อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท

อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท (เยอรมัน: Gotthard-Basistunnel; อิตาลี: Galleria di base del San Gottardo; รูมันช์: Tunnel da basa dal Son Gottard; ฝรั่งเศส: Tunnel de base du Saint-Gothard) เป็นอุโมงค์ฐานสำหรับทางรถไฟที่ลอดผ่านเทือกเขาแอลป์ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ บริเวณช่องเขาก็อทฮาร์ท เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2559 แต่จะเริ่มใช้บริการอย่างเต็มรูปแบบในสิ้นปีนี้ และด้วยความยาวเฉลี่ยเส้นทาง 57.09 กิโลเมตร ทำให้อุโมงค์แห่งนี้เป็นอุโมงค์สัญจรที่ยาวที่สุดและลึกที่สุดในโลก และเป็นเส้นทางสัญจรระดับพื้นดินเส้นทางแรกผ่านเทือกเขาแอลป์

อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท

ข้อมูลทั่วไป
สาย	แอลป์แทรนซิต
ที่ตั้ง	สวิตเซอร์แลนด์ (รัฐอูรี, รัฐเกราบึนเดิน และรัฐตีชีโน)
พิกัดภูมิศาสตร์	46°36′00″N 8°45′54″E / 46.600°N 8.765°E / 46.600; 8.765พิกัดภูมิศาสตร์: 46°36′00″N 8°45′54″E / 46.600°N 8.765°E / 46.600; 8.765
สถานะ	เปิดใช้งาน
เริ่มต้น	แอสท์เฟ็ลท์ (รัฐอูรี)
สิ้นสุด	โบดีโย (รัฐตีชีโน)
การจัดการ
เริ่มสร้าง	พ.ศ. 2539
เปิด	1 มิถุนายน พ.ศ. 2559
ข้อมูลทางเทคนิค
ความยาว	151.840 km (94.349 mi)
ความยาวสาย	57.09 km (35.47 mi)
ความยาวทางรถไฟ	57.104 km (35.483 mi) (อุโมงค์ตะวันออก) 57.017 km (35.429 mi) (อุโมงค์ตะวันตก)
จำนวนทางรถไฟ	2 ทางเดี่ยว
ช่วงกว่างราง	1,435 mm (4 ft 8 ^1⁄2 in) (รางมาตรฐาน)
ระบบจ่ายไฟฟ้า	15 kV 16.7 Hz
ความเร็วปฏิบัติการ	สูงสุด 250 km/h (160 mph)
ระยะห่างอุโมงค์	89 m (292 ft) จากแอสท์เฟ็ลท์, 237 m (778 ft) จากโบดีโย
ผังเส้นทาง

โครงการประกอบด้วยอุโมงค์สองอุโมงค์วิ่งขนานกัน แต่ละอุโมงค์มีทางรถไฟทางเดี่ยว สามารถรองรับรถไฟได้กว่า 200–250 ขบวนต่อวัน เชื่อมต่อเทศบาลแอสท์เฟ็ลท์ในรัฐอูรี กับเทศบาลโบดีโยในรัฐตีชีโน โดยผ่านด้านใต้ของเทศบาลเซดรุนในรัฐเกราบึนเดิน อุโมงค์แห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการแอลป์แทรนซิต หรืออีกชื่อหนึ่งคือ โครงการเชื่อมต่อทางรถไฟสายใหม่ผ่านเทือกเขาแอลป์ (New Railway Link through the Alps; NRLA) ซึ่งนอกจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทแล้วยังมีอุโมงค์อื่น ๆ อีกคือ อุโมงค์ฐานเลิทช์แบร์คและอุโมงค์ฐานเชเนรี ซึ่งมีกำหนดเปิดใช้งานในปลายปี พ.ศ. 2560 เนื่องจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทนั้นมีความยาวมากและเชื่อมรัฐสองรัฐที่อยู่คนละฟากของเทือกเขาแอลป์ ดังนั้นในบางวัน อุณหภูมิของสองปากอุโมงค์อาจแตกต่างกันมากถึง 10 องศาเซลเซียส แต่โดยเฉลี่ยแล้วอุณหภูมิจะแตกต่างกัน 2 ถึง 3 องศาเซลเซียส โดยที่ปากอุโมงค์ด้านเหนือจะหนาวกว่าด้านใต้

สวิตเซอร์แลนด์ได้จัดการลงประชามติโครงการอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทในปี พ.ศ. 2535 โดยในการลงมติครั้งนั้น ชาวสวิสกว่าร้อยละ 64 เห็นชอบกับโครงการ โครงการได้เริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2539 โดยที่การขุดเจาะอุโมงค์แรกฝั่งตะวันออกได้แล้วเสร็จเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2553 และอุโมงค์ที่สองฝั่งตะวันออกแล้วเสร็จเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554 เดิมคาดว่าโครงการนี้จะใช้งบประมาณ 9.8 พันล้านฟรังก์สวิส (ราว 10.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) แต่งบประมาณกลับบานปลายไปจบลงที่กว่า 12 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) มีคนงานเสียชีวิตเก้าคนระหว่างการก่อสร้าง

อ้างอิง

1. "Commissioning". Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard Ltd. สืบค้นเมื่อ 2016-05-12.
2. "155 days until opening". Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard AG. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 21 March 2015. สืบค้นเมื่อ 29 December 2015.
3. "Project data – raw construction Gotthard Base Tunnel" (PDF). Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard Ltd. สืบค้นเมื่อ 2016-05-12.
4. "World's longest and deepest rail tunnel to open in Switzerland". BBC News. สืบค้นเมื่อ 2016-06-01.
5. "Gotthard- und CeneriBasistunnel: die neue Gotthard-Bahn nimmt Gestalt an" (PDF). Geomatik Schweiz. สืบค้นเมื่อ 8 June 2015.
6. "Wer hat die grösste Röhre?" [Who has the longest tube?]. Tages-Anzeiger (graphical animation) (ภาษาเยอรมัน). Zurich, Switzerland. 14 April 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.
7. Yücel Erdem, Tülin Solak, Underground Space Use. Analysis of the Past and Lessons for the Future, CRC Press, 2005 (p. 485)
8. (PDF). AlpTransit.ch. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 13 March 2012. สืบค้นเมื่อ 20 April 2013.
9. "Swiss create world's longest tunnel". BBC News. 15 October 2010. สืบค้นเมื่อ 15 October 2010.
10. "Memorial ceremony for deceased tunnel workers". AlpTransit. 31 May 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท

• Alptransit Gotthard AG
• Alptransit Portal of the Swiss Federal Archives
• อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae)