อัลเลน อาร์. ชินด์เลอร์ จูเนียร์

อัลเลน อาร์. ชินด์เลอร์ จูเนียร์ (อังกฤษ: Allen R. Schindler, Jr.; 13 ธันวาคม ค.ศ. 1969 — 27 ตุลาคม ค.ศ. 1992) จ่าตรีพลวิทยุ สังกัดนาวิกโยธินสหรัฐอเมริกา ที่ถูกฆาตกรรมจากการเป็นเกย์ ถูกฆ่าในห้องน้ำสาธารณะที่ซาเซโบะ จังหวัดนางาซากิ โดยลูกเรือลำเดียวกัน ชื่อ เทอร์รี เอ็ม. เฮลวีย์ โดยสมรู้ร่วมคิดกับ ชาร์ล วินส์ ซึ่งเหตุการณ์นี้หนังสือ เอสไควร์ เรียกว่า "การฆาตกรรมที่ป่าเถื่อน"

อัลเลน อาร์. ชินด์เลอร์ จูเนียร์

ภูมิหลัง

ชินด์เลอร์เกิดในครอบครัวกะลาสี ที่ชิคาโกไฮส์ รัฐอิลลินอยส์ ได้เข้าเป็นพลวิทยุบนเรือยูเอสเอสเบลโลวูด ในซาเซโบะ จังหวัดนางาซากิ

จากข้อมูลของเพื่อนของเขา ชินด์เลอร์มักบ่นเสมอจากการถูกรังควานจากพวกต่อต้านเกย์จากสายบังคับบัญชา ในเดือนมีนาคมและเมษายน ค.ศ. 1992 โดยกล่าวถึงเหตุการณ์อย่างเช่น ถูกกักขังในล็อกเกอร์ของเขา และมักมีความเห็นจากลูกเรือด้วยกัน เช่น "มีเกย์อยู่บนเรือและเขาสมควรตาย" ชินด์เลอร์จึงเริ่มหาหนทางที่จะออกจากกองทัพ แต่ผู้บังคับบัญชายืนยันให้เขาอยู่จนกว่าจะเสร็จภารกิจ และถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะอยู่ด้วยความไม่ปลอดภัย เขาก็ยังคงปฏิบัติหน้าที่ตามคำสั่งอย่างดี

ขณะที่เดินทางจากแซนดีเอโกไปยังซาเซโบะ เรือได้หยุดจอดระยะสั้น ๆ ที่เพิร์ลฮาร์เบอร์ ฮาวาย ระหว่างทางไปถึงจุดหมายปลายทางสู่ญี่ปุ่น เขาได้รับการประกาศพิเรนว่า "2-Q-T-2-B-S-T-R-8” (too cute to be straight) หรือ น่ารักเกินไปที่จะเป็นชายแท้" ตามสายซึ่งส่งไปถึงกองเรือแปซิฟิก "เมื่อเขาปรากฏตัวที่เสาอากาศเพื่อรับข้อความนิรนาม เขาก็ร้องขอให้ปิดมันซะ และมันก็เปิดออกไปท่ามกลางคนฟังร่วม 200-300 คน" ชินด์เลอร์ถูกกักบริเวณออกไปและไม่สามารถออกจากเรือได้จนกว่าอีกหลายเดือนที่เรือจะถึงซาเซโบะ 4 วันก่อนที่เขาจะถูกฆาตกรรม

ฆาตกรรม

พลอากาศ เทอร์รี เอ็ม. เฮลวีย์ ที่อยู่ในหน่วยอากาศของเรือกระทืบชินด์เลอร์จนเสียชีวิตในห้องน้ำ ในสวนสาธารณะที่ซาเซโบะ จังหวัดนางาซากิ เขาเสียชีวิตบนพื้นห้องน้ำจนตรวจการณ์ฝั่งและพยานแบกร่างของชินด์เลอร์ไปที่สะพานอัลบูเกอร์ ชินด์เลอร์มีสภาพ "บาดแผลสาหัส 4 ที่ที่ศีรษะ หน้าอก และท้อง" หัวของเขาแหลกละเอียด ซี่โครงหัก และองคชาตถูกตัด และมี "รอยเท้าที่หน้าผากและหน้าอก" ถูกทำลายแทบทุกส่วนของร่างกาย จนแทบจำสภาพไม่ได้ มีเพียงหลักฐานที่ทำให้จำได้คือรอยสักที่แขน

รายละเอียดเปิดเผย

กองทัพเรือไม่เต็มใจให้ข้อมูลเกี่ยวกับการฆาตกรรม ทั้งกับสื่อและญาติผู้ตาย โดยเฉพาะกับแม่ของเขา โดโรธี แฮจดีส์

