เครื่องบินดำดิ่งทิ้งระเบิด

เครื่องบินดำดิ่งทิ้งระเบิด คืออากาศยานที่พุ่งตรงไปที่เป้าหมายเพื่อให้การทิ้งระเบิดแม่นยำยิ่งขึ้น การดำดิ่งไปยังเป้าหมายทำให้วิถีของระเบิดง่ายขึ้น และช่วยให้นักบินมองเห็นได้ตลอดการทิ้งระเบิด วิธีนี้ทำให้สามารถโจมตีเป้าหมายและเรือรบได้ ซึ่งยากต่อการโจมตีด้วยเครื่องบินทิ้งระเบิดทั่วไปที่รักษาระดับเพดานบิน^{[ต้องการอ้างอิง]}

ดักลาส เอสบีดี ดอนท์เลสส์ กำลังทำการดำดิ่งทิ้งระเบิด

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 การเพิ่มขึ้นของอาวุธนำวิถีที่แม่นยำและการป้องกันอากาศยานที่ปรับปรุงให้ดีขึ้น—ทั้งตำแหน่งปืนคงที่และการสกัดกั้นเครื่องบินขับไล่—นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานในการทิ้งระเบิดดำดิ่ง โดยอาวุธชนิดใหม่ เช่น จรวดมีความแม่นยำมากขึ้นจากมุมกดที่เล็กกว่าและจากระยะไกลกว่า สามารถติดตั้งได้กับเครื่องบินเกือบทุกชนิดรวมทั้งเครื่องบินขับไล่ ทำให้ปฏิบัติการมีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยไม่มีช่องโหว่เช่นการใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดดำดิ่ง ซึ่งต้องการการครองอากาศที่เหนือกว่าเพื่อปฏิบัติการอย่างมีประสิทธิภาพ

วิธีการ

เครื่องบินทิ้งระเบิดชนิดนี้ดำดิ่งในมุมสูงชัน โดยปกติระหว่าง 45 ถึง 60 องศา หรือแม้กระทั่งถึง 80 องศาเกือบเป็นแนวดิ่งด้วยเครื่องบิน ยุงเคิร์ส ยู 87 ดังนั้นจึงจำเป็นต้องดึงเครื่องขึ้นอย่างกะทันหันหลังจากทิ้งระเบิด สิ่งนี้สร้างความเครียดให้กับทั้งนักบินและเครื่องบิน ดังนั้นจึงต้องการเครื่องบินที่มีโครงสร้างแข็งแรงที่มีการชะลอการดำดิ่งให้ช้าลง สิ่งนี้จำกัดรุ่นการออกแบบเหลือเพียงเครื่องบินทิ้งระเบิดเบาที่สามารถบรรทุกอาวุธในพิกัดประมาณ 1,000 ปอนด์ (450 กก.) แม้ว่าจะมีเครื่องบางรุ่นที่ใหญ่กว่า ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ ยุงเคิร์ส ยู 87 "ชตูคา" ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในช่วงเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง เครื่องบินทิ้งระเบิดไอจิ ดี3เอ "วาล" ซึ่งจมเรือรบของฝ่ายสัมพันธมิตรในช่วงสงครามมากกว่าเครื่องบินของฝ่ายอักษะอื่น ๆ และดักลาส เอสบีดี ดอนท์เลสส์ ซึ่งจมเรือของญี่ปุ่นมากกว่าเครื่องบินพันธมิตรประเภทอื่น ๆ เอสบีดี ดอนท์เลสส์ ช่วยให้ชนะในยุทธนาวีที่มิดเวย์ เป็นส่วนสำคัญในชัยชนะที่ยุทธนาวีที่ทะเลคอรัล และต่อสู้ในการรบของสหรัฐทุกครั้งที่เกี่ยวข้องกับเรือบรรทุกเครื่องบิน

รายชื่อเครื่องบินดำดิ่งทิ้งระเบิด

 

ยุงเคิร์ส ยู 87

• ยุงเคิร์ส ยู 87
• ดักลาส เอสบีดี ดอนท์เลสส์
• ไอจิ ดี3เอ
• เคอร์ติส เอสบี2ซี เฮลไดเวอร์
• โยโกซูกะ ดี4วาย
• แบล็กเบิร์น สคัว
• เปตล์ยากอฟ พี-2
• แฟร์รี่ย์ บาราคูด้า
• ลัวร์-นีเออร์ปอร์ต แอลแอ็น.401
• ไอจิ บี7เอ

ดูเพิ่ม

• เครื่องบินทิ้งระเบิด

อ้างอิง

1. Angelucci and Matricasrdi p. 142
2. Casey p. 87
3. Worth p. 170
4. "Douglas SBD Dauntless – The National WWII Museum – New Orleans". The National WWII Museum – New Orleans.
5. Parker, Dana T. Building Victory: Aircraft Manufacturing in the Los Angeles Area in World War II, pp. 25–28, Cypress, California, 2013. ISBN 978-0-9897906-0-4.
6. Klein, Maury. A Call to Arms: Mobilizing America for World War II, p. 460, Bloomsbury Press, New York, New York, 2013. ISBN 978-1-59691-607-4.

บรรณานุกรม

• Angelucci, Enzo and Paolo Matricardi. World Aircraft: World War II. Volume II (Sampson Low Guides). Maidenhead, UK: Sampson Low, 1978. ISBN 0-562-00096-8.
• Brown, David. Warship Losses of World War II. Arms and Armour, London, Great Britain, 1990. ISBN 0-85368-802-8.
• Brown, David. Carrier Fighters. MacDonald and Janes, London, Great Britain, 1975. ISBN 0-356-08095-1.
• Casey, Louis. Naval Aircraft. Secaucus, New Jersey: Chartwell Books Inc. 1977. ISBN 0-7026-0025-3.
• Parshall, Jonathan; Tully, Anthony (2005). Shattered Sword: The Untold Story of the Battle of Midway. Dulles, Virginia: Potomac Books. ISBN 1-57488-923-0. Uses recently translated Japanese sources.
• Smith, Peter C. Dive Bomber!. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1982. ISBN 978-0-87021-930-6.
• Worth, Richard. Fleets of the World War II. New York: Da Capo Press, 2001. ISBN 978-0-306-81116-6.

แหล่งข้อมูลอื่น

• "Dive Bombing at Target Assures Accuracy" April 1933, Popular Mechanics – early article on dive bombing
• "Diving Artillery" , April 1942, Popular Science illustrated article on the basics of dive bombing
• Tail Brake on Do-217E Controls Its Diving Speed, November 1942, Popular Science
• battle Dive bombers compared Flight article of 1940
• "How to Dive Bomb in World War 2 Aircraft – 1943" ที่ยูทูบ