เปอลิงกิฮ์เมรู

เปอลิงกิฮ์เมรู (อินโดนีเซีย: pelinggih meru; แปลตรงตัวว่า "หอคอยเมรุ") คือศาลเจ้าหลักในโบสถ์พราหมณ์แบบบาหลี ส่วนใหญ่สร้างด้วยไม้และมีโครงสร้างคล้ายกับเจดีย์ มีความสูงหลายชั้น หลังคาทำมาจากใบไม้แห้งหรือวัสดุอื่น ๆ สาน ความสูงที่โดดเด่นของเปอลิงกิฮ์เมรูนั้นสื่อถึงเขาพระสุเมรุในคติฮินดู ภายในของเปอลิงกิฮ์เมรูมักเป็นที่ประดิษฐานเทวรูป (มูรติ) ของวัดนั้น ๆ ภายในโถงที่เรียกว่าครรภคฤห์ โครงสร้างที่คล้ายกับเปอลิงกิฮ์เมรูในสถาปัตยกรรมอินเดียเหนือคือศิขร และในอินเดียใต้คือวิมาน

เปอลิงกิฮ์เมรูความสูง 11 ชั้นด้านหน้า และสูง 9 ชั้นด้านหลัง

จำนวนชั้นซึ่งสังเกตจากจำนวนหลังคาสานของเปอลิงกิฮ์เมรูแสดงสถานะของเทพองค์นั้น ๆ โดยอย่างเตี้ยที่สุดมีความสูงเพียงสามชั้น และอย่างสูงที่สุดมีความสูงได้ถึงสิบเอ็ดชั้น โดยทั่วไปแล้วความสูงมักจะสร้างดังนี้

• หอสูงสามชั้น มักเป็นที่ประดิษฐานของเทพบรรพบุรุษ (คนที่เสียชีวิตไปและได้รับการนับถือเป็นเทพเจ้า) เช่น
  • ศาลเจ้าหลักของปูราลูฮูร์อูลูวาตู (Pura Luhur Uluwatu) สร้างขึ้นเพื่อสักการะนักบวชผู้พัฒนาศาสนาฮินดูแบบบาหลีในสมัยคริศต์ศตวรรศที่ 12 นามว่า "ดัง ฮียัง นีราร์ตา" (Dang Hyang Nirartha) หรือเรียกพระนามเป็นเทพว่า "เบอตารา ซักตี วาวู เราฮ์" (Betara Sakti Wawu Rauh)
  • เปในปูราตามันอายุน (Pura Taman Ayun) สร้างขึ้นเพื่อสักการะแด่กษัตริย์องค์ก่อน ๆ ของอาณาจักร Mengwi
• หอสูงห้าชั้น มักใช้สักการะเทพพื้นเมือง เช่น หอสูงห้าชั้นของปูราเบอซากิฮ์ที่สักการะเทพบาราตา มหาจายา (Bhatara Mahajaya) เทพแห่งเขาอากุง
• หอสูงสิบเอ็ดชั้น ใช้สักการะเทพเจ้าสูงสุดของวัดฮินดูนั้น ๆ เช่น
  • หอสูงที่สุดของปูราอูลุนดานูบราตัน สักการะพระศิวะและพระปารวตี
  • หอสามหอที่สร้างเรียงกันในปูราเมรูบนเกาะลมบก สักการะพระตรีมูรติทั้งสามพระองค์

อ้างอิง

1. Auger 2001, pp. 76.
2. Eiseman 2011.