หมายเลขประจำตัวรถ

หมายเลขประจำตัวรถ (อังกฤษ: Vehicle identification number; (VIN)) (หรือเรียกว่า หมายเลขตัวถัง หรือ หมายเลขเฟรม) เป็นรหัสเฉพาะซึ่งรวมถึงหมายเลขประจำเครื่องที่อุตสาหกรรมยานยนต์ใช้เพื่อระบุยานยนต์แต่ละคัน, รถลากจูง, รถจักรยานยนต์, สกูตเตอร์ และmopeds ตามที่กำหนดไว้ใน ISO 3779 (เนื้อหาและโครงสร้าง) และ ISO 4030 (ตำแหน่งและไฟล์แนบ)

VIN on a Chinese moped

VIN on a 1996 Porsche 993 GT2

VIN visible in the windshield

VIN recorded on a Chinese vehicle license

VIN ถูกใช้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2497 ในสหรัฐ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2497 ถึง 2524 ไม่มีมาตรฐานที่ยอมรับสำหรับตัวเลขเหล่านี้ ดังนั้นผู้ผลิตหลายรายจึงใช้รูปแบบที่แตกต่างกัน

ในปี พ.ศ. 2497 ตามคำร้องขอของรัฐบาลสหรัฐ ผู้ผลิตรถยนต์ในสหรัฐและสมาคมผู้ผลิตยานยนต์ได้มีส่วนร่วมในการสร้างระบบหมายเลขประจำตัวรถที่เป็นมาตรฐานใหม่ซึ่งมีชื่อว่า Vehicle Identification Number (VIN) โดยมีการตกลงกันตามลำดับตัวเลขและตัวถังแบบปกปิดของเครื่องหมาย VIN นี้ จนถึงเวลานั้น รัฐใช้หมายเลขเครื่องยนต์ในการลงทะเบียนและตั้งชื่อรถยนต์และรถบรรทุกซึ่งกลายเป็นปัญหาหากมีการเปลี่ยนเครื่องยนต์ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในเวลานั้น

ในปี พ.ศ. 2524 องค์การบริหารความปลอดภัยการจราจรบนทางหลวงแห่งชาติของสหรัฐได้กำหนดรูปแบบมาตรฐาน จำเป็นต้องใช้รถที่ขายบนถนนทั้งหมดต้องมี VIN 17 ตัวอักษรซึ่งไม่มีตัวอักษร O (o), I (i) และ Q (q) (เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับตัวเลข 0, 1 และ 9)

มีบริการประวัติรถในหลายประเทศที่ช่วยให้เจ้าของรถใช้ VIN เพื่อค้นหารถที่มีตำหนิหรือถูกตัดบัญชี

อ้างอิง

1. "Vehicle Identification Numbers (VINs)". National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA). สืบค้นเมื่อ 2011-07-24.