อาราเระ

อาราเระโมจิ (ญี่ปุ่น: あられ餅 โรมาจิ: Araremochi ) หรือ อาราเระ (ญี่ปุ่น: あられ โรมาจิ: Arare ; ลูกปรายหิมะ) เป็นขนมขบเคี้ยวญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง ซึ่งทำจากข้าวเหนียวปรุงรสด้วยโชยุคล้ายเซ็มเบ แต่ผิดกันตรงที่เซ็มเบทำจากข้าวเจ้า ทั้งมีขนาดและรูปทรงต่างออกไป ส่วนในรัฐฮาวายจะเรียกขนมนี้ว่า คากิโมจิ (欠き餅) หรือ โมจิครันช์ (Mochi Crunch) แปลว่า "โมจิกรอบ"

อาราเระ

ประเภท	ขนมข้าวกรอบ
แหล่งกำเนิด	ประเทศญี่ปุ่น
ส่วนผสมหลัก	ข้าวเหนียว โชยุ
รูปแบบอื่น	โอลีฟโนะฮานะ
ตำราอาหาร:อาราเระ   วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Media: อาราเระ

ประวัติ

อาราเระ หรืออาราเระโมจิเป็นโมจิกรอบชนิดหนึ่งทำขึ้นครั้งแรกช่วงยุคเฮอัง ครั้นล่วงมาในยุคเอโดะขนมชนิดนี้ก็ถูกผลิตจำนวนมากจนเป็นสินค้าเชิงพาณิชย์แล้ว โดยชื่อขนมนี้ตั้งตามลักษณะที่ละม้ายลูกปรายหิมะจึงเรียกตามความหมายในภาษาญี่ปุ่นว่า "อาราเระ"

อาราเระมีขนาด สีสัน และรสชาติที่หลากหลาย อาทิ โนริมากิอาราเระ (海苔巻きあられ) คืออาราเระที่ห่อด้วยสาหร่ายโนริ และคากิโนะทาเนะ (柿の種) บ้างเรียก คากิพี (柿ピー) ส่วนใหญ่ทำมาจากถั่วลิสง แต่มีลักษณะคล้ายเม็ดพลับจึงเรียกว่า "คากิ" นิยมรับประทานแกล้มเบียร์

วัฒนธรรม

ในเทศกาลฮินะมัตสึริ ตรงกับวันที่ 3 มีนาคมซึ่งเป็นวันเด็กหญิงของญี่ปุ่น จะมีการรับประทานอาราเระที่ทำไว้หลากหลายสีตั้งแต่ สีชมพู เหลือง ขาว น้ำตาล เขียวอ่อน ปรกติแล้วสามารถหาซื้ออาราเระรับประทานได้ตลอดทั้งปี แต่ช่วงเดือนมกราคมถึงมีนาคมที่ตรงกับห้วงเทศกาลฮินะมัตสึริเท่านั้นที่จะทำอาราเระหลากสี เรียกว่า ฮินะอาราเระ (雛あられ)

อาราเระถูกนำเข้าไปสหรัฐอเมริกาโดยผู้อพยพชาวญี่ปุ่นที่ไปรับจ้างเป็นเกษตรกรในฮาวายช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 ซึ่งในฮาวายมักเรียกว่าคากิโมจิหรือโมจิครันช์ นิยมผสมอาราเระกับข้าวโพดคั่ว (บางคนก็ผสมฟูริกาเกะ) ส่วนเฮอร์ริเคนป็อปคอร์น (Hurricane popcorn) คือข้าวโพดคั่วที่ผสมทั้งอาราเระและฟุริกาเกะ

ระเบียงภาพ

ถั่วเคลือบอาราเระ ถั่วเคลือบวาซาบิ และปลาแห้ง    ฮินะอาราเระ    ฮินะอาราเระแบบแท่ง    ลูกปรายหิมะ ที่มาของชื่อขนมอาราเระ

อ้างอิง

1. กิตติพงศ์ ห่วงรักษ์ (January–February 2012). "อาราเร่และเซมเบ้จากข้าวไทยชนิดมีสี" (PDF). Research Update. 2 (1). สืบค้นเมื่อ 6 May 2016.
2. 本山荻舟 (25 December 1958). 飲食事典 (ภาษาญี่ปุ่น). 平凡社. p. 8. ISBN 978-4582107012.
3. ต่อจรัส พงษ์สาลี. "ป้ายที่ 13 : 雛祭り hinamatsuri". เรียนจากป้ายสไตล์ญี่ปุ่น. สืบค้นเมื่อ 6 May 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น