ภูเขาไฟสตรอมโบลี

ภูเขาไฟสตรอมโบลี (เสียงอ่านภาษาอิตาลี: [ˈstromboli]; ซิซิลี: Struògnuli, ภาษากรีกโบราณ: Στρογγύλη, Strongulē) เป็นเกาะขนาดเล็กในทะเลติร์เรเนียนนอกชายฝั่งทางเหนือของซิซิลี เป็นหนึ่งในสามของภูเขาไฟมีพลังในอิตาลี สตรอมโบลีเป็นหนึ่งในแปดเกาะของหมู่เกาะเอโอเลียนซึ่งเกาะภูเขาไฟรูปโค้งทางเหนือของซิซิลี ชื่อของสตอมโบลีมาจากภาษากรีกโบราณคำว่า Strongulē ที่ตั้งตามลักษณะลักษณะกลมพองของมัน เกาะแห่งนี้มีประชากรอาศัยอยู่ราว 500 คน ภูเขาไฟลูกนี้ปะทุค่อนข้างบ่อยและมีกิจกรรมทางภูเขาไฟกับปะทุเล็ก ๆ เป็นระยะ ๆ บ่อยครั้งสามารถสังเกตได้จากหลายจุดบนเกาะและจากทะเลโดยรอบ ทำให้ตั้งชื่อเล่นให้เกาะนี้ว่า "ประภาคารแห่งเมดิเตอร์เรเนียน"

ภูเขาไฟสตรอมโบลี
จุดสูงสุด
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	924 เมตร (3,031 ฟุต)
ความสูง ส่วนยื่นจากฐาน	924 เมตร (3,031 ฟุต)
พิกัด	38°47′38″N 15°12′40″E / 38.79389°N 15.21111°E / 38.79389; 15.21111พิกัดภูมิศาสตร์: 38°47′38″N 15°12′40″E / 38.79389°N 15.21111°E / 38.79389; 15.21111
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ภูเขาไฟสตรอมโบลี หมู่เกาะเอโอเลียน ทางเหนือของแคว้นปกครองตนเองซิซิลี (อิตาลี)
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
อายุหิน	ไม่ทราบ
ประเภทภูเขา	กรวยภูเขาไฟสลับชั้น
การปะทุครั้งล่าสุด	พ.ศ. 2477 ถึงปัจจุบัน
การพิชิต
เส้นทางง่ายสุด	ปีน

การปะทุหลักครั้งล่าสุดของสตอมโบลีปะทุในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2552 สตอมโบลีสูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 926 เมตร และวัดจากฐานตรงจากก้นทะเลจะมีความสูงประมาณ 2,700 เมตร และมีปล่องภูเขาไฟ 3 แห่งบนเกาะ ลักษณะทางธรณีวิทยาที่สำคัญของภูเขาไฟคือ ธารของไฟ (Sciara del Fuoco) ทางลาดรูปเกือกม้าขนาดใหญ่ที่เกิดการพังทลายกรวยภูเขาไฟด้านตะวันตกเฉียงเหนือเมือ 13,000 ปีที่แล้ว ทางตะวัรออกเฉียงเหนือของเกาะระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตรจะมีเกาะสตรอมโบลีคลิโอซึ่งเป็นเศษซากปลักภูเขาไฟของภูเขาไฟลูกเดิม

ภูเขาไฟ

 

การปะทุของสตอมโบลี

สตอมโบลีปะทุอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่เกือบ 2,000 ปีที่แล้ว รูปแบบของการปะทุจะปะทุขึ้นที่ปล่องบนยอดภูเขา และปากครั้งก็มีการปะทุบอมบ์ภูเขาไฟออกมาเล็กน้อย เป็นระยะ ๆ ตั้งแต่นาทีจนถึงชั่วโมง การปะทุแบบนี้เรียกว่าการประทุแบบสตรอมโบเลียนซึ่งสามารถพบได้ในภูเขาไฟอื่น ๆ ทั่วโลก เป็นการระเบิดที่ไม่รุนแรงแต่ปะทุเป็นระยะ ๆ และมักปะทุเศษชิ้นส่วนเปลือกนอก ขี้เถ้า เศษหินและบอมพ์ภูเขาไฟ การปะทุของสตรอมโบลีนั้นมีการปะทุแบบเฉพาะตัว ส่วนการไหลของลาวานั้นจะออกมาเฉพาะช่วงที่มีกิจกรรมทางภูเขาไฟสูง เกิดการปะทุขึ้นครั้งแรกในรอบ 17 ปีใน พ.ศ. 2545 และอีกครั้งใน พ.ศ. 2546, พ.ศ. 2550 และ 2556-2557 การปลดปล่อยก๊าซของภูเขาไฟลูกนี้จะวัดโดยมัลติ-แก๊สซึ่งจะตรวจสอบการเพิ่มขึ้นของแม็กม่าล่วงหน้าซึ่งจะช่วยพยากรกิจกรรมทางภูเขาไฟได้ล่วงหน้า

อ้างอิง

1. "Stromboli, Italy". Peakbagger.com. สืบค้นเมื่อ 2013-07-20.
2. "Stromboli". Global Volcanism Program, Smithsonian Institution. สืบค้นเมื่อ 2009-01-01.
3. "Isola di Stromboli (in Italian)". Comune di Lipari. สืบค้นเมื่อ 25 February 2016.
4. Scheffel, Richard L.; Wernet, Susan J., บ.ก. (1980). Natural Wonders of the World. United States: Reader's Digest Association, Inc. pp. 360–361. ISBN 0-89577-087-3.
5. Tibaldi, A., Corazzato, C., Marani, M., Gamberi, F. (2009). Subaerial-submarine evidence of structures feeding magma to Stromboli Volcano, Italy, and relations with edifice flank failure and creep. Tectonophysics, 469 (1), 112–136.
6. Aiuppa, Alessandro; Federico, Cinzia; Giudice, Geatano; Papale, Paolo (2008-10-11). "The 2007 eruption of Stromboli volcano: Insights from real-time measurement of the volcanic gas plume CO₂/SO₂ ratio". Elsevier. สืบค้นเมื่อ 2016-09-27.