อำมาตย์นายกสหราชอาณาจักร
อำมาตย์นายก (อังกฤษ: Great Offices of State) ในสหราชอาณาจักร หมายถึงตำแหน่งทางการเมืองที่มีความอาวุโสสูงที่สุดสี่ตำแหน่งของรัฐบาลในระบบรัฐสภาของอังกฤษ ซึ่งโดยประเพณีแล้ว เมื่อนายกรัฐมนตรีจะประกาศชื่อคณะรัฐมนตรีของเขา ไม่ว่าจะหลังการเลือกตั้งทั่วไปก็ดีหรือการปรับคณะรัฐมนตรีก็ดี ชื่อที่ประกาศก่อนหลังจะต้องเรียงลำดับตำแหน่งอาวุโส คือสมุหพระคลัง, รัฐมนตรีต่างประเทศ และรัฐมนตรีปิตุภูมิ
ในอดีต อำมาตย์นายกเป็นตำแหน่งที่แสดงถึงความมีอิทธิพลในรัฐสภา โดยปกติอำมาตย์นายกมักจะเป็นสมาชิกสภาขุนนาง แต่ก็ไม่จำเป็นเสมอไป อำมาตย์นายกอาจมาจากสภาสามัญชนก็เป็นได้ มีเพียงตำแหน่งสมุหพระคลังเท่านั้นที่สงวนไว้สำหรับสมาชิกสภาสามัญชน อำมาตย์นายกบางคนอาจมีอำนาจเหนือนายกรัฐมนตรี ในประวัติศาสตร์การเมืองอังกฤษ มีบุคคลเพียงคนเดียวที่เคยดำรงตำแหน่งอำมาตย์นายกครบทั้งสี่ตำแหน่ง คือเจมส์ คัลลาฮาน
อำมาตย์นายกในปัจจุบัน
ชื่อตำแหน่งทางการ | ภาพ | ดำรงตำแหน่ง |
---|---|---|
นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ Prime Minister of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland (นายกรัฐมนตรี) | | 24 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 |
สมุหพระคลังและธนารักษ์น้อยในสมเด็จฯ Chancellor and Under-Treasurer of Her Majesty's Exchequer (รัฐมนตรีคลัง) | ฤษิ สุนัก | 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 |
เสนาบดีใหญ่ในสมเด็จฯ ฝ่ายราชการต่างประเทศและเครือจักรภพ Her Majesty's Principal Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs (รัฐมนตรีต่างประเทศ) | ลิซ ทรูส | 15 กันยายน ค.ศ. 2021 |
เสนาบดีใหญ่ในสมเด็จฯ ฝ่ายกระทรวงมหาดไทย Her Majesty's Principal Secretary of State for the Home Department (รัฐมนตรีมหาดไทย) | ปรีติ ปาเตล | 24 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 |
อ้างอิง
- ↑ McKie, David (28 March 2005). "Lord Callaghan". politics.guardian.co.uk. London: Guardian Unlimited. สืบค้นเมื่อ 10 June 2008.
He had held all four of the great offices of state
- Eason, Gary (27 March 2005). "Callaghan's great education debate". BBC News.
- "Open Politics". news.bbc.co.uk. BBC News. สืบค้นเมื่อ 26 July 2007.
- . comment.independent.co.uk. London: The Independent. 5 December 2004. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-09-30. สืบค้นเมื่อ 26 July 2007.
- "Lady Callaghan of Cardiff". The Independent. London. 30 March 2005.[ลิงก์เสีย]