รัฐสุลต่านเรียว-ลิงกา

รัฐสุลต่านเรียว-ลิงกา (มลายู: Kesultanan Riau-Lingga, کسلطانن رياوليڠݢ) เอกสารไทยเรียก เมืองลิงงา หรือ เมืองสิงคา เป็นรัฐสุลต่านของชาวมลายูที่เกิดขึ้นจากการแบ่งพื้นที่ของจักรวรรดิยะโฮร์-เรียว ที่แยกคาบสมุทรยะโฮร์และสิงคโปร์ออกจากหมู่เกาะเรียว โดยมีสาเหตุจากการที่อับดุล ระฮ์มัน สถาปนาตนเองเป็นสุลต่านแห่งเรียว-ลิงกา หลังการสวรรคตของสุลต่านมะฮ์มุดที่ 3 แห่งยะโฮร์ และได้รับการยอมรับว่ามีอำนาจอธิปไตยจากฝ่ายอังกฤษและเนเธอร์แลนด์จากสนธิสัญญาอังกฤษ-ดัตช์ ค.ศ. 1824

รัฐสุลต่านเรียว-ลิงกา Kesultanan Riau-Lingga (มลายู) کسلطانن رياوليڠݢ‎ (ยาวี) Sultanaat van Riau en Lingga (ดัตช์)
1824–1911
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเกาะแก่งในทะเลจีนใต้ และมีดินแดนแทรกที่กาเตอมัน บนเกาะสุมาตรา
สถานะ	รัฐในอารักขาของดัตช์
เมืองหลวง	เปินเยองัต อินเดอราซักตี (บริหาร, ค.ศ. 1824–1900) (ราชสำนักและบริหาร, ค.ศ. 1900–1911) ดายิก (ราชสำนัก, ค.ศ. 1824–1900)
ภาษาทั่วไป	มลายู
ศาสนา	อิสลาม
การปกครอง	ราชาธิปไตย
สุลต่าน
• 1819–1832	อับดุล ระฮ์มัน
• 1832–1835	มูฮัมมัดที่ 2
• 1835–1857	มะฮ์มุดที่ 4
• 1857–1883	ซูไลมันที่ 2
• 1885–1911	อับดุล ระฮ์มันที่ 2
ยังดีเปอร์ตวนมูดา
• 1805–1831	จาฟาร์
• 1831–1844	อับดุล
• 1844–1857	อาลีที่ 2
• 1857–1858	อับดุลละฮ์
• 1858–1899	มูฮัมมัด ยูซุฟ
ยุคประวัติศาสตร์	จักรวรรดิดัตช์
• สนธิสัญญาอังกฤษ-ดัตช์ ค.ศ. 1824	1824
• ถูกยกเลิกโดยดัตช์	1911
ก่อนหน้า ถัดไป จักรวรรดิยะโฮร์ อินเดียตะวันออกของดัตช์
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	อินโดนีเซีย  สิงคโปร์

รัฐสุลต่านเรียว-ลิงกาดำรงอธิปไตยของตนเองจนถึง ค.ศ. 1911 ก็ถูกรัฐบาลเนเธอร์แลนด์ยกเลิก และถูกผนวกรวมเข้ากับอาณานิคมอินเดียตะวันออกของดัตช์แทน