เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง

เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง (รัสเซีย: Орден Красного Знамени) เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ทางทหารดวงแรกของสหภาพโซเวียต สถาปนาเมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1918 ระหว่างสงครามกลางเมืองรัสเซียด้วยกฤษฎีกาของคณะกรรมการบริหารรัสเซียกลาง เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ที่สูงที่สุดของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย และต่อมาคือสหภาพโซเวียตก่อนการสถาปนาเครื่องอิสริยาภรณ์เลนิน ในปี 1930 ผู้ที่รับได้รับจะเป็นผู้ที่แสดงความกล้าหาญพิเศษ การอุทิศ และ แสดงให้เห็นความกล้าหาญในสนามรบ เครื่องอิสริยาภรณ์ยังได้มอบให้แก่บุคคลทั่วไปรวมทั้งหน่วยทหาร เมือง เรือรบ องค์กรทางการเมืองและสังคม และ รัฐวิสาหกิจ ในปีต่อมาก็ยังได้มอบเครื่องอิสริยาภรณ์นี้เมื่อครบรอบยี่สิบปีของการเป็นทหาร ตำรวจ หรือ หน่วยงานรักษาความปลอดภัยของรัฐโดยไม่ต้องมีส่วนร่วมในการรบ

เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง
ประเภท	เครื่องอิสริยาภรณ์
วันสถาปนา	16 กันยายน ค.ศ. 1918
ประเทศ	สหภาพโซเวียต
ผู้สมควรได้รับ	บุคคลากรทางหทารในกองทัพโซเวียต
สถานะ	ไม่มีการมอบ
สถิติการมอบ
รายแรก	28 กันยายน 1918
รายล่าสุด	1991
ทั้งหมด	581,300 คน
ลำดับเกียรติ
เสมอ	เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดงแห่งแรงงาน

สมุดภาพ

•  

  แพรแถบ

•  

  ด้านหน้าและด้านหลัง

•  

  แบบที่ 1

•  

  ธงประจำเรือลาดตระเวนอะวโรระ (1968)

•  

  เอกสารการรับมอบเครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดงในปี 1942

•  

  ไปรษณียากรที่ระลึกในปี 1952

อ้างอิง

1. Great Soviet Encyclopedia, 3rd edition, entry on "Блюхер", available online [1]
2. "Decree of the All-Russian Central Executive Committee of September 16, 1918" (ภาษารัสเซีย). Legal Library of the USSR. 1918-09-16. สืบค้นเมื่อ 2012-03-25.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Legal Library of the USSR