ลาล พิหารี

สำหรับนักประพันธ์ชาวฮินดูสตาน ดู พิหารี ลาล

ลาล พิหารี หรือ ลาล พิหารี "มฤตัก" (ฮินดี: लाल बिहारी "मृतक"; Lal Bihari "Mritak", เกิดปี 1955) เป็นเกษตรกรและนักเคลื่อนไหวชาวอินเดีย จากอมิโลใสอำเภออะฌัมครห์ รัฐอุตตรประเทศ ผู้เคยถูกทางการประกาศเป็นผู้เสียชีวิตแล้วในระหว่างปี 1975 ถึง 1994 เขาต่อสู้กับระบบราชการของอินเดียเป็นเวลา 19 ปีเพื่อยืนยันแก่รัฐว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ในขณะเดียวกัน เขาเติมชื่อ มฤตัก (แปลว่า เสียชีวิตแล้ว) เข้าไปในชื่อของเขา รวมทั้งตั้งสมาคมเพื่อผู้เสียชีวิตอุตตรประเทศ "มฤตักสงฆ์" เพื่อสร้างความสนใจของสาธารณะเกี่ยวกับกรณีอื่นที่คล้ายกันกับเขา

ลาล พิหารี "มฤตัก"
เกิด	ลาล พิหารี 1955 อมิโล, อะฌัมครห์
สัญชาติ	อินเดีย
อาชีพ	เกษตรกร, นักกิจกรรม
ปีปฏิบัติงาน	1980-ปัจจุบัน
มีชื่อเสียงจาก	ถูกรัฐประกาศเป็นผู้เสียชีวิตในปี 1975 ถึง 1994 ทั้ง ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่
รางวัล	อิกโนเบลสาขาสันติภาพ (2003)

ชีวประวัติ

พิหารีเป็นผู้ชายธรรมดาที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในชนบทของรัฐอุตตรประเทศ วันหนึ่งเขาประสงค์ทำเรื่องขอกู้ยืมเงินจากธนาคารซึ่งจำเป็นต้องใช้เอกสารยืนยันตัวตน เขาจึงเดินทางไปยังสำนักงานสรรพากรที่ศาลาว่าการอำเภออะฌัมครห์เพื่อขอเอกสารยืนยันตัวตน แต่เจ้าหน้าที่รัฐกลับแจ้งว่าเขาเป็นผู้เสียชีวิตไปแล้วตามระเบียนของรัฐ โดยมีลุงของพิหารีเป็นผู้แจ้งแก่รัฐว่าพิหารีเสียชีวิต เพื่อที่ลุงจะได้ครอบครองที่ดินขนาดไม่ถึงหนึ่งเอเคอร์ในฆาลีลาบาดที่เป็นทรัยพ์สินของพิหารี เนื่องจากรัฐขึ้นทะเบียนพิหารีว่าเป็นผู้เสียชีวิต จึงมีการถ่ายโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินให้แก่ลุงในฐานะผู้รับมรดก

นอกจากนี้ พิหารียังพบอีกว่ามีรายชื่อบุคคลอีกกว่า 100 คนที่เผชิญสถานการณ์เดียวกัน เขาจึงตั้งสมาคมเพื่อผู้เสียชีวิตอุตตรประเทศ "มฤตักสงฆ์" ขึ้นมา ปัจจุบันสมาคมมีสมาชิกกว่า 20,000 คนทั่วประเทศ และสำเร็จในการกู้คืนสถานะของบุคคลจากเสียชีวิตมาแล้วสี่คน (ข้อมูลปี 2004)

ตลอดระยะเวลานับจากนั้น พิหารีพยายามจัดกิจกรรมและสร้างความสนใจในสาธารณชนขึ้นด้วยวิธีต่าง ๆ เขาจัดพิธีศพให้กับตัวเองพร้อมทั้งเรียกเงินชดเชยสำหรับแม่หม้ายให้กับภรรยาของเขา ในปี 1980 เข้าเติมคำส่า "มฤตัก" (เสียชีวิต) เข้าในชื่อของเขา รวมถึงลงนามในเอกสารต่าง ๆ ในชื่อ "ลาล พิหารี ผู้ล่วงลับ" เขาเคยสมัครลงแข่งเลือกตั้งกับราชีพ คานธี ในปี 1989 เพื่อพิสูจน์ว่าเขายังไม่เสียชีวิต กระทั่งในปี 1994 หรทอราว 19 ปีหลังเขาเคลื่อนไหวและต่อสู้ทางกฎหมาย รัฐบาลได้แก้ไขสถานะของเขาจากผู้เสียชีวิตเป็นผู้ยังมีชีวิตอยู่

พิหารีได้รับรางวัลอิกโนเบลสาขาสันติภาพในปี 2003 และในปี 2004 เขาได้ลงสมัครเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาในเขตเลือกตั้งลาลคังช์ รัฐอุตตรประเทศ

ในวัฒนธรรมสมัยนิยม

ในปี 2021 สาติษ กาวศิกสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องของพิหารี ในชื่อ กากัซ, ผลิตโดยซาลมาน ข่าน ภายใต้ซาลมาน ข่าน ฟิล์มส์ นำแสดงโดยปันกัช ตริปตี, โมนัล คัชชร และ อมร อุปัธยาย ออกฉายครั้งแรกบน ZEE5 ในวันที่ 7 มกราคม 2021

อ้างอิง

1. . Time. 19 July 1999. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 19 March 2011.
2. . New York Times. 24 October 2000. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-06-04.
3. Debroy, Bibek (2004). India, redeeming the economic pledge. New Delhi: Academic Foundation. pp. 133–4. ISBN 978-8171883486.
4. "A movie on Lal Bihari Mritak". Oneindia Entertainment. Lucknow. UNI. 10 April 2006. สืบค้นเมื่อ 19 October 2012.
5. "Satish Kaushik trains his camera on the 'living dead'". DNAIndia. 13 March 2011. สืบค้นเมื่อ 19 October 2012.
6. Hungama, Bollywood (2019-01-04). "Salman Khan to produce this Satish Kaushik film based on true incidents : Bollywood News - Bollywood Hungama" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-12-15.

แหล่งข้อมูลอื่น

• "Mritak" recommended for Independence Day award, The Hindu, 7 July 2006
• Singh, Abhimanyu Kumar (24 May 2012). "Officially Dead". Motherland (7).