สงครามประกาศอิสรภาพสกอตแลนด์ครั้งที่สอง

สงครามประกาศอิสรภาพสกอตแลนด์ครั้งที่สอง (อังกฤษ: Second War of Scottish Independence) (1332-1357) เป็นกลุ่มที่สองของหนึ่งในการทัพทางทหารที่เป็นการต่อสู้กันระหว่างสองดินแดนอิสระ ราชอาณาจักรสกอตแลนด์และราชอาณาจักรอังกฤษ ในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 และต้นศตวรรษที่ 14

สงครามประกาศอิสรภาพสกอตแลนด์ครั้งที่สอง
ส่วนหนึ่งของ สงครามประกาศอิสรภาพสกอตแลนด์
วันที่ 1332–1357 สถานที่ สกอตแลนด์ ผล อังกฤษได้ชัยชนะทางยุทธศาสตร์ สกอตแลนด์ได้ชัยชนะในทางปฏิบัติ พระเจ้าดาวิดที่ 2ยังคงรักษาราชบัลลังก์และอิสรภาพไว้ได้ แลกกับการชดใช้เงินให้กับอังกฤษ
คู่สงคราม
ราชอาณาจักรสกอตแลนด์ ราชอาณาจักรฝรั่งเศส	ราชอาณาจักรอังกฤษ
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
วิลเลียม ดักลาส ลอร์ดแห่งลิดเดสดัล พระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส อเล็กซานเดอร์ รามเซย์ พระเจ้าดาวิดที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ โดนัลด์ที่ 2 เอิร์ลแห่งมาร์ อาร์ชิบัลด์ ดักลาส วิลเลียม ดักลาส เอร์ลที่ 1 แห่งดักลาส จอห์น รานดอล์ฟ เอิร์ลที่ 3 มอเรย์ แอนดริว มูร์เรย์	พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ เอ็ดเวิร์ด บัลลิอล เฮนรี เดอ บีมองท์ วิลเลียม โซเช โธมัสแห่งบรอเอร์ตัน เอิร์ลที่ 1 แห่งนอร์ฟอล์ก ดาวิดแห่งสเตรทบอจี ราล์ฟ ดาซ บารอนดาซที่ 1 เฮนรี เดอ เพอร์ซี บารอนเพอร์ซีที่ 2
กำลัง
มากกว่า 13,000	มากกว่า 9,000
ความสูญเสีย
ไม่ทราบ	ไม่ทราบ

สงครามครั้งที่สองเกิดขึ้นมาจากปัญหาที่เกิดขึ้นมาจากครั้งแรก สนธิสัญญาเอดินบะระ-นอร์แทมป์ตัน ซึ่งสงครามครั้งที่หนึ่งได้กล่าวอ้างว่าไม่เคยได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายในหมู่ชาวอังกฤษ และได้สร้างกลุ่มใหม่ของขุนนางที่มีสิทธิ์ได้ถูกเรียกว่า "ผู้ถูกตัดการอ้างสิทธิ์"(disinherited) ซึ่งมีความรู้สึกว่าได้ถูกตัดสิทธิ์อย่างไม่เหมาะสมโดยสิทธิ์ในดินแดนสกอตแลนด์ หนึ่งในผู้ถูกตัดการอ้างสิทธิ์คือ เอ็ดเวิร์ด แบลลิโอ(Edward Balliol) พระราชโอรสของอดีตกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ ด้วยการสนับสนุนอย่างไตร่ตรองของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ แบลลิโอได้เรียกร้องทวงคืนดินแดนบรรพบุรุษของพระองค์ และเมื่อไม่ได้สิ่งที่ตามพระประสงค์ก็เตรียมพร้อมที่จะบุกสกอตแลนด์ ภายหลังจากที่พระองค์ได้สวมมงกุฏแต่งตั้งพระองค์เองขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ แม้ว่าดาวิดที่สองซึ่งทรงพระเยาว์ยังมีสิทธิ์อันชอบธรรมอยู่ สิ่งที่ตามมาก็ได้กลายเป็นสงครามสืบราชบัลลังก์และสงครามกลางเมือง ในขณะที่ชาวสก็อตบางคนได้ออกมาลุกขึ้นเพื่อปกป้องดาวิดและคนอื่นๆได้มีการโยนฉลากกับเอ็ดเวิร์ด แบลลิโอ, ผู้ที่จะได้เข้าร่วมในไม่ช้าของความพยายามของพระองค์โดยกษัตริย์อังกฤษ ดาวิดที่สองได้ถูกบังคับให้ลี้ภัยไปอยู่ภายใต้ "พันธมิตรที่เก่าแก่"กับพระเจ้าฟิลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส จนกว่าพระองค์จะเจริญพระชนม์มากขึ้นกว่านี้ ในขณะที่หนึ่งในผู้พิทักษ์รวมถึงกษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ในอนาคต โรเบิร์ท สจ๊วตได้ต่อสู้รบไปรบมากับแบลลิโอและพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่สามจากดินแดนสกอตแลนด์ เมื่อเสียงข้างมากของเขา เขาได้กลับมาคืนมา, แต่อยู่ได้ไม่นานในสกอตแลนด์ก่อนที่เขาจะถูกจับกุมโดยอังกฤษ ภายหลังที่เขาได้ทำหน้าที่สำหรับที่เหลือของสงครามครั้งที่สองเป็นจุดต่อรอง

