เขตกูชิง

บทความนี้กล่าวถึงการปกครองระดับเขตในรัฐซาาวะก์, ประเทศมาเลเซีย สำหรับเมือง ดูที่ กูชิง สำหรับอำเภอ ดูที่ อำเภอกูชิง

เขตกูชิง (อังกฤษ: Kuching Division) เป็นหนึ่งใน 12 เขตของรัฐซาราวัก, ประเทศมาเลเซีย โดยก่อนหน้านี้ เขตกูชิงใช้ชื่อเรียกว่า เขตที่ 1 เนื่องจากเป็นเขตที่เป็นศูนย์กลางการปกครองและมีความก้าวหน้าทันสมัยมากที่สุดในซาราวัก ปัจจุบันเขตกูชิงมีพื้นที่ประมาณ 4,559.5 ตารางกิโลเมตร มีประชากรทั้งสิ้น 705,546 คน ซึ่งถือเป็นเขตที่มีประชากรมากและหนาแน่นมากที่สุดในรัฐซาราวัก

กูชิง
เขตในซาราวัก
ที่ตั้งฝ่ายบริหาร	กูชิง
การปกครอง	แบ่งเป็น 5 พื้นที่ คือ กูชิงใต้: สภานายกเทศมนตรี (Kuching South City Council; MBKS) กูชิงเหนือ: สภากรรมาธิการผู้จัดการ (Commission of the City of Kuching North; DBKU) อำเภอบาอู: สภาอำเภอบาอู (Bau District Council; MDB) อำเภอลันดู: สภาอำเภอลันดู (Lundu District Council; MDL) พื้นที่ส่วนที่เหลือ: สภาเทศบาลปาดาวัน (Padawan Municipal Council; MPP)
พื้นที่
• ทั้งหมด	4,559.5 ตร.กม. (1,760.4 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2010)
• ทั้งหมด	705,546 คน
• ความหนาแน่น	150 คน/ตร.กม. (400 คน/ตร.ไมล์)
Resident	อับดุล ราห์มาน เซอบลี บิน เซอนูซี
ป้ายทะเบียนพาหนะ	QA และ QK (พาหนะทั้งหมดยกเว้นแท็กซี) HQ (เฉพาะแท็กซี)
รหัสโทรศัพท์	+6082 (เฉพาะโทรศัพท์บ้าน)
กลุ่มชาติพันธ์ุ	จีน (33.9%), มาเลย์ (33.4%), บีดายูห์ (17.8%), อื่นๆ (14.9%)

การแบ่งเขตปกครองระดับอำเภอ (District) และตำบล (Sub-district) ภายในเขตกูชิง

เขตกูชิง แบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 3 อำเภอ (District) ได้แก่ อำเภอกูชิง อำเภอบาอู และอำเภอลันดู, และระดับตำบล (Sub-district) อีก 2 ตำบล ได้แก่ ตำบลปาดาวัน และตำบลเซอมาตาน

ประชากร

ประชากรของเขตกูชิงจากการประเมินในปี ค.ศ. 2010 มีประมาณ 705,546 คน ซึ่งถือเป็นเขตที่มีประชากรมากและหนาแน่นที่สุดในรัฐซาราวัก โดยประชากรส่วนมากจะกระจุกตัวอยู่ในอำเภอกูชิง

กลุ่มชาติพันธ์ุ

เขตกูชิงถือเป็นเขตที่มีประชากรที่มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์สูง อย่างไรก็ตาม สัดส่วนของกลุ่มชาติพันธ์ุต่าง ๆ ในเขตกูชิงนั้นจะมีความแตกต่างจากเขตอื่นที่เหลือในรัฐซาราวัก โดยชาติพันธุ์มาเลย์และจีนจะถือเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีจำนวนมากที่สุดในเขตนี้ ในขณะที่เขตอื่นในซาราวักนั้นกลุ่มชาติพันธ์ุหลักจะเป็นชาวอีบันและชาวจีน ส่วนชาติพันธ์ุในเขตกูชิงที่มีจำนวนรองลงมาจากสองกลุ่มหลักข้างต้น คือ ชาวบีดายูห์ ทั้งนี้ ชาวจีนส่วนใหญ่ที่อยู่ในเขตกูชิงนั้นเป็น ชาวจีนฮากกา และฮกเกี้ยน มีชาวจีนฝูโจวและ แต้จิ๋วบ้างเป็นบางส่วน ซึ่งโดยส่วนมากจะตั่งถิ่นฐานอยู่ในเขตนครกูชิงและแถบชานเมือง

เขตกูชิงเป็นเขตที่มีชาวมาเลย์จำนวนมากที่สุดในรัฐซาราวัก โดยชาวซาราวักเชื้อสายมาเลย์เกือบทั้งหมดในรัฐล้วนมีเชื้อสายมาจากชาวมาเลย์ในเขตกูชิงที่อพยพย้ายถิ่นฐานไปยังพื้นที่ส่วนอื่น ๆ ในเขต ยกเว้นในเขตตำบลปาดาวัน นอกจากนี้ เขตกูชิงยังเป็นบ้านของชุมชนชาวบีดายูห์ที่ใหญ่ที่สุดในมาเลเซียตะวันออก เช่นเดียวกันกับชาวซาราวักเชื้อสายมาเลย์ ชาวบีดายูห์ส่วนใหญ่ในรัฐซาราวักล้วนสืบเชื้อสายมาจากชาวบีดายูห์ในเขตกูชิง ทั้งนี้ชาติพันธ์ุบีดายูห์นั้นเป็นชาติพันธุ์หลักในเขตอำเภอบาอูของเขตกูชิง นอกจากนี้ เขตกูชิงยังมีกลุ่มชาติพันธุ์รองอื่นอีก 2 กลุ่ม คือ ชาวอีบัน (Iban) และ ชาวเมลาเนียว (Melanau) ซึ่งส่วนใหญ่มีพื้นเพถิ่นกำเนิดเดิมอยู่นอกเขตกูชิง ทั้งนี้ ชาวอีบันกลุ่มแรก ๆ ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในเขตกูชิงนั้นจะอยู่ในพื้นที่หมู่บ้านซีอลกานดิส (Kampung Siol Kandis), เปตราจายา (Petra Jaya) และเมืองกูชิง ส่วนชาวเมลาเนียวที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานนั้นจะถูกหลอมรวมและกลืนไปกับชาวมาเลย์เนื่องจากนับถือศาสนาอิสลามเช่นเดียวกัน โดยบางส่วนนั้นไม่มีการใช้ภาษาเมลาเนียวในชีวิตประจำวันแล้วเนื่องจากถูกกลืนอัตลักษณ์จนเหมือนกลายเป็นชาวมาเลย์