กองทัพเรือปฏิเสธว่า ได้รับการเสียงบ่นของการคุกคามและปฏิเสธที่จะพูดสู่สาธารณะ จนกว่าจะได้รับรายงานจากทางตำรวจญี่ปุ่น

ทีมแพทย์จากฐานซาเซโบะ ประกาศการเสียชีวิตของเขา โดยเปรียบเทียบสภาพบาดเจ็บของเหยื่อ เหมือนประสบกับม้าดุร้ายรุมกระทืบ และพูดว่า "แย่กว่าถูกม้ากระทืบ เหมือนกับถูกรถความเร็วสูงชนหรือประสบอุบัติเหตุทางเครื่องบินความเร็วต่ำ"

ทางครอบครัว แม่และพี่สาวของเขาสามารถระบุตัวเขาได้เพียงจากรอยสักที่แขนเขาเท่านั้น

การสอบสวนและผล

ในระหว่างการสอบสวน เฮลวีย์ ปฏิเสธที่เขาฆ่าชินด์เลอร์ เพราะเขาเป็นเกย์ โดยกล่าวว่า "ผมไม่ได้ทำร้ายเขาเพราะเขาเป็นโฮโมเซ็กชวล" แต่หลักฐานที่นำเสนอโดย ผู้สืบสวน เคนนอน เอฟ. ไพรเวต จากคำซักถามในวันหลังจากที่เขาฆาตกรรม เขาพูดว่า "เขาเกลียดโฮโมเซ็กชวล" เขาขยะแขยงมัน ไพรเวตพูดเช่นนั้น ในการฆาตกรรมชินด์เลอร์ ไพรเวตได้อ้างคำพูดของเฮลวีย์ พูดว่า "ผมไม่เสียใจ ผมจะทำอีก เขาสมควรได้รับ"

ศาลตัดสินลดโทษหลังจากสารภาพผิด ลดโทษจากประหารชีวิตเหลือจำคุกตลอดชีวิต

หลังการสอบสวน เฮวลีย์พิสูจน์ว่ามีความผิดฐานฆาตกรรมและกัปตันที่เก็บเรื่องเงียบที่ลดขั้นและย้ายไปอยู่ที่ฟลอริดา เฮลวีย์จำคุกอยู่ที่เรือนจำทหารใน United States Disciplinary Barracks ที่ฟอร์ตลีเวนเวิร์ท ในรัฐแคนซัส และผู้สมรู้ร่วมคิด ชาร์ล วินส์ จำเลยให้การรับสารภาพเพื่อลดจำนวนข้อหาความผิดลงเหลือ 3 ข้อหา รวมถึงไม่รายงานอาชญากรรม เขาถูกจำคุก 78 วัน และถูกปลดออกจากกองทัพเรือ

การอ้างถึง

เหตุการณ์การฆาตกรรมของชินด์เลอร์ ถูกเอ่ยถึงถึงในตอนของรายการ 20/20 และมีการทำเป็นภาพยนตร์โทรทัศน์ในปี ค.ศ. 1997 เรื่อง Any Mother's Son และประธานาธิบดี บิล คลินตัน พูดถึงตอนให้ผ่าน "ห้ามถาม ห้ามบอก"

ดูเพิ่ม

• ห้ามถาม ห้ามบอก

อ้างอิง

1. Jameson, Sam (1994-05-28), "U.S. Sailor Sentenced to Life Imprisonment in Murder", Los Angeles Times, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
2. Brown, Chip (December 1993), "The Accidental Martyr", Esquire, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
3. "Uniform Discrimination: The "Don't Ask, Don't Tell" Policy of the U.S. Military, section V. Discharges of Gay And lesbian Servicemembers", Human Rights Watch, January 2003, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
4. "'Don't Ask, Don't Tell' – intolerable or intolerant?", Gay & Lesbian Times, Editorial (1013), 2007-05-24, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
5. Belkin, Dr. Aaron (2005-05-01), "Abandoning 'Don't Ask, Don't Tell' Will Decrease Anti-Gay Violence", Naval Institute: Proceedings Monthly, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
6. Green, Jesse (12 September 1993), "What the Navy Taught Allen Schindler's Mother", New York Times, สืบค้นเมื่อ 29 March 2010
7. Joyner, Will (1997-08-11), "Slain Sailor's Mother As a Profile in Courage", The New York Times, สืบค้นเมื่อ 2008-03-21
8. "Any Mother's Son - About the Movie". Lifetime Television. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.