เขาโปะป้า

เขาโปะป้า (พม่า: ပုပ္ပါးတောင်, เอ็มแอลซีทีเอส: puppa: taung) เป็นภูเขาไฟสูง 1,518 เมตร (4,981 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่ในเขตมัณฑะเลย์ ภาคกลางของพม่า ประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) ทางตะวันออกเฉียงใต้จากพุกาม บริเวณทิวเขาพะโค ในสภาพอากาศที่แจ่มใสสามารถมองเห็นได้จากแม่น้ำอิรวดี ในระยะ 60 กิโลเมตร (37 ไมล์) เขาโปะป้าเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดในฐานะที่ตั้งของศาล นะ วัดและสถานที่เก็บโบราณวัตถุบนยอดเขา

เขาโปะป้า
ပုပ္ပားတောင်
เขาโปะป้า
จุดสูงสุด
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	1,518 เมตร (4,980 ฟุต)
ความสูง ส่วนยื่นจากฐาน	1,150 เมตร (3,773 ฟุต)
พิกัด	20°55′27″N 95°15′02″E / 20.92417°N 95.25056°E / 20.92417; 95.25056
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
เขาโปะป้า ที่ตั้งเขาโปะป้าในประเทศพม่า
ที่ตั้ง	เขตมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
ประเภทภูเขา	กรวยภูเขาไฟสลับชั้น
การปะทุครั้งล่าสุด	6050 ปีก่อนคริสต์ศักราช
การพิชิต
เส้นทางง่ายสุด	เดินเขา

ชื่อ

ชื่อ โปะป้า เชื่อว่ามีที่มาจากคำว่า ปุปฺผ หรือ ปุษฺป จากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต ซึ่งหมายถึง ดอกไม้

ธรณีวิทยา

ส่วนประกอบหลักของกรวยภูเขาไฟประกอบไปด้วยหินบะซอลต์ หินบะซอลติก แอนดีไซต์ หินสคอเรีย และหินตะกอนลาวาจากการประทุของภูเขาไฟ ซึ่งสันนิษฐานว่าเกิดขึ้นในช่วงระยะหลังของการขยายตัวของภูเขาไฟ ภูเขาไฟยังมีที่ราบลึกขนาด 1.6 กิโลเมตร (0.99 ไมล์) และกว้าง 0.85 กิโลเมตร (0.53 ไมล์) ที่แผ่ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ คาดว่าเกิดขึ้นจากการถล่มเนื่องจากความลาดชันของภูเขาไฟ มีดินถล่มกว่า 3 ลูกบาศก์กิโลเมตร (0.72 บาศก์ไมล์) ทำให้แอ่งภูเขาไฟรูปกระจาดทางด้านเหนือเกิดรอยแหว่ง ซึ่งครอบคลุมพื้นที่กว่า 27 ตารางกิโลเมตร (10 ตารางไมล์)

ลักษณะเด่น

 

ตองกะละ

ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเขาโปะป้าเป็นที่ตั้งของ ตองกะละ (เนินเขาบริเวณฐาน) ซึ่งเป็นปลักภูเขาไฟหรือคอขวดภูเขาไฟที่สูงชันซึ่งสูงกว่าระดับน้ำทะเล 657 เมตร (2,156 ฟุต) มีศาลนะ และวัดตั้งอยู่บนยอด มีบันไดทางขึ้น 777 ขั้นสู่ยอดเขา ตองกะละ บางครั้งถูกเรียกว่าเขาโปะป้า ซึ่งความจริงแล้วเขาโปะป้าคือภูเขาไฟ ส่วน ตองกะละ คือคอขวดภูเขาไฟซึ่งอยู่บริเวณฐานของเขาโปะป้า เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนจึงเรียกเขาโปะป้าโดยทั่วไปว่า ตองมะจี้ (เนินแม่)

จุดสูงสุดของ ตองกะละ มีทัศนียภาพงดงามสามารถมองเห็นเมืองโบราณของพุกามในทางทิศเหนือ ด้านทิศตะวันออกสามารถมองเห็นเขาโปะป้าที่มีลักษณะทรงกรวยคล้ายภูเขาฟูจิในญี่ปุ่น มีขนาดใหญ่ประมาณ 610 เมตร (2,000 ฟุต) และกว้าง 914 เมตร (3,000 ฟุต) ภูเขามีรูปทรงที่แตกต่างกันไปตามทิศทางที่มองเห็น พื้นที่ทั่วไปโดยรอบแห้งแล้ง แต่พื้นที่บริเวณเขาโปะป้ามีน้ำซับและลำธารกว่า 200 แห่ง ดังนั้นจึงเปรียบเสมือนกับโอเอซิสในทะเลทรายแห้งแล้งของพม่า ซึ่งหมายความว่าภูมิทัศน์โดยรอบมีพุ่มไม้ลักษณะเต็มไปด้วยหนามและต้นไม้แคระแกรนเมื่อเทียบกับป่าและแม่น้ำอันอุดมสมบูรณ์ที่มีชื่อเสียงในแห่งอื่นของพม่า ต้นไม้ พืชดอก และสมุนไพรเติบโตขึ้นเนื่องจากดินอุดมสมบูรณ์จากเถ้าภูเขาไฟ ลิงแม็กแคกคือบรรดาสัตว์ที่โดดเด่นที่สุดในแหล่งท่องเที่ยวบน ตองกะละ

 

ภาพเขาโปะป้า ส่วน ตองกะละ คือเขาขนาดเล็กอยู่ทางด้านซ้ายของภาพ

อ้างอิง

• Burmese Encyclopedia, Vol. 7, p. 61. Printed in 1963.
• "Popa". Global Volcanism Program, Smithsonian Institution.

1. "Popa: Summary". Global Volcanism Program, Smithsonian Institution.
2. "Popa: Eruptive History". Global Volcanism Program, Smithsonian Institution.
3. . MRTV3. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-10-25. สืบค้นเมื่อ 2008-09-14. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
4. Htin Aung, Maung "Folk Elements in Burmese Buddhism", Oxford University Press: London, 1962.
5. Fay, Peter Ward "The Forgotten Army: India's Armed Struggle for Independence 1942-1945", University of Michigan Press: 1995.

แหล่งข้อมูลอื่น

• The petrology and mineralogy of Mt. Popa Volcano and the nature of the late-Cenozoic Burma Volcanic Arc D Stephenson and T R Marshall, Journal of the Geological Society, July 1984
• Britannica Article on Mount Popa
• Myanmar's Ministry of Ecotourism page 2006-03-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Mt Popa Flickr photo pool
• Legend of the Mount Popa Evelina Rioukhina, Magazine UN Special, March 2003
• Spiritual Land of Prayers and Pagodas Andrew Sinclair, New York Times, June 8, 1986