แต่เกมดังกล่าวได้รับการประเมินโดยสิ่งพิมพ์ภาษาอังกฤษหลายฉบับ และได้รับการตอบรับในเชิงบวกจากนักวิจารณ์เป็นส่วนใหญ่ รูปบบการเล่นและตัวเลือกผู้เล่นสี่คนได้รับการยกย่องจากนักวิจารณ์หลายคน ซึ่งหลายคนมองว่าเกมนี้เป็นเกมต่อสู้ที่ดีที่สุดในยุค 16 บิต แม้ว่ากราฟิกและเสียงจะได้รับการติเตียนก็ตาม

รูปแบบการเล่น

 

นักสู้สี่คนเข้าร่วมการแข่งขันบนระนาบแนวนอนสองเส้นที่แยกจากกัน ส่วนพลังชีวิตและพลังวิญญาณของตัวละครจะแสดงที่ด้านบนของหน้าจอ

ยูยูฮาคุโชมาเคียวโทอิซึเซ็งเป็นเกมต่อสู้ที่สร้างจากซีรีส์มังงะเรื่องราวเหนือธรรมชาติ คนเก่งฟ้าประทาน ซึ่งเขียนและวาดโดยโยชิฮิโระ โทงาชิ มังงะเรื่องนี้เดินเรื่องตามตัวเอก อุราเมชิ ยูสึเกะ วัยรุ่นที่สละชีวิตเพื่อช่วยเด็กและได้รับการคืนชีพโดยจ้าวยมบาลแห่งโลกวิญญาณเพื่อไขคดีสไตล์นักสืบที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์และปีศาจที่คุกคามโลกที่มีชีวิต เนื้อเรื่องเน้นหนักไปที่ศิลปะการต่อสู้ในขณะที่ดำเนินไป ภาคมาเคียวโทอิซึเซ็งให้ผู้เล่นเลือกหนึ่งใน 11 ตัวละครหลักจากมังงะ เกมนี้ไม่มีโหมดเนื้อเรื่อง, ไม่ดัดแปลง หรือผูกเข้ากับเนื้อเรื่องของเนื้อหาแหล่งที่มา และมีลักษณะไม่กี่อย่างจากนักพากย์ที่สนับสนุน เกมดังกล่าวใช้แม่แบบเกมต่อสู้ที่ได้รับความนิยมจากซีรีส์สตรีทไฟเตอร์ ซึ่งวัตถุประสงค์ของการแข่งแต่ละนัดคือเพื่อให้ผู้เล่นหนึ่งคนหรือผู้เล่นหลายคนกำจัดคู่ต่อสู้โดยการลดมาตรวัดพลังชีวิตโดยใช้การโจมตีระยะสั้นและระยะไกลต่าง ๆ บรรดานักสู้จะเคลื่อนที่ในแนวนอนบนสนามรบ 2 มิติ และสามารถกระโดดจากพื้นเพื่อเข้าหาหรือข้ามคู่ต่อสู้ได้ การแข่งแบบตัวต่อตัวสามารถกระทำได้ แต่ภาคมาเคียวโทอิซึเซ็งอนุญาตให้มีตัวละครได้ถึงสี่ตัวในการต่อสู้พร้อมกันในนัดเดียว การดำเนินการที่เพิ่มเข้ามานี้เสริมด้วยการรวมเลเยอร์ที่สองในแต่ละสเตจ เช่นเดียวกับซีรีส์กาโรเด็นเซ็ทสึ ผู้เล่นสามารถกระโดดไปยังระนาบแนวนอนที่แยกในฉากหลัง ส่วนการแข่งขันนั้นไม่จำกัดเวลา

อ้างอิง

1. 幽☆遊☆白書 魔強統一戦
2. Retro Gamer staff (August 2009). "Import Only: Yu Yu Hakusho Sunset Fighters". Retro Gamer. No. 66. Imagine Publishing. pp. 46–7. ISSN 1742-3155.
3. Ciolek, Todd (October 29, 2008). "Field of Fire - The X Button". Anime News Network. จากแหล่งเดิมเมื่อ December 4, 2018. สืบค้นเมื่อ November 22, 2018.
4. Miller, Patrick (February 11, 2016). "17 mold-breaking fighting games that all developers should study". Gamasutra. UBM plc. จากแหล่งเดิมเมื่อ July 31, 2018. สืบค้นเมื่อ November 16, 2018.
5. Des Barres, Nick (October 1994). "Japan Now". GameFan. Vol. 2 no. 10. DieHard Gamers Club. p. 166. ISSN 1092-7212.
6. Stratton, Tom (November 1999). "Retro Archives: Yu Yu Hakusho". Gamer's Republic. Vol. 2 no. 6. Millennium Publications. p. 98. ISSN 1520-5169.
7. Kulata, Kurt (May 2, 2008). "Yu Yu Hakusho: Makyou Touitsusen". Hardcore Gaming 101. จากแหล่งเดิมเมื่อ November 29, 2018. สืบค้นเมื่อ November 20, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Yu Yu Hakusho Makyō Tōitsusen at MobyGames