เวเพอร์เวฟ

เวเพอร์เวฟ (อังกฤษ: vaporwave หรือ vapourwave) เป็นแนวดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ และ อินเทอร์เน็ตมีม ที่เกิดขึ้นในช่วงต้นยุค 2010 โดยแนวดนตรีมักจะรวมความหลงใหลจากเพลงยุค 1980 และ 1990 เช่น ดนตรีเลานจ์ สมูธแจ๊ส อาร์แอนด์บี และ ดนตรีลิฟต์ ที่ใช้แซมเพิลเพลงหรือใช้เทคนิคผ่านการตัดต่อเสียงส่วนท่อนเพลงช้า ๆ มาใส่ รวมทั้งการเพิ่มเอฟเฟกต์อื่น ๆ วัฒนธรรมย่อยที่เกี่ยวข้องกับเวเพอร์เวฟ มักจะมีการเสียดสีกับการบริโภคแบบทุนนิยมและวัฒนธรรมสมัยนิยม รวมลักษณะที่เกี่ยวกับ การนึกถึงความหลัง และ ลัทธิเหนือจริง ที่ผูกพันกับ ความบันเทิงสมัยนิยม เทคโนโลยี และ โฆษณาในยุค 1980 และ 1990 นอกจากนี้ยังรวมภาพออกแบบเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตในช่วงปลายยุค 1990 รวมทั้งการใช้ ศิลปะแบบกลิตซ์ และ ไซเบอร์พังก์

เวเพอร์เวฟ
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ สมูธแจ๊ส ดนตรีลิฟต์ นิวเอจ ดนตรีเลานจ์ อาร์แอนด์บีร่วมสมัย muzak ฮิปนากอจิกป็อป อาร์ตป็อป chopped and screwed ชิลล์เวฟ ดนตรีแดนซ์
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ต้นยุค 2010, อินเทอร์เน็ต
เครื่องบรรเลงสามัญ	ซอฟต์แวร์ตัดต่อเสียง ดิจิทัลออดิโอเวิร์กสเตชัน ซีเควนเซอร์ แซมเพลอร์
รูปแบบอนุพันธุ์	ซิมป์สันเวฟ
แนวย่อย
Mallsoft future funk hardvapour late night lo-fi VHS pop utopian virtual vaportrap vapornoise Mallsoft Vaporgoth Vapornoise Vaportrap Oceangrunge
แนวประสาน
แฟชแวร์
อื่น ๆ
Cloud rap distroid hauntology nu skool breaks seapunk synthwave witch house

เวเพอร์เวฟมีกำเนิดมาจากการทดลองดนตรีฮิปนากอจิกป็อป มีโปรดิวเซอร์บุกเบิก เช่น เจมส์ เฟอร์ราโร, แดเนียล โลพาทิน และเวกทรอยด์ (Vektroid) หลังจากที่มีการปล่อยอัลบั้ม Floral Shoppe (ธันวาคม ศ.ค. 2011) จนกลายเป็นแรงบันดาลใจของโปรดิวเซอร์ในโลกออนไลน์ที่ทำแนวเพลงนี้ แล้วได้เพิ่มผู้ฟังบนเว็บไซต์ Last.fm, Reddit, และ 4chan และยังเข้าถึงที่ใหม่ นอกจากนี้มีหลายนามแฝงที่ใช้เว็บ Bandcamp เพื่อการจำหน่าย การเปิดกว้างของเวเพอร์เวฟ ในปี 2012 นำไปสู่การเกิดแยกเป็นแนวย่อย เช่น futurefunk, mallsoft และ hardvapour

อ้างอิง

1. Ward, Christian (January 29, 2014). "Vaporwave: Soundtrack to Austerity". Stylus.com. สืบค้นเมื่อ February 8, 2014.
2. Tanner 2016, p. 3.
3. Lhooq, Michelle (December 27, 2013). . Vice. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-04-26. สืบค้นเมื่อ April 10, 2014.
4. Han, Sean Francis; Peters, Daniel (May 18, 2016). "Vaporwave: subversive dream music for the post-Internet age". Bandwagon. สืบค้นเมื่อ January 7, 2017.
5. Aux, Staff. "AUX". Aux. Aux Music Network. สืบค้นเมื่อ January 2, 2016.
6. Gahil, Leor. "nfinity Frequencies: Computer Death". Chicago Reader. สืบค้นเมื่อ 6 April 2017.
7. Trainer 2016, p. 419.
8. Bowe, Miles. "Band To Watch: Saint Pepsi". Stereogum. สืบค้นเมื่อ 26 June 2016.
9. Harper, Adam (ธันวาคม 7, 2012). . Dummy. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ เมษายน 1, 2015. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 8, 2014. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
10. Harper, Adam (December 5, 2013). . Electronic Beats. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ Feb 23, 2014. สืบค้นเมื่อ February 8, 2014.
11. Schilling, Dave (September 18, 2015). "Songs of the Week: Skylar Spence, Vampire Weekend's Chris Baio, and the Return of Chillwave". Grantland.
12. Lozano, Kevin (June 14, 2016). "What the Hell Is Simpsonwave?". Pitchfork Media. จากแหล่งเดิมเมื่อ June 22, 2016. สืบค้นเมื่อ June 22, 2016.
13. Minor, Jordan (มิถุนายน 3, 2016). "Drown yourself beneath the vaporwave". Geek.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 9, 2016. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 12, 2016.
14. Blevins, Joe. ""Simpsonwave" is the most wack, tripped-out Simpsons meme ever". The A.V. Club. The Onion. จากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2016. สืบค้นเมื่อ June 4, 2016.
15. Arcand, Rob (กรกฎาคม 12, 2016). "Inside Hardvapour, an Aggressive, Wry Rebellion Against Vaporwave". Thump. Vice Media. จากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 31, 2016. สืบค้นเมื่อ มกราคม 30, 2019.
16. Vaporwave, the Millennial legacy of Daniel Lopatin - Revista cultural el Hype
17. Vaporwave, the Millennial legacy of Daniel Lopatin - Revista cultural el Hype
18. Vaporwave, the Millennial legacy of Daniel Lopatin - Revista cultural el Hype
19. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Esquire2016
20. "§E▲ ▓F D▓G§ - WEAK WAVES EP - Sunbleach".
21. Bullock, Penn; Kerry, Eli (January 30, 2017). "Trumpwave and Fashwave Are Just the Latest Disturbing Examples of the Far-Right Appropriating Electronic Music". Vice. จากแหล่งเดิมเมื่อ February 6, 2017. สืบค้นเมื่อ February 6, 2017.
22. "Near-death experiences and vapourwave - The Wireless". The Wireless NZ. January 14, 2016.
23. Byebstaff (December 9, 2016). "The Top 10 Most Important Music Memes of 2016". Electronic Beats.; Minor, Jordan (June 3, 2016). . Geek.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2017-04-01. สืบค้นเมื่อ 2017-04-25.; Shorin, Toby (March 14, 2017). "100% Electronica Is Making Pop Anthems of the Future". The Hundreds.
24. Britton, Luke Morgan (September 26, 2016). "Music Genres Are A Joke That You're Not In On". Vice.

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "nb" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="nb"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>