ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์

ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์ (อังกฤษ: Philippine Heart Center) เป็นโรงพยาบาลในเกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์ ที่เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคหัวใจ โดยได้รับการก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1975

ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์
กรมอนามัย
ไฟล์:Philippine Heart Center (East Avenue, Quezon City; 03-13-2021).jpg
แสดงแผนที่เมโทรมะนิลา แสดงแผนที่เกาะลูซอน แสดงแผนที่ฟิลิปปินส์
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	อีสต์อเวนิว เกซอนซิตี, เมโทรมะนิลา, ประเทศฟิลิปปินส์
พิกัด	14°38′38″N 121°02′54″E / 14.64402°N 121.04842°E / 14.64402; 121.04842พิกัดภูมิศาสตร์: 14°38′38″N 121°02′54″E / 14.64402°N 121.04842°E / 14.64402; 121.04842
บริการสุขภาพ
แผนกฉุกเฉิน	มี
ประวัติ
เปิดให้บริการ	ค.ศ. 1975
ลิงค์
เว็บไซต์	www.phc.gov.ph

ภูมิหลัง

ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์เป็นโรงพยาบาลที่เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคหัวใจ โดยมีห้องสำหรับผู้ป่วยที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายและการกุศลเพื่อผู้ป่วย ตลอดจนรับผู้ป่วยมากกว่า 14,000 รายทุกปี รวมถึง 3,300 รายที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจ โดยมีโครงการฝึกสำหรับผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์เป็นประจำ นับเป็นศูนย์ผ่าตัดหัวใจพิการแต่กำเนิดที่คึกคักที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย ตามข้อมูลของเว็บไซต์ดังกล่าว ซึ่งปัจจุบันได้รับการนำโดยโยเอล เอเม. อาบานียา ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจ

ประวัติ

ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์ได้รับการก่อตั้งขึ้นตามกฤษฎีกาประธานาธิบดีฉบับที่ 673 ซึ่งออกโดยประธานาธิบดี เฟอร์ดินันด์ อี มากอส ใน ค.ศ. 1975 อาคารนี้ได้รับการระบุด้วยสิ่งที่เรียกว่า' "หมู่อาคารคฤหาสน์" ของมาร์กอส ซึ่งนิยามโดยสถาปนิก ฌาราร์ต ลิโก ว่าเป็น "ความหลงใหลและความบีบบังคับในการสร้างสิ่งปลูกสร้างเพื่อเป็นจุดเด่นของความยิ่งใหญ่" โรงพยาบาลแห่งนี้สร้างขึ้นโดยใช้งบประมาณสุขภาพแห่งชาติ 50 เปอร์เซ็นต์ ตามที่วุฒิสมาชิก โฮเซ อูเบโดเบล. ดิออกโน กล่าวว่า "ในขณะที่ทั่วประเทศชาวฟิลิปปินส์เสียชีวิตด้วยโรคที่รักษาได้ เช่น ทีบี [วัณโรค], โรคไอกรน และโรคบิด"

ชื่อเดิมของศูนย์คือศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์เพื่อเอเชีย และได้เปลี่ยนเป็นรูปแบบปัจจุบันใน ค.ศ. 1975 ส่วนผู้ป่วยรายแรกที่เข้ารับการรักษาในศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์คืออีเมลดา ฟรันซิสโก เมื่อวันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 1975

ผู้เชี่ยวชาญระบบหัวใจหลอดเลือด ได้แก่ คริสเตียน บาร์นาร์ด, เดนตัน คูลีย์, โดนัลด์ เอฟเฟลอร์ และชาลส์ ไบลีย์ ฝึกที่นั่น^{[ต้องการอ้างอิง]} ส่วนผู้อำนวยการคนแรกของศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์คืออาเบนีโล เป. อาเบนตูรา (ค.ศ. 1974–1986) ซึ่งเป็นศัลยแพทย์ระบบหัวใจหลอดเลือดที่เป็นผู้บุกเบิกการผ่าตัดหลายครั้งในประเทศฟิลิปปินส์ รวมถึงการปลูกถ่ายไตที่ประสบความสำเร็จครั้งแรกใน ค.ศ. 1970, การผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจครั้งแรกใน ค.ศ. 1972 รวมถึงได้พัฒนาและปลูกฝังลิ้นหัวใจเทียมที่ทำจากเนื้อเยื่อครั้งแรกของอาเซียน นั่นคือลิ้นหัวใจหมูของศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์เพื่อเอเชีย

ใน ค.ศ. 2014 ศูนย์หัวใจฟิลิปปินส์ได้รับการรับรองเหรียญทองคุณภาพระดับสากลของคิวเมนตัมในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2014 – 2017 สำหรับ "ความเป็นเลิศในการปฏิบัติในโรงพยาบาลและความปลอดภัย"

สถาปัตยกรรมและการออกแบบ

อาคารโรงพยาบาลได้รับการออกแบบโดยสถาปนิก ฮอร์เฮ ราโมส ซึ่งได้รับการอธิบายว่าเป็นรูปแบบบรูทัลลิสต์ โดยได้รับการสร้างขึ้นใน ค.ศ. 1975 ด้วยราคาที่รายงานเกือบ 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งร่วมก่อตั้งโดย ดร. ลุดเฆริโอ เด. ตอร์เรส

อ้างอิง

1. "Presidential Decree No. 673, s. 1975". Official Gazette of the Republic of the Philippines. 19 March 1975. สืบค้นเมื่อ 18 April 2020.
2. Pagaduan-Araullo, Carol (March 28, 2016). "Philippine health care system, from bad to worse". BusinessWorld (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
3. "Welcome to PHC". Philippine Heart Center. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
4. Philippine Heart Center Annual Report 2013. Philippine Heart Center.
5. "Mandate". Philippine Heart Center. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
6. "Officials". Philippine Heart Center. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
7. "Joel M. Abanilla, MD". Philippine Heart Center. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
8. "Masagana 99, Nutribun, and Imelda's 'edifice complex' of hospitals". GMA News (ภาษาอังกฤษ). September 20, 2012. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
9. Afinidad-Bernardo, Deni Rose M. "Edifice complex | 31 years of amnesia". The Philippine Star. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
10. Santos, Roselle. "Book Review: Edifice Complex: Power, Myth, and the Marcos State Architecture by Gerard Lico : Philippine Art, Culture and Antiquities". Artes de las Filipinas. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
11. ""To Sing Our Own Song" (1983)". Jose W. Diokno. May 13, 2011. สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
12. Philippine Heart Center Annual Report 2014. Philippine Heart Center.
13. Villa, Kathleen de (September 16, 2017). "Imelda Marcos and her 'edifice complex'". Philippine Daily Inquirer (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
14. Reyes, Anthea (2017-09-21). "Looks like the Marcoses were Brutalists by choice". NOLISOLI (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-05-03.
15. Myles, Garcia (2016). Thirty years later... : catching up with the Marcos-era crimes. Quezon City, Philippines. ISBN 9780578175607. OCLC 945380506.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