สถิติกลุ่มชาติพันธุ์ในเขตกูชิง

อำเภอ	ประชากรรวม	มาเลย์	อีบัน	บีดายูห์	เมลาเนียว	ภูมิบุตรอื่น ๆ	จีน	กลุ่มอื่นๆที่ไม่ใช่ภูมิบุตร	ไม่มีสถานะพลเมือง
กูชิง	617,887 (87.6%)	220,333 (35.7%)	67,367 (10.9%)	76,403 (12.4%)	3,932 (0.6%)	8,473 (1.4%)	225,998 (36.6%)	5,295 (0.8%)	10,050 (1.6%)
บาอู	54,046 (7.7%)	4,187 (7.6%)	1,402 (2.6%)	37,328 (69.0%)	91 (0.2%)	380 (0.7%)	9,443 (17.4%)	221 (0.4%)	1,194 (2.1%)
ลันดู	33,413 (4.7%)	11,467 (34.3%)	4,438 (13.3%)	12,034 (36.0%)	81 (0.2%)	228 (0.7%)	3,650 (10.9%)	135 (0.4%)	1,380 (4.1%)
รวมทั้งเขต	705,546 (100.0%)	235,987 (33.4%)	73,207 (10.4%)	125,765 (17.8%)	4,104 (0.6%)	9,081 (1.3%)	239,091 (33.9%)	5,687 (0.8%)	12,624 (1.8%)

เศรษฐกิจ

เขตกูชิงเป็นที่ตั้งของนครกูชิงเมืองหลวงของรัฐซาราวัก ซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางธุรกิจ, การค้าขาย, อุตสาหกรรม, ภาคบริการ, การศึกษา, รวมไปถึงการท่องเที่ยวของรัฐซาราวัก กูชิงจึงเป็นเมืองที่ใช้กำลังของประชากรภายในเมืองเป็นตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจมากกว่าที่จะใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่มากมายในเขตนี้

การเมืองการปกครอง

การแบ่งเขตการปกครอง

เขตปกครองภายในเขตกูชิง (เรียงลำดับตามพื้นที่)

ชื่อเขต พื้นที่เขต	กูชิง 4,565.53 km^2
ชื่ออำเภอ พื้นที่อำเภอ	กูชิง 1,868.83 กม.^2					บาอู 884.4 กม.^2	ลันดู 1,812.3 กม.^2
ชื่อตำบล พื้นที่ตำบล	ตำบลกูชิง 895.09 กม.^2			ซีบูราน 447.55 กม.^2	ปาดาวัน 526.19 กม.^2		ลันดู 1,369.84 กม.^2	เซอมาตาน 442.5 กม.^2
ศูนย์กลางการบริหาร นิคม	กูชิง นคร			ซีบูราน ชุมชน	เติงบูกาพ หมู่บ้าน	บาอู ชุมชน	ลันดู ชุมชน	เซอมาตาน ชุมชน
หน่วยงานปกครองของพื้นที่ (บางหน่วยงานมีพื้นที่รับผิดชอบครอบคลุมหลายตำบล)	MBKS	DBKU	MPP	MPP		MDB	MDL
หน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่น ตำแหน่งผู้บริหาร	สภานายกเทศมนตรี เมืองกูชิงใต้ ผู้ว่าราชการ	สภากรรมาธิการผู้จัดการ เมืองกูชิงเหนือ กรรมาธิการ	สภาเทศบาลปาดาวัน ประธาน			สภาอำเภอบาอู ประธาน	สภาอำเภอลันดู ประธาน
พื้นที่ภายใต้การดูแล	61.53 กม.^2	369.48 กม.^2	1,431.82 กม.^2 พื้นที่นี้เรียกกันอีกในชื่อ เทศบาลปาดาวัน			884.4 กม.^2	1,812.3 กม.^2
ที่ตั้งหน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่น นิคม	กูชิง นคร		โกตาปาดาวัน ชุมชน			บาอู ชุมชน	ลันดู ชุมชน

การคมนาคนขนส่ง

โครงสร้างพื้นฐาน

กีฬาและเกม

การศึกษา

การสาธารณสุข

ระบบความปลอดภัย

การบริการภาครัฐ

ดูเพิ่ม

• รัฐซาราวัก
• อำเภอกูชิง
• อำเภอบาอู
• อำเภอลันดู

อ้างอิง

1. Population And Housing Census Malaysia 2010 from Taburan Penduduk dan Ciri-ciri Asas Demografi.
2. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 21 มกราคม 2010. สืบค้นเมื่อ 8 พฤษภาคม 2010.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Kuching Tourism
• Kuching Info