อ้างอิง

• Boardman, S.I. (2004). "Randolph, John, third earl of Moray (d. 1346)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093 Check |doi= value (help). สืบค้นเมื่อ 26 March 2010.
• Brown, Michael (28 July 2004). The wars of Scotland, 1214-1371. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-1238-3. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Creighton, Mandell (1886). Epochs of English history: A complete edition in one volume. Longmans, Green & co. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Conduit, Brian (25 September 2005). Battlefield Walks in Northumbria and Scottish Borders. Sigma. ISBN 978-1-85058-825-2. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Duncan, A.A.M. (2004). "Douglas, Sir William, lord of Liddesdale (c. 1310–1353)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093 Check |doi= value (help). สืบค้นเมื่อ 26 March 2010.
• Fry, Plantagenet Somerset (1 April 2007). Castles: Scotland & the Border Country: The Essential Visitor Guide to the Best of the Region. David & Charles. ISBN 978-0-7153-2707-4. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Lang, Andrew (1903). A history of Scotland from the Roman occupation. Dodd, Mead and Co. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Liddy, Christian Drummond; R. H. Britnell (2005). North-east England in the later Middle Ages. Boydell Press. ISBN 978-1-84383-127-3. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Major, John; Archibald David Constable; Aeneas James George Mackay (1892). A history of Greater Britain as well England as Scotland. Printed at the University Press by T. and A. Constable for the Scottish History Society. สืบค้นเมื่อ 26 March 2010. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
• Rogers, Clifford J. (1999). The wars of Edward III: sources and interpretations. Boydell & Brewer. ISBN 978-0-85115-646-0. สืบค้นเมื่อ 26 March 2010.
• Spaltro, Kathleen; Noeline Bridge (December 2005). Royals of England: A Guide for Readers, Travelers, and Genealogists. iUniverse. ISBN 978-0-595-37312-3. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Sumption, Jonathan (1999). The Hundred Years War: Trial by battle. University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-1655-4. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Tytler, Patrick Fraser (1845). History of Scotland. W. Tait. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.
• Webster, Bruce (2004). "Balliol, Edward (b. in or after 1281, d. 1364)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093 Check |doi= value (help). สืบค้นเมื่อ 26 March 2010.
• Webster, Bruce (2004). "David II (1324–1371)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093 Check |doi= value (help). สืบค้นเมื่อ 26 March 2010.
• Weir, Alison (26 December 2006). Queen Isabella: Treachery, Adultery, and Murder in Medieval England. Random House, Inc. p. 314. ISBN 978-0-345-45320-4. สืบค้นเมื่อ 25 March 2010.