ระบำเชียงแสน

ระบำเชียงแสน เป็นระบำชุดที่ 4 ในระบำโบราณคดี 5 ชุด นายมนตรี ตราโมท ผู้เชี่ยวชาญดนตรีไทยและศิลปินแห่งชาติ เป็นผู้แต่งทำนองเพลงจากสำเนียงไทยภาคเหนือ นางลมุล ยมะคุปต์ ผู้เชี่ยวชาญการสอนนาฏศิลป์ไทย และนางเฉลย ศุขะวณิช ผู้เชี่ยวชาญการสอนนาฏศิลป์ไทยและศิลปินแห่งชาติ เป็นผู้ประดิษฐ์ท่ารำ จากจิตรกรรมฝาผนังและลายปูนปั้นที่ประดับโบราณสถานยุคเชียงแสน อาณาจักรล้านนา ราวพุทธศตวรรษที่ 16 - 23 ดังนั้นท่ารำและดนตรีตลอดจนเครื่องแต่งกายในระบำชุดนี้ จึงมีลีลาสำเนียงและแบบอย่างเป็นแบบไทยภาคเหนือและไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือระคนกัน

ดนตรี และเพลงที่ใช้ประกอบการแสดง

ใช้วงพื้นเมืองภาคเหนือ เครื่องดนตรีประกอบด้วย ปี่จุ่ม แคน สะล้อ ซึง ตะโพน ฉิ่ง ฉาบใหญ่ และฆ้องหุ่ย เพลงที่ใช้ประกอบการแสดง ได้แก่ เพลงเชียงแสน (เที่ยวช้า และเที่ยวเร็ว)

การแต่งกาย

เครื่องแต่งกายของระบำเชียงแสน ประกอบด้วย

• 1.เสื้อรัดอกสีเนื้อ
• 2.เสื้อลูกไม้สีเหลือง ติดริมด้วยแถบผ้าตาดสีทอง
• 3.ซิ่นเชิงแบบป้ายข้างแถวหนึ่งสีแดง อีกแถวหนึ่งสีตอง
• 4.เครื่องประดับประกอบด้วยเข็มขัดมีเชือกห้อยทิ้งชายพู่ลงมาด้านหน้าทั้งสองข้าง สร้อยคอ ต่างหู กำไลข้อมือ และกำไลข้อเท้า
• 5.แต่งทรงผมตั้งกระบังหน้าประดับขดโลหะสีเงิน เกล้าผมมวย ไว้ด้านหลัง ติดดอกกล้วยไม้ข้างหูซ้าย

อ้างอิง

• หนังสือวิพิธทัศนา, สถาบันนาฏดุริยางคศิลป์ กรมศิลปากร (2542)
• ระบำเชียงแสน[1]